• Σχόλιο του χρήστη 'Αθανασιάδης Γιάννης' | 6 Δεκεμβρίου 2010, 21:42

    Ο θέσμος του μέντορα θα λειτουργήσει προφανώς αθροιστικά με τους υπόλοιπους θεσμούς στήριξης και επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών. Ως μόνιμος εκπαιδευτικός καταρχήν έχω περάσει από τα Π.Ε.Κ. Αν διαθέτουμε την ικανότητα να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας , μπορούμε να τα θεωρήσουμε ως προγράμματα επιμόρφωσης. Μεικτά τμήματα εκπαιδευτικών διαφορετικών ειδικοτήτων λόγω έλλειψης ατόμων, σύμβουλοι που μη έχοντας τι να πουν επαναλαμβάνονται συνεχώς ή θεωρούν ότι απευθύνονται σε ηλιθίους, διδασκαλία αμέσως μέτα την εργασία ή 8ωρα τα Σάββατοκύριακα, για να ξεμπερδεύουμε μιας και κανείς επί της ουσίας δεν πιστεύει στο θεσμό (πλην κάποιων διδασκόντων που βρίσκουν την ευκαιρία να αισθανθούν ως νεοί "Παπανούτσοι". Δυστυχώς, ειδικά στις μικρές πόλεις τους περισσότερους από αυτούς ίσως τους είχαμε και καθηγητές κάποτε οπότε το θέαμα γίνεται ακόμη πιο τραγικό ως προς την ασυμφωνία λόγων και έργων) Αν ήμουν διοικητής μιας επιχείρησης θα πλήρωνα να μου εκπαιδεύσουν τους υπαλλήλους χωρίς να με ενδιαφέρει το τι ακριβώς θα διδαχθούν; Αυτό προφανώς μας απασχολεί μόνο αν τα χρήματα βγαίνουν από τη δική μας τσέπη και όχι από του κράτους. Όσον αφορά τους σχολικούς συμβούλους το ερώτημα παραμένει. Ποια είναι τα κριτήρια επιλογής τους; Τραγικές επιλογές ανθρώπων εκτός πραγματικότητας (ας περιοριστούμε στη σχολική), ανθρώπων που προσπαθούν να ικανοποιήσουν τη μεγαλομανία τους,ανθρώπων που τους ενδιαφέρει πιο πολύ να πληρωθούν τις μετακινήσεις τους, ανθρώπων με καπέλα και κασκόλ που σε κανένα νέο δε μπορούν να προσφέρουν κάτι , ούτε στο νέο εκπαιδευτικό και κατ' επέκταση ούτε στο μαθητή. Ίσως εδώ υπάρχει γενίκευση αλλά διαφωνώ με τη λογική του υπουργείου "εμείς θέλουμε τον εκπαιδευτικό που έχει διάθεση, δρα κτλ". Θα μείνουμε σε αυτούς που δείχνουν φιλότιμο και διάθεση; Αυτούς θέλουμε; Αν ήμουν διοικητής μιας επιχείρησης θα έλεγα μπράβο σε αυτόν που προσπαθεί μόνος του να παέι μπροστά η επιχείρηση; Η καταδίκη της θα ήταν βέβαιη. Αυτό προφανώς μας απασχολεί μόνο αν η επιχείρηση είναι δική μας και όχι του κράτους. Με την παραπάνω λογική η επιλογή των συμβούλων έπρεπε να είναι πολύ προσεκτική, αλλά μάλλον το ίδιο το υπουργείο έχει απαξιώσει το όργανο αυτό που είχε στα χέρια του. Τα αυτά συναντάμε και στις επιλογές διευθυντών σχολικών μονάδων , διευθυντών γραφείων κ.ο.κ. Μέσα σε αυτό το κλίμα έρχεται να τοποθετηθεί και ο μέντορας. Θα συμφωνήσω αστειευόμενος με ένα προηγούμενο σχόλιο "Πόσο ξύλο νομίζετε πως θα μαζέψει ο Μέντορας από έναν αγανακτισμένο σύζυγο εκπαιδευτικού, που θα την εκβιάζει εκμεταλλευόμενος την ιδιότητά του?????" Κλείνοντας, σε όλα τα παραπάνω δε θα πρέπει να ξεχνάμε (και το γνωρίζουν όσοι είναι νέοι στην εκπαίδευση) το κλίμα που συναντά ένας νέος εκπαιδευτικός στο σύλλογο καθηγητών. Εμπάθεια, αλαζονεία, ειρωνία σε μεγάλο βαθμό από ανθρώπους που νοσταλγούν ακόμη την επετηρίδα με μόνο κριτήριο ότι αυτή διορίστηκαν με αυτό τον τρόπο Ας επιλέξουμε λοιπόν έναν από αυτούς να μας διδάξει το πως δε θα αναλαμβάνουμε εξωδιδακτική απασχόληση, πως δε θα κάνουμε εφημερία, πως θα εξαφανιζόμαστε στους σχολικούς περιπάτους και πως δε θα μιλάμε στις συνεδριάσεις για να τελειώνουν γρηγορότερα και να φεύγουμε Χωρίς χρήματα (και δε μιλώ για χρήματα στους εκπαιδευτικούς) δεν υπάρχει εκπαίδευση Σας ευχαριστώ