• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Βλαχοδήμος' | 11 Δεκεμβρίου 2010, 11:48

    Αν το δημόσιο σχολείο λειτουργούσε υποτυπωδώς, δεν θα χρειαζόταν να μιλάμε για όλα αυτά τα "καινοφανή" τα οποία προορίζονται να αποτύχουν στην πράξη. Όπου οι συνάδελφοι συνεργαζόμαστε, ανταλλάσσουμε τις εμπειρίες μας και μεταδίσουμε τις γνώσεις μας, φαίνεται ότι κάτι γίνεται εκεί. Αν εστιάσουμε σε αυτές τις παραμέτρους της δουλειάς μας, δεν χρειάζεται τίποτε καινούριο - καμιά μετονομασία παλαιού. Υπάρχουν ήδη ΠΕΚ, σχολικοί σύμβουλοι, επιμορφωτές, αλλά το σχολείο σπανίως βλέπει άσπρη μέρα. Δεν νομίζω πως θα έρθει αυτή η μέρα με τον θεσμό του μέντορα. Το επίπεδο των συναδέλφων είναι πολύ καλύτερο από παλιότερα χρόνια, αλλά οι δομικές δυσλειτουργίες και η νοοτροπία του δημοσίου σχολείου, δίχως τάξη και πειθαρχία, υπονομεύουν κάθε καλή προσπάθεια, την καταδικάζουν σε μαρασμό και αποτυχία. Προτείνω: α) να θεσμοθετηθεί η συνεδρίαση των καθηγητών της ίδιας ειδικότητας κάθε σχολείου σε εβδομαδιαία βάση, όπου θα ανταλλάσσονται γνώμες, θα γίνονται διδασκαλίες, απο κοινού διορθώσεις-βαθμολογήσεις, υποδείξεις κλπ. β) κάθε μάθημα μιας τάξης (Αρχαία, Α΄Λυκείου) ή και στις τρεις τάξεις (Λογοτεχνία) να έχει κάποιον απο τους συναδέλφους επικεφαλής, ώστε να καθορίζονται οι κοινές συνιστώσες της διδασκαλίας, να καλύπτονται τα κενά γ) οι κατά τόπους σύμβουλοι, να έχουν άμεσο τρόπο επικοινωνίας με τους συναδέλφους (το να πηγαίνουν στα σχολεία και να μπαίνουν στις τάξεις δεν είναι εφικτό ούτε επιθυμητό πιά) και να δημιουργήσουν βάσεις βιβλιογραφικών δεδομένων έτσι ώστε όλοι οι συνάδελφοι να έχουν πρόσβαση στο κοινό υλικό διδασκαλίας, επιμόρφωσης, έρευνας το οποίο θα εμπλουτίζεται διαρκώς από την κοινή συνεισφορά όλων.