Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΘΟΔΩΡΗΣ ΟΤΖΑΚΟΓΛΟΥ - ΒΑΡΒΑΚΕΙΟ' | 16 Ιανουαρίου 2011, 14:21

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Από τον ορισμό άρξασθαι. Εισάγονται πολλαπλοί ρόλοι και στόχοι σε ΕΝΑΝ τύπο σχολείου. Η αδυναμία αυτή είναι εμφανής (και η διστακτικότητα του ΥπΠαιδείας) στην ονοματοδοσία "Πρότυπα - Πειραματικά". Κάτι σαν σουγιάς του ελβετικού στρατού, που τα "κάνει όλα", αλλά να μην ξεχνάμε κιόλας ότι δεν έχει ρίξει ούτε μια τουφεκιά (ο στρατός) σε όλη του την Ιστορία, οπότε.....; Άλλο "Πειραματικά", άλλο "Πρότυπα", έτσι όπως τουλάχιστον έχει κατοχυρωθεί και στην επιστημονική βιβλιογραφία και στην ... ιστορική μνήμη. Λίγη Ιστορία (διευκρίνιση). Με αναγκαστικό ΝΔ επί Μεταξά (1936) εισάγεται ο θεσμός των "Προτύπων", με μια παρόμοια φρασεολογία -ελπίζω όχι και λογική- που περιέχεται στο "όραμα" του ΥπΠαιδείας. Το Βαρβάκειο ορίζεται ως "Πρότυπο Πρακτικό Λύκειο" το 1920, μετά από απόφαση για εξάπλωση του συγκεκριμένου επιτυχημένου τύπου σχολείου (ημιεπαγγελματικού) σε όλη τη χώρα και τη σχετική εκπαίδευση των εκπαιδευτικών που θα τα στελεχώσουν. Γι΄αυτό και αρχικά (1915/1917) συνδέεται με το υπό ίδρυση Διδασκαλείο Τεχνικής Εκπαίδευσης και στη συνέχεια με το υπό ίδρυση Διδασκαλείο της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Παν. Αθηνών. Ήδη δε από το 1910 και στο Παν. Αθηνών και στο Παν. Θεσσαλονίκης έχουμε συνδεδεμένα τα πρώτα δύο ιστορικά Πειραματικά Σχολεία για την πρακτική άσκηση των φοιτητών που επίσης επρόκειτο να στελεχώσουν την εκπαίδευση. Δεν υπήρχαν άλλα "Πρότυπα" ή "Πειραματικά" που είχαν "επιστημονικό" ρόλο και σκοπό. Ακόμη. Εξετάσεις από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο (εξατάξιο κλπ) είχαμε ακόμη από το 1929 σε όλα τα σχολεία της χώρας μέχρι και την κατάργησή τους το 1976. Η διαφορά ήταν ότι στα συγκεκριμένα σχολεία (και σε αυτά μετά το 1936) από τη μία επιτρεπόταν να συμμετέχουν και μαθητές από ευρύτερες γεωγραφικά περιοχές και από την άλλη ήσαν στελεχωμένα με πλήρες και με επάρκεια -κατά κανόνα για την εποχή τους- εκπαιδευτικό προσωπικό. Αντίθετα, για παράδειγμα, το 1963 (δηλώσεις του τότε Υπ. Παιδείας στη Βουλή) δεν υπήρχαν Μαθηματικοί και Φυσικοί για διορισμό στα Γυμνάσια της χώρας ή ακόμη την ίδια περίοδο οι μισοί σχεδόν μαθητές που έδιναν εξετάσεις από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο σε όλη τη χώρα, αποτύγχαναν! Σε αυτό το κοινωνικό πλαίσιο, εύλογο δεν νομίζετε πως ήταν, τα συγκεκριμένα (πρότυπα) σχολεία να διακρίνονται; Ερωτήματα: Γιατί δεν διαχωρίζονται οι ρόλοι (επιστημονικά και λειτουργικά επιβεβλημένο); Δηλαδή ΝΑΙ στα πειραμαικά σχολεία για την πρακτική άσκηση των φοιτητών καθώς και τη διδακτική και παιδαγωγική έρευνα Παν. σχολών ή τμημάτων που θα δημιουργούν εκπαιδευτικούς (και που σήμερα δεν έχουμε στη Β΄θμια). Μήπως έχουμε καθυστερήσει αφάνταστα (μετά και την άρνηση των Πανεπιστημίων) στη δημιουργία τέτοιων σχολών και στη χώρα μας, ώστε να γίνει διαχειρίσιμη και η ποιότητα και η ποσότητα του εκπαιδευτικού δυναμικού; Γιατί όχι ένα νέο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικών Λειτουργών και για προπτυχιακές και για μεταπτυχιακές σπουδές; Τα σημερινά πανεπιστήμια έχουν εμπράκτως "αποδείξει" ότι δεν αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα ΕΙΔΙΚΗΣ εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών στη Β΄θμια. Άλλα σχολεία (ή και άλλα) που θα εφαρμόζουν καινοτόμες πρακτικές, σε όλη τη χώρα και θα "συμβάλλονται" ειδικά γι΄αυτό το σκοπό με το Υπ. Παιδείας γι΄αυτό και ΑΛΛΑ σχολεία στα οποία θα επιτρέπεται "ένας βαθμός ελευθερίας" ως κοινωνική επιβράβευση για το έργο τους και χωρίς ΜΟΝΙΜΗ ένταξη σε αυτόν τον θεσμό, για την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ διάχυση της ΑΡΙΣΤΕΙΑΣ και του ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΜΟΥ. (ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΜΟΥ ΠΡΟΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ 2 ΤΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ) Τέλος, επειδή και στα ΜΜΕ με την αναγγελία "επανίδρυσης των προτύπων" πολύς αχός ακούστηκε για την "ισοπέδωση" και την "μετριοκρατία" που κυριαρχεί σήμερα και τη μαγική λύση (κάτι σαν νερό του Καματερού) που συνιστά η πρωτοβουλία του Υπ.Παιδείας, απλώς υπενθυμίζω: 1. Είμαστε μια χώρα με διευρυμένο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, στο οποίο -παρά τους χαμηλούς πόρους που διαθέτουμε σε αυτό- εξασφαλίζουμε και δασκάλους στο πιο απομακρυσμένο ακριτικό νησί ή χωριό και περίπου το 80% των αποφοίτων έχουν πρόσβαση στην Ανώτατη εκπαίδευση, ποσοστό (ίσως) το υψηλότερο στην Ευρώπη και για το οποίο πρέπει να είμαστε υπερήφανοι (σε αντίθεση με την εποχή των "αρίστων" των δεκαετιών του 50, 60, 70, των μεταναστών και των νησιών εξορίας ή της χούντας!) 2. Όντως σημαίνουσες προσωπικότητες της πρόσφατης πολιτικής (κυρίως) ζωής είναι απόφοιτοι "αυτών" των σχολείων, αναφέρω ενδεικτικά ορισμένους: Σημίτης, Καραμανλής ο νεώτερος, Πάγκαλος, Κοντογιαννόπουλος, Παναγιωτόπουλος και άλλοι πολλοί. Αλλά όμως σε "περίοδο Μνημονίου", δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι "μαζί δεν .... σπουδάσαμε"! Οπότε οι (σχετικοί) συνειρμοί δική σας! Προσοχή, μόνον, γιατί η "αντιγραφή" του παρελθόντος μόνο ως φάρσα μπορεί να συντελεσθεί στο σήμερα!