Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Χρύσα' | 10 Δεκεμβρίου 2010, 00:17

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Υποστηρίζω ακράδαντα ότι ο καλός δάσκαλος γίνεται. Μπορεί η διδασκαλία να είναι τέχνη και τεχνική, αλλά δεν είναι ταλέντο ή έστω μόνο ταλέντο. Γι αυτό απαιτείται κατάλληλη προετοιμασία, προκειμένου ο δάσκαλος να διαφωτίσει τη νέα γενιά πάνω στο γνωστικό του αντικείμενο με τρόπο που οι μαθητές του να το γνωρίσουν σφαιρικά και δημιουργικά, αλλά και να αντιληφθούν τη σημασία του για τη ζωή τους. Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ. Δεν σημαίνει ότι πρέπει να θεωρείται δάσκαλος όποιος έχει αποκτήσει ένα πτυχίο Πανεπιστημίου. Όποιος επιθυμεί να διδάξει στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, οφείλει αυτό να το δηλώσει στη σχολή του από το έκτο εξάμηνο, ώστε στο έβδομο και όγδοο εξάμηνο παράλληλα με τη θεωρητική προετοιμασία να προετοιμάζεται καιπρακτικά. Με μικροδιδασκαλίες σε φροντιστηριακό ή σεμιναριακό επίπεδο στο πλαίσιο της σχολής, όπου έμπειροι ήδη και δοκιμασμένοι καθηγητές της δευτεροβάθμιας θα μυούν σταδιακά τους φοιτητές στο τι, το πώς και το γιατί του διδάσκειν. Μετά την αποφοίτηση και για ένα ή καλύτερα δύο ακόμη ακαδημαϊκά έτη οι απόφοιτοι που επιθυμούν να διδάξουν θα οδηγηθούν σε ένα σχολείο, όπου θα παρακολουθούν ένα καθηγητή του σχολείου, που διδάσκει το συγκεκριμένο γνωστικό αντικείμενο. Αυτός θα είναι και ο μέντορας του εκκολαπτόμενου καθηγητή. Θα αναλάβει να τον εντάξει στο προγραμμα διδασκαλίας του, θα βρίσκεται μαζί του στην τάξη, όπου ο νεαρός ή η νεαρή καθηγήτρια θα τον παρακολουθει συστηματικά, θα του εκεθέτει τους προβληματισμούς του σχετικά με τη διαδικασία του μαθήματος και κάποιες φορές θα έχει την ευκαιρία να αναλάβει και ο ασκούμενος παραδόσεις, όπου ο Μέντορας καθοδηγητής του θα τον παρακολουθήσει και θα του ασκήσει κριτική πάντα σε πολιτισμένο επίπεδο. Κανείς δεν γεννιέται σοφός. Γίνεται όμως στην πράξη. Αυτήν ακριβώς την εμπειρία πρέπει να έχει τη δυνατότητα να την αποκτήσει ο κάθε ένας που θέλει να λέγεται δάσκαλος. Και θα την αποκτήσει μόνο μέσα στο σχολείο και υπό την καθοδήγηση έμπειρου προσώπου. Γιατί ο όρος δάσκαλος από το ρήμα διδάσκω σημαίνει διαφωτίζω. Αν λοιπόν δεν έχει πάρει το φως, πώς θα το μεταλαμπαδεύσει στη νέα γενιά. Η πρότασή μας όμως δεν τελειώνει εδώ. Παράλληλα, αυτός που επιθυμεί να λέγεται δάσκαλος, για όσο χρόνο ασκείται πρακτικά πρέπει να παρακολουθεί στο Πανεπιστήμιο και περισσότερα παιδαγωγικά μαθήματα. Γιατί η γνώση κερδίζεται μέσα από κατάλληλη ψυχολογική προετοιμασία και είναι ευθύνη του καθηγητή η παιδαγωγική ατμόσφαιρα στην τάξη να υποβοηθεί το έργο του. Μετά δε το πέρας της διπλής αυτής προσπάθειας σε πρακτικό και θεωρητικό επίπεδο, ο νεαρός/ή θα αξιολογείται και από τον μέντορα καθηγητή και από τη σχολή του με κατάλληλες εκθέσεις και εξετάσεις. Που σημαίνει ότι ο μέντορας καθηγητής θα είναι σε διαρκή επικοινωνία και επαφή με τη σχολή του ασκούμενου "μαθητή" του. Μια τέτοια ή ανάλογη προετοιμασία θα έδινε στην πατρίδα τους άξιους δάσκαλους, που θα καλλιεργούσαν στους νέους μας τη δημιουργικότητα, την εφευρετικότητα, την αποτελεσματικότητα και πάνω από όλα τη διάθεση να αγωνιστούν στο στίβο της ζωής και να συμβάλουν στο κοινωνικό γίγνεσθαι και όχι να αράξουν σε μια δημοσιοϋπαλληλική καρέκλα και μέσα από γνωριμίες να πετύχουν και την άνοδο σε δημόσια αξιώματα. Πιστεύω ότι η εφαρμογή του θεσμού του μέντορα καθηγητή έχει διπλό καλό αποτέλεσμα. Πρώτον όταν θα αναθέσει η πολιτεία επίσημα το ρόλο του διαφωτιστή των εφήβων στον νεοδιόριστο καθηγητή, αυτός θα μπει στην τάξη και θα αντιμετωπίσει τους μαθητές του με θάρρος και αυτοπεποίθηση, όντας ο ίδιος περισσότερο και καταλληλότερα προετοιμασμένος. Το δεύτερο καλό που θα αποκτήσει η εκπαίδευση από την εφαρμογή του θεσμού του μέντορα καθηγητή είναι πως θα ωφεληθεί και ο ίδιος ο μέντορας, γιατί αν θέλει να υπηρετήσει αυτό τον ξεχωριστό ρόλο, θα επιδιώξει να γίνει ακόμη καλύτερος στη δουλειά του, γιατί δεν θα έχει πλέον να κάνει μόνο με μικρούς μαθητές, αλλά και με γνώστες. Άλλωστε γνωστό είναι πως ο διδάσκων μαθαίνει δυο φορές. Οίκοθεν νοείται πως το προβλημα της πρακτικής προετοιμασίας δεν την έχει ανάγκη μόνο ο καθηγητής, αλλά και ο δάσκαλος της πρωτοβάθμιας. Γι αυτό και ο θεσμός του μέντορα δασκάλου θα ήταν επίσης πολύ χρήσιμος