• Σχόλιο του χρήστη 'Ε.Κατσίγιαννη' | 5 Μαΐου 2020, 22:54

    Μια σκέψη για το μέλλον: Οι σημερινοί μαθητές και μαθήτριες θα κληθούν, ως απόφοιτοι, να σπουδάσουν και να εργαστούν σε διαθεματικούς τομείς, να δείξουν ευελιξία και ανθεκτικότητα αντιμετωπίζοντας διαχρονικά προβλήματα αλλά και πρωτόγνωρες καταστάσεις (πήραμε μια γεύση αυτή την άνοιξη), να προκρίνουν τα καλύτερα στοιχεία της ανθρώπινης φύσης έναντι των χαμηλότερων ενστίκτων τους, να διατηρήσουν την ψυχική τους ισορροπία σε έναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει (και ενίοτε περιστασιακά καταρρέει), να απαντήσουν, προσωπικά και ειλικρινά, στο ερώτημα «γιατί αξίζει να ζω». Πόσα από τα παραπάνω εξασφαλίζονται με την καλή επίδοση σε ένα γραπτό διαγώνισμα; Ασφαλώς οι επιστημονικές βάσεις είναι απαραίτητες, χωρίς εμβάθυνση δεν υπάρχει πρόοδος. Πώς θα διασυνδεθούν αποτελεσματικά όμως οι γνώσεις με τις δεξιότητες; Πώς θα αναπροσαρμόζονται επιτυχώς και οι δύο στο πέρασμα του χρόνου; Πώς ο νέος άνθρωπος θα κατακτήσει την αυτογνωσία του; Δεν θα έπρεπε αυτό το «μάθημα» να συμπεριλαμβάνεται στο αναλυτικό πρόγραμμα του σημερινού σχολείου; (Για όποιον ενδιαφέρεται, αυτό είναι το περιεχόμενο του μαθήματος του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού).