• Σχόλιο του χρήστη 'Χρύσα' | 9 Δεκεμβρίου 2010, 18:59

    Κατά τη γνώμη μου ο θεσμός του Μέντορα καθηγητή είναι απαραίτητος και μπορεί με το κατάλληλο νομικό και θεσμικό πλαίσιο να γίνει και σημαντικός. Θα εξηγήσω τι εννοώ. Υπήρξα καθηγήτρια σε Γυμνάσια και Λύκεια για 34 χρόνια. Όταν τελείωσα τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, χωρίς καμία άλλη προετοιμασία παρά μόνο με τις γνώσεις μου πάνω στη γραμματική, το συντακτικό, τα ιστορικά γεγονότα κλπ η πατρίδα μας δια των εκπροσώπων της με έστειλε να διδάξω το πιο ευαίσθητο κομμάτι της πατρίδος, που είναι τα παιδιά μας. Όταν ανέβηκα στην έδρα, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν πώς θα κάνω το δάσκαλο και τη διδασκαλία σωστά. Προσπαθούσα λοιπόν να αντιγράψω τον τροπο διδασκαλία του αγαπημένου μου καθηγητή, όταν ήμουν κι εγώ μαθήτρια. Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να συνειδητοποιήσω πως ουσιαστικά το μάθημα το έκανα μόνη μου, γιατί δεν κατείχα τα κατάλληλα εργαλεία να αξιοποιήσω τη μαιευτική μέθοδο ή άλλως ανακαλυπτική, κατά την οποία δεν προσφέρουμε στον μαθητή έτοιμη τη γνώση, αλλά τον καθοδηγούμε να την ανακαλύψει μόνος του, γιατί τότε μόνο η γνώση αποκτά αξία παραγματική και γίνεται βίωμα. Με άλλα λόγια η πατρίδα με έστειλε να μάθω το διδάσκειν "στου κασίδη το κεφάλι", που λέει ο λαός. Ο Μέντορας καθηγητής, αν έχει ο ίδιος διδαχτεί και κατέχει την τέχνη του διδάσκειν, σίγουρα θα βοηθήσει πολύ τους νέους δασκάλους και βέβαια αυτό θα είναι καλό για τα παιδιά μας, γιατί οι μαθητές μας θα εισπράξουν τελικά το αποτέλεσμα όλης αυτής της καλής προσπάθειας.