• Σχόλιο του χρήστη 'E.Mήλιος' | 14 Ιανουαρίου 2011, 04:45

    Θα ήθελα να θίξω δύο σημεία που θεωρώ σημαντικά γιά την σωστή λειτουργία των ΑΕΙ. 1. Σύνθεση του Συμβουλίου Διοίκησης του Ιδρύματος Είναι απαραίτητο η πλειοψηφία των μελών να συνίσταται από προσωπικότητες ΕΚΤΟΣ του Ιδρύματος. Αυτή είναι η κοινή πρακτική στην Β. Αμερική, και διασφαλίζει ότι τα μέλη του Συμβουλίου δεν θα έχουν ίδιο συμφέρον από τις αποφάσεις τους. Εάν η πλειοψηφία των μελών είναι εκλεγμένοι ακαδημαϊκοί, και το ίδιο το ΑΕΙ επιλέγει τις προσωπικότητες εκτός ιδρύματος (όπως δήλωσε η κ. Διαμαντοπούλου στην συνέντευξη στον κ. Λάκασα της Καθημερινής, 5 Δεκ. 2010), τότε υποπίπτουμε στο σφάλμα που το Κείμενο Διαβούλευσης ορθά επισημαίνει «όταν η λειτουργία και οι αποφάσεις των ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων λαμβάνονται μόνο εσωτερικά, τα αποτελέσματα δεν είναι πάντοτε υποδειγματικά, όπως απαιτείται» (σελ. 11, γραμμή 12). 2. Ακαδημαϊκή Δεοντολογία Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι τα Ελληνικά ΑΕΙ υποφέρουν συχνά από έλλειψη ακαδημαϊκής δεοντολογίας [1, 2]. Πρέπει λοιπόν να κατοχυρωθεί θεσμικά αυτό που το Κείμενο Διαβούλευσης αναφέρει γενικά ως «κανόνες νομιμότητας», και να περιληφθεί σαφώς η έννοια της αντίθεσης ή σύγκρουσης συμφερόντων (conflict of interest) γιά τα μέλη των οργάνων που λαμβάνουν αποφάσεις (Συμβούλιο Διοίκησης, Σύγκλητος, εκλεκτορικά σώματα, κλπ). Η αντίθεση συμφερόντων γιά ένα μέλος είναι η ύπαρξη άλλων συμφερόντων (που πηγάζουν από σχέσεις, π.χ. συγγένειας) που πιθανόν να επηρεάσουν την αμεροληψία του ως μέλους του συγκεκριμένου οργάνου. Αναφορές [1] Λαζαρίδης, Θέμης: Ο δρόμος γιά την αναγέννηση του ελληνικού πανεπιστημίου, Εκδοτικός οίκος: Κριτική, Σεπ. 2008, 259 σελίδες, ISBN: 9789602185919 [2] Εκπομπή ΝΕΤ: Πανεπιστήμιο, ναι. Τίμιο; Μέρη Α-Δ, 7,15,21,27 Δεκ. 2010. http://www.koutipandoras.gr