Αρχική Εθνική Στρατηγική για την Ανώτατη Εκπαίδευση2. Πτυχία με αντίκρισμα: νέα οργάνωση της μάθησης και των προγραμμάτων σπουδών που διευκολύνουν την κινητικότητα και ενισχύουν τη διεπιστημονικότηταΣχόλιο του χρήστη chrys | 14 Ιανουαρίου 2011, 19:06
  • Σχόλιο του χρήστη 'chrys' | 14 Ιανουαρίου 2011, 19:08

    Χρειάζονται λοιπόν ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ 'ΑΙΩΝΙΟΥΣ' ΦΟΙΤΗΤΕΣ, ανεξάρτητα ποια θα είναι η πρόβλεψη στη διάταξη του νόμου για εκείνους που θα καταστούν μελλοντικά 'αιώνιοι' φοιτητές. Επειδή για το ευρύ πλαίσιο που θα ορίζει η πολιτεία δε γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στο κείμενο διαβούλευσης, θα ήθελα απλά να καταστήσω σαφές το εξής: Οι φοιτητές που δεν παίρνουν πτυχίο στον προβλεπόμενο χρόνο και συχνά σωρηδόν στοιβάζονται στην κατηγορία 'αιώνιοι φοιτητές' δεν είναι όλοι αδιάφοροι και μόνο φοιτητές, αλλά μπορεί να αντιμετωπίζουν στην πορεία διάφορα προβλήματα (πχ από θέματα υγείας μέχρι και βιοπορισμού), με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους έγκαιρα. Και επανέρχομαι για τους υπάρχοντες λεγόμενους αιώνιους φοιτητές, πως δε θα έπρεπε να αντιμετωπίζονται συνολικά με την ίδια άδικη κατηγορία και μαζικά με την ολοκληρωτική λογική ότι αφού έχουν ήδη λίγο ή πολύ ξεπεράσει το όριο σπουδών αυτό δήθεν σημαίνει ότι και εγκατέλειψαν τις σπουδές τους και δεν ενδιαφέρονται πια. Πρώτα απ' όλα γιατί δεν είναι σωστό να ερμηνεύει κανείς τις προθέσεις των άλλων με βάση τα δικά του ατομικά πιστεύω και χωρίς να ζητήσει τη γνώμη των ανθρώπων στους οποίους χρεώνει προθέσεις με τρόπο μάλιστα αυθαίρετο. Έπειτα το ότι κάποιος είναι αιώνιος φοιτητής, δε σημαίνει αυτόματα και ότι δεν ενδιαφέρεται να συνεχίσει την προσπάθεια για να πάρει το πτυχίο του. Ο νόμος-πλαίσιο Γιαννάκου γι' αυτό καλούσε αυτούς τους συγκεκριμένους φοιτητές να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους σε εύλογο χρονικό διάστημα, το οποίο σημειωτέον δεν έχει παρέλθει μέχρι και σήμερα που μιλάμε. Μάλιστα έδινε σ' αυτούς τους φοιτητές περιθώριο 5 ακαδημαϊκών ετών από το 2007 για να περατώσουν τις σπουδές τους. Πολλοί από τους 'αιώνιους' φοιτητές, έχοντας πίστη στο νόμο, έχουν μπει στη λογική να τελειώσουν τις σπουδές τους με το δικό τους προγραμματισμό, έχουν μοχθήσει και μπορεί ήδη να βρίσκονται πλέον κοντά στο να τελειώσουν. Από τη στιγμή που το κράτος οφείλει και ζητά να έχει συνέχεια και συνέπεια, η ελάχιστη δέσμευση που οφείλει να κρατήσει απέναντι σε αυτούς τους ανθρώπους είναι το λιγότερο να τηρήσει τα ελάχιστα που προέβλεπε ο προηγούμενος νόμος Γιαννάκου, δηλαδή αν μη τί άλλο να σεβαστεί ΚΑΤ' ΕΛΑΧΙΣΤΟ το περιθώριο των 5 ακαδημαϊκών ετών ήτοι μέχρι το έτος 2011-2012. Ο,τιδήποτε άλλο που μπορεί να ακούγεται (πχ για συνολικές εκκαθαρίσεις μητρώων κλπ) όχι μόνο προσβάλλει αυτούς τους ανθρώπους, το κράτος και τη λογική αλλά και θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως ακραίο. Συνεπώς κάποια μέριμνα πρέπει να προβλεφθεί με ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΟΝΤΕΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΜΕ ΒΆΣΗ ΤΑ ΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ στα προγράμματα σπουδών και τον τρόπο εξέτασης των μαθημάτων , λαμβάνοντας υπόψην τα μέχρι σήμερα δεδομένα.