• Σχόλιο του χρήστη 'Αρχοντούλα Σαββιδάκηγ' | 13 Ιουλίου 2020, 10:37

    Η αξιολόγηση των δομών, του εκπαιδευτικού έργου και των εκπαιδευτικών των ιδιωτικών, όσο και των δημόσιων σχολείων είναι θεμιτή. Κάθε προσπάθεια εισαγωγής και εφαρμογής αξιολόγησης στο εκπαιδευτικό μας σύστημα πρέπει να έχει συγκεκριμένα κριτήρια, να στοχεύει στην αναβάθμιση του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, να αφορά όλο το πυραμιδωτό σχήμα της εκπαίδευσης και ταυτόχρονα να μην περιορίζεται από ανώφελες ποσοστώσεις και μισθολογικές επιπτώσεις. Κατά συνέπεια η αξιολογική διαδικασία δεν πρέπει να είναι μονόδρομη, δηλαδή αξιολόγηση «υφιστάμενων» (δασκάλων, καθηγητών κ.ά.), αλλά αμφίδρομη, να αφορά δηλαδή από τους δασκάλους και τους καθηγητές ως και τα ανώτερα στελέχη του Υπουργείου Παιδείας. Ένα μοντέλο μερικής και μονοδιάστατης αξιολόγησης που στοχεύει αποκλειστικά στον χαμηλότερο παράγοντα της εκπαιδευτικής πυραμίδας με τιμωρητική πρόθεση κι όχι με σκοπό την επαγγελματική και επιστημονική του βελτίωση, χαρακτηρίζεται από έλλειψη δημοκρατικότητας. Όπως αναφέρει και η Ο.Ι.Ε.Λ.Ε. στις θέσεις της «Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί επί δεκαετίες και με πολλαπλούς τρόπους αξιολογούνται –συχνά άδικα και με λάθος κριτήρια, από εργοδότες, διευθυντές (που δεν αξιολογήθηκαν, αλλά υποδείχθηκαν από τον εργοδότη, όταν δεν είναι Διευθυντής ο ίδιος ο εργοδότης), γονείς και μαθητές. Γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους και ανταποκρίνονται χωρίς φόβο καθημερινά. Η ποιότητα ωστόσο της εκπαίδευσης, η καινοτομία, η ανάληψη πρωτοβουλίας και η δημιουργικότητα δεν διασφαλίζεται από ένα σύστημα αξιολόγησης συνδεδεμένο με μειώσεις μισθών, απολύσεις και καταχρηστική άσκηση του διευθυντικού δικαιώματος. Διασφαλίζεται από τη συλλογικότητα και τη σύνθεση ελεύθερων προσωπικοτήτων που εμπνέονται από τις αξίες της γνώσης, της επιστήμης και της τέχνης».