• Σχόλιο του χρήστη 'Κασσάνδρα Αστερίου' | 22 Ιανουαρίου 2011, 12:22

    Με απόλυτο σεβασμό στις τοποθετήσεις των εκπαιδευτικών φορέων και θεωρητικών σχολίων που κατατέθηκαν, ως γονέας δύο παιδιών ερωτώ ποιός φορέας από τους εισηγούμενους μπορεί να αντιμετωπίσει στην πράξη στα ακόλουθα υπαρκτά προβλήματα:Τα περισσότερα παιδιά σήμερα από τις τάξεις του Δημοτικού Σχολείου κιόλας εμφανίζουν τις καινοφανείς λεγόμενες μαθησιακές δυσκολίες (που δεν είχαμε εμείς στα χρόνια μας τουλάχιστον επισήμως αναγνωρισμένες: υπερκινητικότητα, διάσπαση προσοχής, δυσλεξία, έλλειψη κοινωνικότητας κ.λ.π.τα οποία καθιστούν συνήθως πολύ έξυπνα παιδιά εντελώς ανίκανα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του εκπαιδευτικού συστήματος. Πολλοί γονείς τρέχουμε πανικόβλητοι σε διάφορους φορείς,δημόσιους και ιδιωτικούς για να βρουμε λυσεις, αντιμετωπίζοντας την αδιαφορία των εκπαιδευτικών (υπάρχουν και λιγοστές φωτεινές εξαιρέσεις)που συνήθως λένε ότι σε μια τάξη 27-29 παιδιών δεν μπορούν να ασχοληθούν ιδιαιτέρως με τα προβληματικά αυτά παιδιά, που έτσι απομονώνονται από την υπόλοιπη τάξη και πέφτουν σε βαθύτερο τέλμα νιώθοντας ξένα σώματα. Έχω διαβάσει ατελείωτες επιστημονικές διατριβές και συστάσεις του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου με οδηγίες και συμβουλές προς τους εκπαιδευτικού για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζονται αυτά τα παιδιά που δεν είναι και λίγα σήμερα. Στην πρώτη Γυμνασίου η μετάβαση του μαθητή με μαθησιακές δυσκολίες από την έκτη δημοτικού είναι ιδιαιτέρως προβληματική. ΄Ενα τέτοιο παιδί αποφασίζει σ' αυτήν την τάξη ότι δεν θα τα καταφέρει, ξεφυλλίζει τα πάρα πολλά βιβλία στα πολλά γνωστικά αντικείμενα που αίφνης του δίνονται αδιάφορα, παραδομένος στα προβληματά του. Τα βιβλία μέχρι τα χριστούγεννα είναι σχεδόν όλα σκισμένα και ταλαιπωρημένα, τα βοηθήματα που οι γονείς αγοράζουμε σε κάθε μάθημα επίσης. Δεδομένου ότι τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες είναι συνήθως παιδιά με μεγάλους δείκτες ευφυίας και δημιουργικότητας που λόγω των δομών του εκπαιδευτικού μας συστήματος δεν μπορούν να αποδώσουν τις μεγάλες δυνατότητες που έχουν και που οι δάσκαλοί τους αναγνωρίζουν, η ενίσχυση των υποστηρικτικών μαθημάτων και της υποστήριξης σε ψυχοκοινωνικό επίπεδο των σχολικών μονάδων είναι απολύτως απαραίτητη.Διότι εν προκειμένω όσα βιβλία και αν τυπωθούν με τις αντίστοιχες δαπάνες, επί της ουσίας ένα τεράστιο δυναμικό καταλήγει στον κάλαθο των αχρήστων εν ανυπαρξία όχι θεωρητικών συμβουλών και κατευθύνσεων αλλά άμεσα εφαρμόσιμων συγκεκριμένων πρακτικών.