• Σχόλιο του χρήστη 'Ελένη Λαμπάκη' | 24 Απριλίου 2020, 11:42

    1. Η μαθησιακή διαδικασία ατυχώς ταυτίζεται στη συνείδηση πολλών με την εξέταση. Γονείς, μαθητές αλλά και κάποιοι εκπαιδευτικοί θεωρούν ότι μάθημα είναι να εξετάζεις αυτά που διάβασε ή έγραψε στο σπίτι ο μαθητής (συχνά όχι μόνος του). Επιπλέον ο διδακτικός προγραμματισμός έχει καταλήξει να περιστρέφεται γύρω από την εύρεση ημερομηνίας για διαγώνισμα, η οποία να συμπίπτει με ενότητα κατάλληλη προς εξέταση. Η έμφαση σε διαγωνίσματα και εξετάσεις σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί αναβάθμιση της εκπαίδευσης. 2. Τα κειμενοκεντρικά μαθήματα, όταν είναι αντικείμενο τελικής εξέτασης με συγκεκριμένες προδιαγραφές, καταλήγουν να διδάσκονται με τυποποιημένο τρόπο και με απομνημόνευση. Ενώ είναι τα κατεξοχήν μαθήματα στα οποία θα μπορούσαν να εφαρμοστούν διαθεματικές προσεγγίσεις ή δημιουργικές εργασίες, όπως η δημιουργική γραφή, η δραματοποίηση, η εικαστική αναπαράσταση, γίνονται μαθήματα τυποποίησης και παπαγαλίας και χάνεται η πραγματική ουσία τους. 3. Τα εξεταζόμενα μαθήματα δεν είναι 7, αλλά 9, αφού η αρχαία και νέα γλώσσα και λογοτεχνία είναι τελείως ανεξάρτητα αντικείμενα και η συνεξέταση είναι μόνο κατ' όνομα. Εάν θεωρείται σκόπιμο να παραμείνει η από κοινού εξέταση, θα πρέπει να αναμορφωθεί το πρόγραμμα σπουδών και ο τρόπος εξέτασης και στα δύο μαθήματα, ώστε να υπάρχει συνοχή και να έχει νόημα η συνεξέταση. Ωστόσο, η τρίωρη εξέταση για μαθητές αυτής της ηλικίας είναι πολύ κουραστική και οι φιλόλογοι έχουν ήδη εκφράσει τις αντιρρήσεις τους, αφού οι μαθητές δεν μπορούν να ανταποκριθούν και τελικά γράφουν είτε καλά στο ένα αντικείμενο και λιγότερο καλά στο άλλο, είτε μέτρια και στα δύο. Αντί να ληφθούν υπόψη οι επισημάνσεις των εκπαιδευτικών προς τους συμβούλους - συντονιστές, προστίθεται άλλο ένα μάθημα σε συνεξέταση.