• Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννου Β.' | 15 Ιανουαρίου 2021, 10:32

    Μια τέτοια ρύθμιση δεν παρουσιάζει θετικά σημεία. Το ζητούμενο στο θέμα των αιωνίων φοιτητών δεν είναι να θεωρηθούν όλοι τους μια ομάδα τεμπεληδων, που βαρέθηκαν την σχολή τους. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει και δεν λαμβάνονται υπ' όψιν όλες οι άλλες περιπτώσεις που είναι πολλές. Η ανεπαρκής μέριμνα για την κάλυψη των εξόδων διαβίωσης των φοιτητών, (ελάχιστος αριθμός φοιτητικών εστιών σε σχέση με τις ανάγκες)έχει υποχρεώσει χιλιάδες γονείς να φέρουν άλλο ένα βάρος στην πλάτη τους, που πολλές φορές δεν μπορούν να σηκώσουν. Τι γίνεται στην περίπτωση που ο φοιτητής πρέπει να δουλέψει για να ζήσει, επειδή η οικογένεια του δεν μπορεί ή δεν θέλει να τον στηρίξει; Ειναι σχεδόν ακατόρθωτο για κάποιον που εργάζεται, να παρακολουθεί όσο χρειάζεται για να ολοκληρώσει τον κύκλο σπουδών του στο προβλεπόμενο χρονικό διάστημα. Ταυτόχρονα, όταν ακόμα δεν έχουν ληφθεί μέτρα για την εξάλειψη της μαύρης εργασίας που ειδικά για τις νεαρές ηλικίες τείνει να αποτελέσει κανόνα χωρίς δική τους ευθύνη, δεν νοείται να ζητείται ως δικαιολογητικό η απόδειξη της εργασίας τους. Ο νέος αυτός νόμος μοιάζει να αντιμετωπίζει τους φοιτητές σαν άτομα με όλα τους τα προβλήματα λυμένα, ενώ η ελληνική πραγματικότητα δεν επιτρέπει τέτοια ξεγνοιασιά στους νέους της. Ο παράγοντας της ψυχολογικής υγείας που υπάγεται στον νόμο; Χρειάζεται κανείς χαρτί ψυχολόγου για να αποδείξει την αδυναμία του να παρακολουθεί ομαλά την διδασκαλία; Η ψυχολογική στήριξη για τους φοιτητές είναι ανεπαρκής για τον αριθμό τους. Κάπως έτσι οι φοιτητές καλούνται να αποδείξουν κάθε δυσκολία της καθημερινότητας τους, σε μια ακόμη γραφειοκρατικη διαδικασία και όλα αυτά, ενώ οι αδιάφοροι αιώνιοι φοιτητές δεν κοστίζουν στο κράτος καθώς δεν παίρνουν συγγράμματα ούτε έχουν φοιτητική ταυτότητα. Σε μια περίοδο όπου η οικονομική και ψυχική σταθερότητα εκλείπουν όσο ποτέ άλλοτε, οι φοιτητές χρειάζονται κατανόηση και όχι απαιτήσεις που να υπερβαίνουν τις δυνάμεις τους.