• Σχόλιο του χρήστη 'ΖΤ' | 17 Δεκεμβρίου 2010, 01:42

    Στις διευκρινίσεις του Υπουργείου ως προς την υπηρεσιακή κατάσταση των μελών ΔΕΠ δεν περιλαμβάνεται, αλλά φημολογείται ευρύτατα, ότι ασκείται πίεση προς το Υπουργείο να προβλεφθεί ότι η εξέλιξη μέλους ΔΕΠ θα είναι δυνατή μόνον εφόσον υπάρχει κενή θέση στην ανώτερη βαθμίδα. Οι μη μόνιμοι επίκουροι καθηγητές, επομένως, δεν θα μπορούν να ζητήσουν "προκήρυξη της θέσης τους" στη βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή, όπως μέχρι σήμερα προβλέπεται, αλλά θα μπορούν να θέσουν υποψηφιότητα σε κενή θέση αναπληρωτή, είτε λόγω εξέλιξης είτε λόγω συνταξιοδότησης. Αντιστοίχως, προϋπόθεση εξέλιξης αναπληρωτή καθηγητή θα είναι η ύπαρξη κενής θέσης τακτικού καθηγητή. Επανερχόμαστε, επομένως, σε καθεστώς αντίστοιχο με της παλαιάς έδρας. Η πρόταση αυτή είναι απολύτως απαράδεκτη και θα επιφέρει παράλυση σε όλα τα ΑΕΙ. Αντιβαίνει σε θεμελιώδεις ακαδημαϊκές αρχές, και συνεπάγεται εντελώς άδικα αποτελέσματα. Ενδεικτικά αναφέρω: -Εάν οι επίκουροι καθηγητές εκλέγονται με θητεία, όπως προβλέπεται, θα φτάνουμε στο σημείο να λήγει η θητεία τους και να αποχωρούν από το Πανεπιστήμιο, όχι γιατί κρίθηκαν ότι δεν είχαν τα προσόντα για εξέλιξη, αλλά επειδή δεν υπήρχε κενή θέση αναπληρωτή στο γνωστικό τους αντικείμενο! Η μόνη λύση γι' αυτούς θα είναι να θέσουν ξανά -εξ αρχής- υποψηφιότητα σε βαθμίδα επίκουρου, εισαγωγική δηλαδή. Δεν θα μπορούν καν να θέσουν υποψηφιότητα σε άλλο ΑΕΙ, σε θέση αναπληρωτή, γιατί προβλέπεται ότι οι διαδικασίες θα είναι κλειστές! -Δεν θα έχουν κανένα νόημα οι μεταβατικές διατάξεις για τους ήδη υπηρετούντες λέκτορες, διότι ουδείς επίκουρος καθηγητής θα ψηφίσει την εξέλιξη κάποιου, ο οποίος θα πρόκειται να ανταγωνισθεί στο μέλλον μαζί του, για μία θέση αναπληρωτή καθηγητή. -Η εξέλιξη ενός πανεπιστημιακού δασκάλου, κατά διεθνή πρωτοτυπία, δεν θα εξαρτάται τα δικά του διδακτικά και ερευνητικά προσόντα, αλλά από το τυχαίο γεγονός της ύπαρξης κενής θέσης στην ανώτερη βαθμίδα, από το τυχαίο δηλαδή γεγονός εάν κάποιος συνάδελφός του είχε τη διάθεση να εξελιχθεί σε αναπληρωτή καθηγητή πριν από αυτόν. - Θα καταστεί εντελώς παράλογη η κατανομή των οργανικών θέσεων ανά γνωστικό αντικείμενο. Δεν θα έχουν, δηλαδή, καθοριστεί εξ αρχής οι οργανικές θέσεις ανά αντικείμενο, με κριτήριο τις ανάγκες της έρευνας και της διδασκαλίας, αλλά το πόσες θέσεις τακτικών ή αναπληρωτών καθηγητών θα υπάρχουν εσαεί σε κάθε αντικείμενο θα εξαρτάται από το τυχαίο γεγονός του πόσα μέλη ΔΕΠ των βαθμίδων αυτών έτυχε να υπηρετούν στο συγκεκριμένο αντικείμενο κατά την έναρξη ισχύος του νόμου. Δεν χρειάζεται να τονισθεί ότι μία τέτοια εξέλιξη θα ήταν ευθέως αντίθετη με τις εξαγγελίες του Υπουργείου και στο πρόσφατο κείμενό του. Εκεί αναφέρεται (απάντηση αρ. 23) ότι θα πρέπει να δίνεται στους επίκουρους καθηγητές δυνατότητα"να αξιολογηθούν ουσιαστικά και είτε να τους δοθεί η δυνατότητα -λόγω της απόδοσής τους- να εξελιχθούν και να μονιμοποιηθούν στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή είτε να αποχωρήσουν από το πανεπιστήμιο εφόσον αποδειχθεί ότι δεν έχουν τα απαιτούμενα προσόντα για να εξελιχθούν ακαδημαϊκά." Τίποτα από αυτά δεν συμβιβάζεται με το γεγονός ότι η εξέλιξη θα εξαρτάται από το αν συνταξιοδοτήθηκε αναπληρωτής καθηγητής ή το εάν στο ίδιο αντικείμενο υπάρχουν 1, 2 ή 5 επίκουροι καθηγητές! Διατείνεται το Υπουργείο, και ορθά, ότι προτεραιότητα στο νέο Πανεπιστήμιο θα είναι η προώθηση της έρευνας. Ποιός όμως, από το νεότερο δυναμικό, θα ασχοληθεί σοβαρά με την έρευνα όταν γνωρίζει ότι αυτό που κατά βάθος μετράει είναι πότε "θα πεθάνει ο Τακτικός Καθηγητής" κατά την παλαιά ρήση; ΔΕν μπορώ να φανταστώ ποια είναι τα υποτιθέμενα πλεονεκτήματα μίας τέτοιας ρύθμισης, αν όμως σταθμιστούν με τα προφανή μειονεκτήματα που μόλις εκτέθηκαν, η απάντηση είναι μάλλον αυτονόητη.