Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ Γ' | 15 Ιανουαρίου 2021, 17:24

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Tελείωσα σε 4 χρόνια την σχολή μου και στον ελάχιστο απαιτητό χρόνο το μεταπτυχιακό μου όπως και ο γιος μου. Αλλά υπάρχουν παιδιά που για πολλούς λόγους δεν μπορούν να τελειώσουν σε v+2. Οι περισσότεροι λόγοι είναι συνήθως μη ανακοινώσιμοι δημόσια. Πχ ένα παιδί με σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα λόγω ενός ξαφνικού γεγονότος πρέπει να πάει "τρελλόχαρτο",να στιγματιστεί, ένας νέος που δουλεύει ανασφάλιστος τι θα δηλώσει , ένας που πρέπει να ασχοληθεί με κατάκοιτους ανιόντες, ένα κορίτσι που βιάστηκε και έχει μετατραυματικό στρες κτλ. Επίσης η εφαρμογή για τους ήδη σπουδάζοντες έχει αναδρομικότητα η οποία και αν ακόμα είναι νόμιμη συνταγματικά, δεν είναι ΗΘΙΚΗ!! Οι συνθήκες κατά την εφαρμογή είχαν ήδη δημιουργηθεί χωρίς να το ξέρει το υποκείμενο που θα εφαρμοστεί ο νόμος. Άρα είναι σε μειονεκτική θέση σε σχέση με κάποιον που ξέρει το πλαίσιο πριν αποκτήσει την φοιτητική ιδιότητα. Δηλαδή αν ο νόμος έλεγε ελάχιστη διάρκεια φοίτησης =v οι σχολές θα έπρεπε να διαγράψουν το 80 -95% των φοιτητών; Μήπως ο χρόνος σπουδών παρατείνεται και από τα χαμηλά standards των πανεπιστημίων στην αξιολόγηση των καθηγητών και του παραγόμενου έργου; Που το καλύπτει αυτό το νομοσχέδιο; Σχολή με μέσο όρο φοίτησης v+4 που έχει από τις πιο υψηλές βαθμολογίες για εισαγωγή στις πανελλήνιες γιατί έχει αυτή την απόδοση; Το νομοσχέδιο έρχεται σε μια περίοδο που ο κορονοιός αυξάνει τα προβλήματα επιβίωσης και δείχνει ότι o συντάκτης του μάλλον δεν έχει μιλήσει ποτέ με φοιτητές ελληνικών πανεπιστημίων και μάλλον δεν έχει ούτε την εμπειρία της φοίτησης στη Ελλάδα. Οι βουλευτές που σκοπεύουν να το ψηφίσουν και είναι από ελληνικά πανεπιστήμια να αναλογιστούν σε πόσα χρόνια επιπλέον του ν τελείωσαν άλλωστε τίποτα δεν μένει κρυφό στο τέλος. Το υπουργείο παιδείας θα πρέπει να στηρίζει ένα μετασχηματισμό της κοινωνίας και των πανεπιστημίων σε κάτι καλύτερο στον άξονα εκπαίδευση, παιδεία, κοινωνία, επαγγελματική αποκατάσταση, δια βίου μάθηση. Εξαντλεί τις προσπάθειες του σε κάτι που αν δεν εκφράζει κοινωνική αναλγησία είναι τουλάχιστον εκτός κοινής αντίληψης και πραγματικότητας, δηλαδή ουτοπικής θεώρησης νομοθετών. Ποια επιστημονική τεκμηρίωση και μελέτη ετών θεσπίζει το όριο v+2, το οποίο εφαρμόζεται οριζόντια σε όλους τους φοιτητές, πως οι οδηγοί σπουδών για τις διδακτικές μονάδες/εξάμηνο και οι εξεταστικές όπως διαμορφώνονται επηρεάζουν το να μειώσεις το "χαμένο έδαφος", πως οριζόντια αποφασίζουμε χωρίς να λαμβάνεται υπόψη που σπουδάζει κάποιος, ποιο είναι το οικογενειακό stαtus και το κοινωνικο-οικονομικό του υπόβαθρο και ποιά η απόδοση της ίδιας της σχολής; Το ότι τελείωσα προσωπικά σε v χρόνο δεν με κάνει καλύτερο επιστήμονα ή περισσότερο χρήσιμο από άλλους που τελείωσαν σε v+4, γιατί έτσι έπρεπε να γίνει. Όταν κάποιος δίνει μαθήματα είναι ενεργός δεν είναι αιώνιος. Επίσης τελείωσα στα 4 χρόνια (ν) μαζί με λιγότερους του 10% των συμφοιτητών. Από τους υπόλοιπους του 90% που άργησαν αλλά τελείωσαν τρέφω απόλυτο ΣΕΒΑΣΜΟ στο τι τους καθυστέρησε και ρίχνω πολλές ευθύνες και στο Πανεπιστήμιο στις περισσότερες περιπτώσεις. Κάθε υπουργός παιδείας στο όνομα της παιδείας μας θυμίζει ότι η ενασχόληση με την παιδεία χρειάζεται πάνω από όλα παιδεία. Αλλάξτε τα κριτήρια διαγραφής και αναβαθμίστε τα πανεπιστήμια με το να ορίσουν τα ίδια τα κριτήρια διαγραφής στις σχολές αλλά κάτι τέτοιο θέλει αυτοαξιολόγηση και διαγραφή και πανεπιστημιακών και ιδρυμάτων που ουδείς φαίνεται ότι την θέλει.