• Σχόλιο του χρήστη 'yannidakis' | 3 Δεκεμβρίου 2010, 01:36

    Στο ιστολόγιο μου έχω τοποθετηθεί εκτενώς στην πρόταση που κάνει το Υπουργείο για την εξειδίκευση του φοιτητή ο οποίος θα ανακατευθύνεται σε συγκεκριμένο πρόγραμμα σπουδών μετά το πρώτο έτος. Για κάτι τέτοιο απαιτείται ένας αριθμός αξιολογητών που θα έχουν τη γνώση και την όρεξη να αναλάβουν τον ρόλο αυτό. Ας σκεφτούμε πως θα κρίνει το μέλλον του φοιτητή για πάντα! Ίσως με αυτόν τον τρόπο να μπορέσει επιτέλους να αποφευχθεί το φαινόμενο του αιώνιου φοιτητή ή εκείνου που επειδή όλο το χρόνο είναι απασχολημένος σε δραστηριότητες των φοιτητικών παρατάξεων, τα εξάμηνα φαντάζουν ως μια πολύ χρονοβόρα διαδικασία. Αποτέλεσμα; Έξοδα για το δημόσιο, έξοδα για την οικογένεια του φοιτητή, υπονόμευση του κύρους του ιδρύματος και φυσικά καλλιέργεια λανθασμένης νοοτροπίας στην προσωπικότητα του ιδίου του φοιτητή. Επίσης θα σταθώ στην παράγραφο για τη διασύνδεση του προγράμματος σπουδών με την αγορά εργασίας. Σε εποχές εργατικής απαξίωσης (ζήτημα άλλου υπουργείου αυτό) ένας τρόπος διασφάλισης πιο εύκολης πρόσβασης στην εργασία για τον φοιτητή, φαντάζει ιδανικός. Σήμερα λειτουργούν στα ιδρύματα τα γραφεία διασύνδεσης που κάνουν πραγματικά πολύ καλό έργο, αύριο θα μπορούν να συνεργάζονται με ένα πιο συγκεκριμένους τομείς όπως ένα πιο πρακτικό πρόγραμμα σπουδών που δε θα μορφώνει «παιδιά του βιβλίου» αλλά νέους του επιχειρήν και της καινοτομίας. Τέλος στο ζήτημα της Δια Βίου Μάθησης κρούω τον κώδωνα του κινδύνου. Η δραστηριότητα είναι εξαίσια, όμως όσο τα χρόνια περνούν και όταν ο φοιτητής φύγει από το ίδρυμα, αν δεν έχει πάρει τις σωστές βάσεις για την συνεχόμενη εκπαίδευση του, τότε η δίψα για μάθηση και συνεχή ενημέρωση των γνώσεων του, ατενή, φθίνει και τελικά χάνεται. Οι επιστήμες εκσυγχρονίζονται συνεχώς και πρέπει να υπάρχει η δυνατότητα για τον νέο να βρίσκεται μπροστά από την εξέλιξη της επιστήμης του :[