• Σχόλιο του χρήστη 'Τάσος Δρογγίτης, Δάσκαλος του Πειραματικού Πάτρας' | 16 Ιανουαρίου 2011, 11:29

    «Το γνήσιο δημοκρατικό καθεστώς, δεν προορίζεται ούτε συμφέρον έχει να συμπιέσει και να πνίξει, αλλά ν’ απελευθερώσει και ν’ αναφτερώσει τα εκλεκτά άτομα, τις εξέχουσες προσωπικές δυνάμεις που βρίσκονται μέσα στο κοινωνικό σώμα. Η δέσμευση και ο περιορισμός έρχεται κατόπι, σε μιαν άλλη περιοχή συνθηκών του συλλογικού βίου: η Δημοκρατία δεν ανέχεται το «προνόμιο» των ολίγων όταν τούτο αναιρεί την αδαμάντινη αρχή της: ίσες ευκαιρίες για όλους». Απόσπασμα από το βιβλίο του Ε. Π. ΠΑΝΑΝΟΥΤΣΟΥ, Αγώνες και αγωνία για την Παιδεία, Αθήνα 1965. Να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα για το σχέδιο νόμου (έχοντας δει και το κείμενο εργασίας της επιτροπής του ΥΠΔΒΜΘ εδώ δεν δημοσιεύτηκε) που φαίνεται να μην έχουν γίνει κατανοητά μια και τα μέσα ενημέρωσης μη μπαίνοντας στην ουσία του θέματος έχουν συμβάλλει στη δημιουργία παρεξηγήσεων. 1. Δεν ανοίγουν πειραματικά σχολεία που είχαν κλείσει ούτε δημιουργούνται νέα εκτός κάποια από τα 28 πειραματικά ολοήμερα δημοτικά σχολεία (κανένα γυμνάσιο ή λύκειο) που λειτουργούν σε όλη τη χώρα. Ας μην αφήνουμε να εννοηθεί ότι θα ανοίξουν δωρεάν ιδιωτικά. 2. Πειραματικά σχολεία υπήρχαν και υπάρχουν, και μάλιστα πολλά, τα περισσότερα ενταγμένα είτε στα Παιδαγωγικά Τμήματα των Πανεπιστημίων είτε στα Πανεπιστήμια απευθείας, που λειτουργούσαν, θεωρητικά, ως εργαστήρια των Πανεπιστημίων με στόχο την «ψυχοπαιδαγωγική έρευνα και την πρακτική άσκηση των φοιτητών» καθώς και τα παλιά πρότυπα που μετονομάστηκαν σε πειραματικά. Αν δεν επιτελούσαν το ρόλο τους αυτό, η ευθύνη είναι του Πανεπιστημίου και, κύρια, του Υπουργείου που τα τελευταία χρόνια δεν τα χρησιμοποιεί για την πειραματική εφαρμογή νέων προγραμμάτων (π.χ. Νέο Σχολείο). 3. Να μην ισοπεδώνουμε. Τα πειραματικά σχολεία, ειδικά της περιφέρειας, κάνουν σημαντική δουλεία. Δείτε στο Δίκτυο τα ΠΣ της Ρόδου, της Φλώρινας, ρίξτε μια ματιά και στο δικό μας στην Πάτρα. Πολλές και σοβαρές προσπάθειες και προγράμματα υλοποιούνται. 4. Το πρόβλημα των ΠΣ ήταν πάντα ο (φανερός ή καλυμμένος) ελιτισμός που αποτελούσε τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια. Κάποτε οι γονείς ΠΣ Πανεπιστημίων διαμαρτύρονταν για το ότι έμπαιναν οι φοιτητές στις τάξεις και τις «αναστάτωναν»! Θα πρέπει να βρεθούν τρόποι να προσελκύσουν μαθητές από όλες τις κοινωνικές τάξεις και αυτό προϋποθέτει θεσμούς στήριξης αυτών που υστερούν. 5. Το «σχολείο αριστείας» όπως περιγράφεται είναι ένα σχολείο που με τις ενδιάμεσες εξετάσεις βάζει φραγμούς στην ομαλή εξέλιξη των μαθητών, διώχνει αυτούς που το έχουν περισσότερο ανάγκη και κρατά μόνο τους αρίστους (και αυτό στην Ελλάδα σημαίνει βαθμοί, βαθμοί, βαθμοί δηλαδή φροντιστήριο, φροντιστήριο, φροντιστήριο) και συμπληρώνει τα κενά λεηλατώντας τα γύρω σχολεία παίρνοντας τους «καλούς» μαθητές. Παιδαγωγικά δεν μπορώ να δεχτώ ένα τέτοιο σχολείο και δεν θα το επέλεγα ποτέ για τα παιδιά μου. 6. Το άριστο σχολείο σε αντίθεση με το «σχολείο αριστείας» είναι εκείνο που φροντίζει με κάθε τρόπο ώστε οι μαθητές του να φτάσουν στο υψηλότερο δυνατό σημείο. Αλλά αυτό προϋποθέτει υποστηρικτικούς θεσμούς και υποδομές, δηλαδή …χρήματα και πολιτική βούληση. Αντί για το σχολείο που θα επιλέγει τους αρίστους για μαθητές του, προτείνω το σχολείο που θα κάνει το παν ώστε οι μαθητές του να γίνουν άριστοι. Για τους ομίλους καταρχήν μια ερώτηση: Γιατί μονό στα Πειραματικά; Περιοχές ολόκληρες της Ελλάδας και μεγάλες πόλεις όπως η Καλαμάτα, το Ηράκλειο, η Λάρισα, η Καβάλα κτλ δεν θα αξιωθούν να φιλοξενήσουν το καινοτόμο αυτό μέτρο. Και μια παρατήρηση: Ας μην είναι μόνο όμιλοι αριστείας, ας μην αφορούν μόνο τους προικισμένους μαθητές που και αυτό βέβαια είναι σωστό. Ας είναι και όμιλοι στήριξης των μαθητών που την χρειάζονται. Ας είναι οι όμιλοι ένας θεσμός άμβλυνσης των ανισοτήτων. Και μια απορία: Ποιος εργαζόμενος γονέας θα πάρει το παιδί του στις 2.00 μμ κουρασμένο και νηστικό από το σχολείο του και θα το πάει στο Πειραματικό, όπου και αν βρίσκεται, για να συμμετάσχει στον όμιλο αριστείας την εβδόμη και όγδοη ώρα ; Και αυτός ο δύστυχος μαθητής θα αποδώσει; Νομίζω ότι πρέπει να δούμε το θέμα με σοβαρότητα γιατί η προχειρότητα μπορει να καταστρέψει και τις καλύτερες ιδέες.