• Σχόλιο του χρήστη 'Πετρούλα Καραγιάννη' | 6 Δεκεμβρίου 2010, 20:40

    Πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις. Έχοντας σπουδάσει σε Ελληνικό Πανεπιστήμιο (ΑΣΟΕΕ) και ζώντας στο εξωτερικό τα τελευταία 5 χρόνια, δουλεύοντας σε επιχειρήσεις αλλά μελετώντας και εκπαιδευτικά συστήματα διαφόρων χωρών, θεωρώ ότι οι προτάσεις είναι αρκετά καλές και δίνουν μία ελπίδα ότι όντως κάτι θα αλλάξει ριζικά. Συμφωνώ με τα περισσότερα σχόλια παρακάτω. Οι απόψεις μου και απορίες μου: 1. Κάτι πρέπει να αλλάξει και στην Σύγκλητο, ούτως ώστε να εκπροσωπούνται και οι φοιτητές, οι οποίοι δεν ανήκουν σε κάποια κομματική παράταξη. Αναφέρομαι σε φοιτητικές ενώσεις, όπως ΕΡΑΣΜΟΣ, AIESEC κλπ οι οποίες και έχουν περισσότερα μέλη από τα κόμματα αλλά και προσφέρουν πολύ περισσότερα οφέλη στην πανεπιστημιακή κοινότητα και στους φοιτητές. Προτείνω λοιπόν, η Συνέλευση αυτή να συγκαλείται μετά και από πρόσκληση του Πρύτανη σε αυτές τις ενώσεις, οι οποίες δεν κατεβαίνουν σε εκλογές για ιδεολογικούς λόγους... 2. Γνωμοδότηση του Ακαδ. προσωπικού για την επιλογή του Πρύτανη. Είναι απαραίτητο; Εφόσον ο πρύτανης, όπως καλά λέτε, θα διαλέγεται από το Συμβούλιο,που έχει την εμπειρία και τις γνώσεις και μπορεί να κρίνει αντικειμενικά, τί έχουμε να κερδίσουμε αν γνωμοδοτήσουν και οι καθηγητές;Αν έχουν γνώμη οι καθηγητές, ας έχουν και οι φοιτητές, ας έχει και το διοικητικό προσωπικό του Πανμιου 3. Ακαδημαική δεοντολογία: πρέπει να είναι ένα ανεξάρτητο σώμα, αποτελούμενο από διάφορα άτομα, που μπορούν να κρατήσουν μια αντικειμενική άποψη και μπορούν να επιβάλλουν και κυρώσεις, όπου χρειάζεται. Θα πρότεινα να υπάρχει κάτι τέτοιο σε Εθνικό επίπεδο, ώστε να εξασφαλίσουμε ότι οι περιπτώσεις θα αντιμετωπίζονται με τα ίδια μέτρα και σταθμά και οι αποφάσεις του Συμβουλίου αυτού είναι aligned και consistent 4. Δεν συμφωνώ με την μονιμότητα στους καθηγητές ούτε με την πρόσληψή τους μέσω ΑΣΕΠ. Οι καθηγητές πρέπει να κρατούν την ανταγωνιστικότητά τους, να παλεύουν να κρατούν την θέση τους καθημερινά και να κρίνονται όχι μόνο βάσει της επίδοσής τους σε έναν διαγωνισμό, αλλά βάσει της εμπειρίας τους, πρακτική και θεωρητική 5. Αναφέρετε ότι οι τωρινοί μόνιμοι καθηγητές θα αξιολογούνται μετά από την αίτησή τους. Αυτό και αν είναι λάθος νοοτροπία. Αν δεν αξιολογούνται οι άνθρωποι που υποτίθεται τώρα πρέπει και οφείλουν να είναι άψογοι, τότε ποιοι θα αξιολογούνται. Καταλαβαίνω ότι αυτό ίσως να είναι μία υποχώρηση για να περάσουν οι αλλαγές πιο εύκολα, αλλά δυστυχώς αν όντως εφαρμοστεί έτσι, τότε φοβάμαι ότι αυτές οι αιτήσεις δεν θα έρθουν ποτέ... 6. Αναστολή καθηκόντων των καθηγητών, αν ασχολούνται με κάτι άλλο...που σημαίνει ότι οι καθηγητές ή θα διδάσκουν και θα κάνουν έρευνα ή θα εργάζονται σε κάτι πρακτικό. Μήπως αυτό δίνει λάθος παράδειγμα στους φοιτητές μας, μειώνει την γνώση των καθηγητών και επίσης δεν βοηθάει ξένους να είναι είναι καθηγητές στα Πανμιά μας; 7. Οι δείκτες επιβράβευσης των ιδρυμάτων, οι περισσότεροι, δεν εκφράζουν κάποιο επίτευγμα, αλλά απλώς ένα νούμερο. Για παράδειγμα, ο πρώτος δείκτης "αριθμητική σχέση αποφοίτων προς εισερχομένους φοιτητές" για να εκφράζει επίτευγμα θα πρέπει να είναι π.χ. " αριθμητική σχέση αποφοίτων με συγκεριμένο βαθμό π.χ. πάνω από 7 ή στα 4 χρόνια" διαφορετικά κινδυνέυουμε να επιβραβεύουμε τα βασικά... 8. Μία άλλη πρόταση για τους παραπάνω δείκτες θα ήταν και η αξιοποίηση και διαχείρηση των alumni, ώστε το Πανμιο να μπορεί να έχει και στοιχεία για τα άτομα τα οποία "βγάζει" στην αγορά και τί κάνουν μετά... 9. Όσον αφορά στη διαχείριση της χρηματοδότησης, θα έλεγα ότι είναι κάτι που το Υπουργείο μπορεί να αναλάβει, έχοντας την γνώση τόσο για τα εθνικά όσο και διεθνή στάνταρντς, ΑΡΚΕΙ να είναι μία ομάδα ανεξάρτητη από πολιτικές σκοπιμότητες Ευχαριστώ