• Σχόλιο του χρήστη 'Nikos Petropoulos' | 15 Ιανουαρίου 2011, 00:25

    1. Συνενώσεις/συγχωνεύσεις Τμημάτων ΑΕΙ, ΤΕΙ κτλ. Οι συνενώσεις δεν θα πρέπει να περιοριστούν στα περιφερειακά ΑΕΙ/ΤΕΙ αλλά να επεκταθούν και στα κεντρικά «πανεπιστήμια» στη Θεσσαλονίκη και στην Αθήνα. Τη δεκαετία του 1980, αν δεν κάνω λάθος, πολλές σχολές (π.χ. ΑΣΟΕΕ, Πάντειος, Χαροκόπειο, Ανώτατη Βιομηχανική Πειραιώς, Γεωπονική κτλ.) μετονομάστηκαν σε πανεπιστήμια, καταστρατηγώντας την έννοια του πανεπιστημίου που εμπεριέχει όλες τις επιστήμες. Αν αυτά τα «πανεπιστήμια» δεν μπορούν να ενταχθούν στο πανεπιστήμιο της Αθήνας με ταυτόχρονη συγχώνευση/κατάργηση συγγενών τμημάτων, να αποτελέσουν σχολές ενός νέου πανεπιστημίου π.χ. του «Αττικού Πανεπιστήμιου». Χρειάζεται ο Καλλικράτης και στα κεντρικά ΑΕΙ/ΤΕΙ!. 2.Παιδαγωγική κατάρτιση καθηγητών μέσης εκπαίδευσης. Έχουμε παιδαγωγικά τμήματα για τους δασκάλους και όχι για τους καθηγητές μέσης εκπαίδευσης. Θεωρώ ότι δεν επαρκούν τα παιδαγωγικά μαθήματα που έχουν τα τμήματα για την παιδαγωγική κατάρτιση των καθηγητών μέσης εκπαίδευσης. Πρέπει να δημιουργηθούν παιδαγωγικά τμήματα δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Εναλλακτικά, να δημιουργηθούν παιδαγωγικές σχολές όπου θα εισάγονται οι φοιτητές και στη συνέχεια θα ειδικεύονται σε μία ειδικότητα (π.χ. φυσική) ή σε δύο ειδικότητες -μία κύρια (π.χ. φυσική) και μία δευτερεύουσα (π.χ. μαθηματικά). Φυσικά, θα πρέπει να υπάρχουν στις παιδαγωγικές σχολές μαθήματα γενικής παιδαγωγικής και ειδικής για τις κλαδικές ειδικεύσεις των καθηγητών. 3. Συμβούλιο vs. Σύγκλητος και η συμμετοχή επιστημόνων από το εξωτερικό. Δεν γνωρίζω αν αυτό το σχήμα συμβαδίζει με την αρχή της «αυτοδιοίκησης» των ΑΕΙ και με το Σύνταγμα. Δεν έχουμε δει επαρκή επιχειρήματα για τη συνταγματικότητά τους. Εκτός αυτού, μήπως η στεγανοποίηση των «διοικητικών» και των «ακαδημαϊκών» αρμοδιοτήτων προκαλέσουν διαρχίες και συνεχείς συγκρούσεις; Αν υιοθετηθεί αυτό το σχήμα, ίσως ο Πρύτανης (ο οποίος θα προέρχεται από το ίδιο το ίδρυμα ή από άλλο ίδρυμα του εσωτερικού αλλά θα εκλέγεται από το οικείο ίδρυμα με διαφορετικό βάρος για τους διάφορους συντελεστές) θα πρέπει να είναι ο προϊστάμενος και των δύο αυτών οργάνων (δηλαδή του Συμβουλίου και της Συγκλήτου στην περίπτωση των ΑΕΙ). Για την εποπτεία (οικονομική, εκλογικές διαδικασίες κτλ.) να υιοθετηθεί είτε η πρώτη είτε η δεύτερη πρόταση του σχεδίου (ανεξάρτητη αρχή) με τη την έγκριση της Βουλής (π.χ. 2/3). 4. Ανάδειξη Πρυτανικών αρχών. Οι υποψηφιότητες θα υποβάλλονται μετά από δημόσια προκήρυξη. Οι υποψήφιοι θα προέρχονται κατά προτίμηση από το ίδιο το ίδρυμα ή από άλλα ιδρύματα του εσωτερικού, θα έχουν διακριθεί διεθνώς στον επιστημονικό τους τομέα αλλά θα έχουν και ειδίκευση στη διοίκηση ΑΕΙ/ΤΕΙ Για την ανάδειξή τους θα ψηφίζουν όλοι οι συντελεστές του οικείου ιδρύματος (ΔΕΠ, διοικητικό προσωπικό και φοιτητές) και το μεγαλύτερο βάρος στην εκλογή θα έχουν τα μέλη ΔΕΠ. Για την αποκομματικοποίηση των ΑΕΙ, θα ήταν προτιμότερο να υπάρχει ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο για τις θέσεις πρυτάνεων και αντιπρυτάνεων. Οι δύο επικρατέστεροι θα πάνε σε επαναληπτικές εκλογές αν κανείς δεν εξασφαλίζει το 50+ κατά την πρώτη ψηφοφορία. 5. Αποκομματικοποίηση της ανώτερης/ανώτατης εκπαίδευσης. Η κομματικοποίηση στους καθηγητές και ιδίως στους φοιτητές (π.χ. καταλήψεις, «φοιτητοπατέρες», εκβιασμός καθηγητών, ανταγωνισμός παρατάξεων, βία κατά των καθηγητών, καταστροφή δημόσιας περιουσίας, κτλ.) έχει φτάσει στο απροχώρητο, δηλαδή στο σημείο που να εκτρέπει τα ιδρύματα από το πρωταρχικό τους ακαδημαϊκό έργο, να ευθύνεται για την απώλεια εξαμήνων από τους φοιτητές και να συντελεί στη διεθνή υποβάθμιση των ιδρυμάτων. Εκτός αυτού, οι φοιτητικές εκλογές είναι παρωδία αφού κάθε χρόνο η κάθε παράταξη βγάζει τα δικά της αποτελέσματα. Αυτό δεν συνιστά «πολιτική κοινωνικοποίηση» για τους μελλοντικούς πολίτες της χώρας μας. Να δημιουργηθούν αυτές οι δομές που θα επιτρέψουν την ανάδειξη φοιτητών σε όργανα φοιτητών (π.χ. Συμβούλιο Φοιτητών) μέσα από ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο και να επιδιωχθεί η ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ (ίσως τα συμβούλια φοιτητών κάθε ιδρύματος να εκλέγουν τα μέλη της ΕΦΕΕ). Φυσικά, τα φοιτητικά συμβούλια του ιδρύματος θα συμμετέχουν με εκπρόσωπο τους στα πανεπιστημιακά ακαδημαϊκά και διοικητικά όργανα του ιδρύματος. Οι διαδικασίες αυτές μπορεί να καλλιεργήσουν και μια κουλτούρα συναίνεσης μεταγενέστερα στην περίπτωση που οι φοιτητές σταδιοδρομήσουν στην πολιτική. 6. Εκλεκτορικά σώματα μελών ΔΕΠ και διεθνής συμμετοχή. Στα εκλεκτορικά σώματα θα πρέπει να συμμετέχουν μόνο μέλη ΔΕΠ (ή ερευνητές αντίστοιχης βαθμίδας), είτε του εσωτερικού είτε του εξωτερικού, σε ίση ή ανώτερη βαθμίδα από τον υποψήφιο. Δεν γνωρίζω ακριβώς την πρακτική των εκλεκτορικών σωμάτων σε άλλες χώρες (π.χ. Αγγλία, Γερμανία, ΗΠΑ κτλ.) αλλά έχω την εντύπωση ότι στα εκλεκτορικά τους σώματα δεν συμμετέχουν επιστήμονες από άλλες χώρες (π.χ. από Ελλάδα).Θα πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στους επιστήμονές μας. Τουλάχιστον, η συντριπτική πλειοψηφία των μελών των εκλεκτορικών σωμάτων θα πρέπει να προέρχεται από τα πανεπιστήμια της Ελλάδας, αφού φυσικά δεν υπάρχουν κωλύματα συγγένειας κτλ. Στην περίπτωση που συμμετέχουν επιστήμονες από το εξωτερικό, είτε αυτοί είναι ελληνικής καταγωγής είτε όχι, θα πρέπει να είναι γνώστες της νεοελληνικής γλώσσας ώστε να γίνει μια ουσιαστική αξιολόγηση και ταυτοχρονα να υποστηρίξουμε τη γλώσσα μας. 7. Κριτήρια αξιολόγησης καθηγητών για εκλογή ή προαγωγή. Να δοθεί ισοδύναμη έμφαση στα τρία βασικά κριτήρια: τη διδακτική επάρκεια που θα πιστοποιείται και με την υποχρεωτική ανώνυμη αξιολόγηση από τους φοιτητές, στην επιστημονική/ερευνητική δραστηριότητα που θα τεκμηριώνεται με δημοσιεύσεις είτε σε εκδοτικούς οίκους με εθνική/διεθνή εμβέλεια είτε σε επιστημονικά περιοδικά με κριτές, και στις συμβουλευτικές υπηρεσίες που θα παρέχονται στους φοιτητές (π.χ. ώρες γραφείου κτλ.). Πιθανόν να προστεθεί και ένα τέταρτο κριτήριο που θα έχει σχέση με το άνοιγμα των υποψηφίων στην κοινότητα, την κοινωνία και την παραγωγή, δηλαδή με τις εφαρμογές που προκύπτουν από τις επιστημονικές δραστηριότητες. 8. Διεθνοποίηση των ελληνικών πανεπιστημίων. Πολλές από τις προτάσεις του σχεδίου (π.χ. ανταλλαγές, επισκέπτες καθηγητές από το εξωτερικό, ξενόγλωσσα τμήματα σε ελληνικά ΑΕΙ, παραρτήματα ελληνικών ΑΕΙ στο εξωτερικό, προσέλκυση αλλοδαπών φοιτητών, αξιοποίηση το ΣΑΕ κτλ.) είναι προς την θετική κατεύθυνση. Μπορεί επίσης τα ελληνικά πανεπιστήμια/ΤΕΙ σε συνεργασία με ιδρύματα από άλλες χώρες να οργανώσουν καλοκαιρινά προγράμματα, είτε για ελληνικές σπουδές είτε για ξενόγλωσσες σπουδές, τα οποία θα συνδυαστούν με τους τόπους προγόνων μας που έχουν αναγνωριστεί για την παγκόσμια συμβολή τους στις τέχνες και τις επιστήμες (π.χ. Μαθηματικά στη ΣΑΜΟ κοκ). Είναι αυτονόητο ότι με τη συμμετοχή τους στα καλοκαιρινά προγράμματα οι φοιτητές θα κερδίζουν ακαδημαϊκές πιστωτικές μονάδες που θα συνυπολογίζονται στη απόκτηση του πτυχίου τους στη χώρα τους. 9. Εισαγωγή στα ΑΕΙ/ΤΕΙ. Είμαι υπέρ της πλήρους κατάργησης των εισαγωγικών/πανελλήνιων εξετάσεων και οι φοιτητές να εισάγονται στα ΑΕΙ/ΤΕΙ εφόσον έχουν τουλάχιστον 10 (Μέσο Όρο) στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου. Εκτός του ότι με τις εισαγωγικές δημιουργείται με ψευδο-ιεράρχηση των μαθημάτων σε «βασικά» και «δεύτερης» κατηγορίας μαθήματα (την εποχή μας η Κοινωνιολογία μπορεί να είναι πιο σημαντική από τα Μαθηματικά!), δεν πιστεύω ότι με μια μοναδική, ολιγόωρη εξέταση μετρώνται οι πραγματικές ικανότητες των μαθητών. Ούτε πιστεύω στο παραμύθι της αποδέσμευσης του Λυκείου από τη εισαγωγή στα ΑΕΙ. Θα πρέπει να υπάρχει μια συνέχεια και να υπολογίζονται οι επιδόσεις των μαθητών στο Λύκειο. Θα πρέπει να υπάρχουν τράπεζες θεμάτων, η αξιολόγηση στο Λύκειο να βασίζεται σε ερωτήσεις εφαρμογής και η βαθμολόγηση να γίνεται ηλεκτρονικά από υπολογιστές . Επίσης, κρίνεται σκόπιμο να μπουν ψυχολόγοι στα Λύκεια, να μετρούν τις δεξιότητες και τα ενδιαφέροντα των μαθητών και να οργανωθεί συστηματικά ο επαγγελματικός προσανατολισμός. Ένας καλά οργανωμένος επαγγελματικός προσανατολισμός θα προσανατολίζει τους μαθητές του Λυκείου είτε στην αγορά εργασίας, είτε στα ΤΕΙ/ΑΕΙ ανάλογα με τις δεξιότητες και τα ενδιαφέροντά τους. Τέλος, τα ΑΕΙ/ΤΕΙ να προκαθορίζουν συντελεστές βαρύτητας για τα διάφορα μαθήματα της Β’ και Γ Λυκείου για την εισαγωγή στις σχολές τους. Στην περίπτωση που τα ΑΕΙ/ΤΕΙ θέλουν να βάλουν επιπλέον εξετάσεις, αυτές μπορεί να πάρουν τη μορφή τεστ δεξιοτήτων τις οποίες θα καθορίζουν και θα προγραμματίζουν τα ίδια τα ΑΕΙ/ΤΕΙ. Ν. Πετρόπουλος Κοινωνιολόγος τ. Σύμβουλος Π.Ι.