• Σχόλιο του χρήστη 'Βασίλης Κ. Γούναρης' | 10 Δεκεμβρίου 2019, 22:55

    Μερικά σχόλια αναφορικά με τους δείκτες αα) Ο έλεγχος της ισορροπίας της αριθμητική σχέση αποφοίτων προς εισερχόμενους φοιτητές, αντί να οδηγήσει στη βελτίωση των ΠΠΣ, μπορεί κάλλιστα (και πιο εύκολα) να προκαλέσει τη χαλαρότερη εξέταση. Η αξιολόγηση των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών από τους φοιτητές είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί σε επαρκή κλίμακα, ώστε είναι στατιστικά αξιόπιστες οι μετρήσεις. Αυτό δείχνει η εμπειρία ετών. Η πορεία επαγγελματικής απορρόφησης των αποφοίτων δεν μπορεί να παρακολουθηθεί από τα ιδρύματα, ούτε μπορεί να είναι κριτήριο αξιολόγησης τη στιγμή που εισάγονται χιλιάδες φοιτητές με μηδενικές προοπτικές αποκατάστασης πχ στην εκπαίδευση. ββ) Ο αριθμός μελών του επιστημονικού προσωπικού που επιτυγχάνουν χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Έρευνας (ERC funds) και ο αριθμός διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού που κατέχει θέσεις στα κεντρικά όργανα διοίκησης διεθνών ακαδημαϊκών ή ερευνητικών οργανισμών ή διεθνών επιστημονικών εταιρειών είναι πολύ μικρός ακόμη και για μεγάλα ιδρύματα και ενδεχομένως ανύπαρκτος για κάποια περιφερειακά. Όποιος και να είναι ο αριθμός αυτός, η βελτίωσή του δεν κανονίζεται/ρυθμίζεται από την πρυτανική αρχή.Ο αριθμός των δημοσιεύσεων ανά καθηγητή δεν έχει νόημα, αν δεν οριστεί το είδος των δημοσιεύσεων και τα περιοδικά. Στις ανθρωπιστικές επιστήμες αυτό κατέστη αδύνατο τα τελευταία 35 χρόνια. Ο αριθμός ετεροαναφορών ανά καθηγητή αφορά μόνον τις επιστήμες που έχουν τέτοια φερέγγυα συστήματα, αλλά όχι τις ανθρωπιστικές. Γενικώς η υιοθέτηση τέτοιων κριτηρίων δεν μπορεί να αποδώσει, εφόσον δεν συνδέονται με τη νομοθεσία της εξέλιξης των καθηγητών. γγ) Ο αριθμός των αλλοδαπών φοιτητών σε αναλογία με το συνολικό αριθμό εγγεγραμμένων φοιτητών και των φοιτητών που φοιτούν στο ίδρυμα μέσω των ευρωπαϊκών και διεθνών εκπαιδευτικών προγραμμάτων έχει να κάνει περισσότερο με την τουριστική φήμη της πόλης που φιλοξενεί το ίδρυμα παρά με το επιστημονικό αποτύπωμα των ιδρυμάτων. Ο αριθμός των φοιτητών που φοιτούν στο εξωτερικό μέσω ευρωπαϊκών και διεθνών εκπαιδευτικών προγραμμάτων προσδιορίζεται από το βιωτικό επίπεδο των οικογενειών τους και από την ελαστικότητα των ελληνικών ιδρυμάτων να τους εξετάζουν (σιωπηλά) εδώ ενώ είναι εγγεγραμμένοι στο εξωτερικό, ώστε να εξοικονομούν εξάμηνα. Ο αριθμός συμφωνιών συνεργασίας με άλλα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της Ελλάδας ή του εξωτερικού δεν σημαίνει τίποτε, αν αυτές είναι ανενεργές. Αντιλαμβάνομαι και συμφωνώ πλήρως με την ιδέα της αξιολόγησης σε κάθε επίπεδο, αλλά δεν βλέπω πως αυτή, εφόσον εξαρτάται από τα προσωπικά επιτεύγματα των καθηγητών, θα λειτουργήσει χωρίς ανάλογα κίνητρα ή αντικίνητρα για τα πρόσωπα. Πως θα επηρεαστεί ο ακαδημαϊκός βίος των καθηγητών αν το Ίδρυμά τους κερδίσει ή απολέσει το 20% της χρηματοδότησής του, ενός κεφαλαίου που (τρεχόντως) δεν σχετίζεται άμεσα ούτε με την έρευνα ούτε με τη διδασκαλία;