• Σχόλιο του χρήστη 'Δίκτυο για τα Δικαιώματα του Παιδιού' | 6 Μαΐου 2020, 00:54

    Με τη θέσπιση ως ανώτατου ορίου ηλικίας τα 17 έτη για εγγραφή στα ΕΠΑΛ, κλείνει ασφυκτικά η κύρια δίοδος στη γνώση και κατάρτιση για νέους ανθρώπους μέσω της δημόσιας εκπαίδευσης. Επιπλέον ορθώνονται φραγμοί στην Επαγγελματική Εκπαίδευση με το ηλικιακό όριο και τον αποκλεισμό της επαναφοίτησης αποφοίτων λυκείου. Η αιτιολόγηση αυτής της διάταξης αναφέρει (αιτιολογική έκθεση) «καθορίζεται μέγιστο ηλικιακό όριο για την εγγραφή στα ημερήσια ΕΠΑ.Λ., με σκοπό την αποτελεσματικότερη πρόληψη φαινομένων ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού, τα οποία παρατηρούνται ιδίως μεταξύ ενηλίκων και ανηλίκων μαθητών. Παράλληλα επιχειρείται η σταδιακή αποσυμφόρηση από σκοπιάς μαθητικού δυναμικού, των ημερήσιων ΕΠΑ.Λ., με γνώμονα τη συνολική βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας δια του εξορθολογισμού της αριθμητικής σχέσης εκπαιδευτικού και μαθητή». Όμως τα σύγχρονα πορίσματα της ψυχολογίας και της κοινωνιολογίας μας δείχνουν ότι η βία εδράζεται στην απουσία εκπαίδευσης και υποστήριξης των νέων, και όχι στη συνύπαρξη διαφορετικών ηλικιών σε ένα πλαίσιο εκπαίδευσης. Η βία εδράζεται στην απαξίωση και απόρριψη εκείνων που προσπαθούν σε μεγαλύτερη ηλικία να ενταχθούν, να εκπαιδευτούν και να αποκτήσουν στόχους. Το ζήτημα του μεγάλου πλήθους των μαθητών που έχουν ανάγκη επαγγελματικής λυκειακής εκπαίδευσης επιλύεται με τη δημιουργία περισσότερων τμημάτων και ειδικοτήτων και με την πρόσληψη εκπαιδευτικών και όχι με τη θεσμοθέτηση αυστηρών ηλικιακών ορίων. Το συγκεκριμένο άρθρο έρχεται σε αντίθεση με την Οικουμενική διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία ανάμεσα στα άλλα ορίζει ότι κάθε άτομο έχει το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική βαθμίδα της. Η στοιχειώδης εκπαίδευση πρέπει να είναι υποχρεωτική. Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να εξασφαλίζεται για όλους, ενώ η ανώτατη εκπαίδευση πρέπει να είναι εξίσου προσιτή σε όλους ανάλογα με τις ικανότητές τους (άρθρο 26).