• Σχόλιο του χρήστη 'ΘΩΜΑΣ ΓΚΟΡΙΛΑΣ' | 17 Ιανουαρίου 2011, 22:52

    1) Μέσα στο γενικό χάλι που επικρατεί στην Παιδεία μας τα μόνα σχολεία που λειτουργούν ικανοποιητικά είναι αυτά που έχουν πολύ Δραστήριους και ικανούς Διευθυντές με μεράκι και ενδιαφέρον για το σχολείο τους και αγάπη για τους μαθητές τους, είτε πειραματικά είναι αυτά είτε κανονικά. Καμιά φορά γίνονται δυσάρεστοι με τη Διοίκηση και με μερικούς (φυγόπονους συνήθως) εκπαιδευτικούς. Κατά τεκμήριο χρησιμοποιούν δραστήριους συλλόγους γονέων για βελτίωση των εκπαιδευτικών συνθηκών. Θεωρώ λοιπόν ότι ο Διευθυντής επιβάλλεται να έχει αυξημένες αρμοδιότητες και εξουσίες. Να επιλέγει τους συνεργάτες του. Να εισηγείται, αιτιολογημένα, στο Επιστημονικό Σχολικό Συμβούλιο την επιλογή των καθηγητών, την αντικατάσταση καθηγητών και η επαρκώς αιτιολογημένη εισήγησή του να είναι δεσμευτική για το Συμβούλιο επιλογής. 2) H αξιολόγηση των εκπαιδευτικών: Βασική προϋπόθεση για την αναβάθμιση όλου του εκπαιδευτικού μας συστήματος είναι η καθιέρωση συστήματος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών, υπό την προϋπόθεση να είναι όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικό. Με μεγάλη μας έκπληξη δεν είδαμε στις προτάσεις περί αξιολόγησης των εκπαιδευτικών καμιά συμμετοχή των μαθητών. Ούτε των γονιών. Κανένας ρόλος, κανένα δικαίωμα, αρμοδιότητα ή δυνατότητα έκφρασης θέσεων ή απόψεων από τους μαθητές και τους γονείς. Ούτε ακόμη συμμετοχή στην αξιολόγηση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου. Οι κατ’ εξοχήν ενδιαφερόμενοι, οι πιο σκληρά εργαζόμενοι Έλληνες, οι μαθητές, είναι ανύπαρκτοι λες και δεν είναι οι άμεσα ενδιαφερόμενοι και δεν τους αφορά το θέμα. Είναι σχεδόν ανύπαρκτοι. Δεν εμπλέκονται καθόλου στην εκπαιδευτική τους διαδικασία. Τους αναγνωρίζουμε το δικαίωμα των καταλήψεων(?), αλλά όχι το δικαίωμα να είναι συνυπεύθυνοι για τη μόρφωσή τους. Εκτός και αν όλα αυτά δεν γίνονται για τους μαθητές, τα παιδιά μας, τα παιδιά σας, αλλά για τους εκπαιδευτικούς και μόνο. Εκτός και αν όλο το σύστημα είναι και πρέπει να παραμείνει άκρως εκπαιδευτικοκεντρικό, να νοιάζεται δηλαδή μόνο για τους εκπαιδευτικούς και τα δικαιώματά τους και δεν σκοπεύει να εμπλέξει τους μαθητές και τους γονείς πουθενά και σε τίποτα στην εκπαιδευτική διαδικασία, σαν να μην τους αφορά και να μην έχουν κανένα δικαίωμα. Ίσως έτσι διαταραχθεί η ισορροπία και χαλάσει το βόλεμα και η ραστώνη ορισμένων που θεωρούν τη διδασκαλία ως πάρεργο και την προστασία της αναξιοκρατίας ως κύριο έργο!!! Δεν πιστεύω να συμβαίνει αυτό, αλλά ούτε πιστεύω να διαφωνεί κανείς ότι ο πλέον ειλικρινής, αντικειμενικός, αλλά και αδυσώπητος κριτής είναι ο μαθητής. Δεύτερος έρχεται ο γονιός, που και αυτός πρέπει οπωσδήποτε να συμμετέχει στην αξιολόγηση του διδακτικού έργου. Μαθητές και γονείς απαιτούν και διεκδικούν: τίποτα για μας χωρίς εμάς!!! Να μπεί επιτέλους ένα φρένο στο άκρως εξαταστικοκεντρικό σύστημα που σκοτώνει στον έφηβο κάθε διάθεση για μάθηση, κάθε περιέργεια και αναζήτηση και τον μετατρέπει σε αγχώδη βαθμοσυλλέκτη και μοριοσυλλέκτη. Τα παιδιά που ολοκληρώνουν την υποχρεωτική εκπαίδευση δεν είναι σε θέση να εφαρμόζουν τις γνώσεις και δεξιότητες που απέκτησαν στο σχολείο και καταλαμβάνουμε έτσι τις τελευταίες θέσεις στο Διεθνές Πρόγραμμα Αξιολόγησης Μαθητών (PISA). Έτσι βεβαίως δεν δημιουργούμε υπεύθυνους πολίτες με κριτική σκέψη, ούτε με εφόδια για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της ζωής. Δρ.Θωμάς Ι. Γκορίλας Πρόεδρος Συλλόγου Γονέων Πειραματικού Λυκείου Πατρών