• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ' | 5 Μαΐου 2020, 23:51

    Ο ρόλος του σχολείου είναι διττός. Ο στόχος δεν είναι απλά η παροχή γνώσεων, αλλά και η προαγωγή ήθους όσο και η δημιουργία ψυχικά ισορροπημένων ανθρώπων. Πόσο εκπληρώνει το δεύτερο στόχο του ένα σχολείο που μετατρέπεται σε ένα μόνιμο εξεταστικό κέντρο, στο οποίο οι μαθητές εξελίσσονται σε βαθμοθήρες που αποζητούν απεγνωσμένα την πρωτιά και την αριστεία; Τι είδους γονείς και δάσκαλοι είμαστε όσοι παρακολουθούμε απλά σαν θεατές τη σταδιακή εξόντωση των παιδιών μας και τη μετατροπή τους σε νευρωτικά όντα που εκπαιδεύονται αποκλειστικά για τη «μεγάλη» επιτυχία έπειτα από μια ανούσια δωδεκάχρονη παραμονή τους στα θρανία ενός σχολείου – θαλάμου βασανιστηρίων; (και όμως… τέτοιες απόψεις εκφράζουν οι μαθητές για τον σχολικό χώρο!). Και φυσικά όσοι δεν τα καταφέρουν είναι οι μεγάλοι «αποτυχημένοι». Άλλωστε σύμφωνα με κάποιους είναι νόμος της φύσης: «Οι δυνατοί επιζούν». Αλήθεια, τέτοιο κόσμο θέλουμε να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας; Σε μια τέτοια κοινωνία θέλουμε να ζήσουν ; Ας δώσουμε μια ευκαιρία στα παιδιά μας να βιώσουν την παιδική και εφηβική τους ηλικία , όπως τους αξίζει! Ας θυμηθούμε τα λόγια του μεγάλου παιδαγωγού Αλεξάντερ Νηλ : « Προτιμώ ένα σχολείο που βγάζει ευτυχισμένους οδοκαθαριστές , παρά νευρωτικούς επιστήμονες»