• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Παπανδρέου' | 9 Δεκεμβρίου 2010, 12:11

    Ο θεσμός του μέντορα πάντα είναι σημαντικός σε ότι και αν αναφέρεται. Μόνο που είναι κάτι πολύ περισσότερο από το διορισμό κάποιου παλαιότερου καθηγητή σε κάποιο νεότερο για να τον συμβουλεύει. Ο θεσμός του μέντορα πρέπει να διέπεται από μια σχέση "δασκάλου - μαθητή" που σημαίνει ότι πρέπει ο ένας να διαλέξει τον άλλο, αναγνωρίζοντας την ανάγκη ο πρώτος να περάσει κάποια πράγματα στον άλλο και ο άλλος να μάθει. Είναι σχέση ουσίας και δυστυχώς με την ελληνική νοοτροπία μια τέτοια θεσμοθέτηση θα οδηγήσει σε οργανωτική εξάρτηση και χειραγώγηση μέσα στα όργανα συνδοιήκησης παρά σε ουσιαστική σχέση υποστήριξης. Άνθρωποι οι οποίοι έχουν την διάθεση και την ανάγκη να συμβουλεύσουν, και αυτοί που έχουν την ανάγκη να καθοδηγηθούν θα αλληλοκαλύψουν τις ανάγκες τους είτε θεσμοθετηθεί κάτι τέτοιο είτε όχι. Ας μην το κάνουμε απλά για να κάνουμε κάτι, γιατι δε θα λειτουργήσει, σιγουρα όχι σωστα, ενώ η φιλοσοφία και η κουλτούρα του εκπαιδευτικού πρέπει να ξεκινάει από τον τρόπο που εκαπιδεύεται ο ίδιος και εκει εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα. Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει το γεγονός ότι η σχέση του μέντορα βασίζεται στην αμοιβαία επιλογή και αποδοχή των εταίρων της σχέσης. Αυτό που προτείνω είναι να δημιουργηθεί μια πιο κεντρική συμβουλευτική ομάδα, από εκπαιδευτικούς που επιθυμούν να συμμετέχουν, στους οποίους να μπορεί να απευθυνθεί όποιος εκαπιδευτικός επιθυμεί για να βοηθηθεί σε προβλήματα αντιμετώπισης καταστάσεων.