• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Ι. Γεωργακίλας' | 20 Ιανουαρίου 2021, 10:38

    Μεταφέρω σχετικό απόσπασμα από θέσεις Τμήματος Φυσικής Παν. Κρήτης, από 6/11/2019. Κεντρική ιδέα: το όριο φοίτησης να συνδυαστεί με τη δυνατότητα μετεγγραφής σε ιδρύματα/σχολές μερικής και εξ αποστάσεως φοίτησης. --------------------------------------------------------------- Η παρακάτω πρόταση ανταποκρίνεται στη γενική διαπίστωση για την ανάγκη (1) εξορθολογισμού διαφόρων πτυχών της δομής, οργάνωσης και λειτουργίας της ανώτατης εκπαίδευσης και των δημόσιων πανεπιστημίων της χώρας και (2) απεξάρτησης του χρόνου ζωής των ρυθμίσεων από την διάρκεια μιας κυβερνητικής περιόδου, μέσω της επίτευξης ευρείας συναίνεσης. Η δημόσια ανώτατη εκπαίδευση είναι φυσιολογικό να έχει διττό στόχο: (α) Την ανάπτυξη της νέας γενιάς επιστημόνων που θα αναλάβουν ηγετικούς ρόλους στη κοινωνία και θα καθοδηγήσουν την ανάπτυξη της χώρας και (β) τη δυνατότητα συνεχούς επιμόρφωσης και εμπλουτισμού των γνώσεων των Ελλήνων πολιτών. Το πρώτο, διεθνώς, αποτελεί αντικείμενο του αποκαλούμενου Ερευνητικού Πανεπιστημίου, όπου η έρευνα για παραγωγή νέας γνώσης συνυπάρχει με τη διδασκαλία, και λειτουργεί με κύρια απαίτηση την ερευνητική αριστεία, ενώ στο δεύτερο εστιάζουν ιδρύματα με αποκλειστικά εκπαιδευτικό χαρακτήρα ή παροχής Δια Βίου Μάθησης (π.χ. Κολλέγια, Ανοικτά Πανεπιστήμια). Η δυνατότητα επ’ αορίστω φοίτησης είναι ασύμβατη με τους στόχους ενός Ερευνητικού πανεπιστημίου. Αποτελεί ανορθολογισμό του Ελληνικού δημοσίου συστήματος Ανώτατης εκπαίδευσης με οδυνηρές συνέπειες. Εντείνει τη σύγχυση αξιών, δίνει λάθος μήνυμα και παρασύρει νέους ανθρώπους στη χαλαρή αντιμετώπιση των προπτυχιακών σπουδών, συχνά με ανεπίστρεπτα αποτελέσματα. Παράλληλα ακυρώνει κάθε ορθολογική λειτουργία των ιδρυμάτων, αυξάνοντας τους αριθμούς εγγεγραμμένων, παρακολουθούντων και εξεταζομένων σε απρόβλεπτα και μη-διαχειρίσιμα επίπεδα (σε συνδυασμό με τους τεράστιους αριθμούς εισακτέων). Είναι αδύνατος οποιοσδήποτε σχεδιασμός για υπεύθυνη και αποτελεσματική υλοποίηση εκπαιδευτικού έργου. Η εκάστοτε αναδιαμόρφωση ενός προγράμματος σπουδών συνοδεύεται από γρίφους για την αντιμετώπιση των περιπτώσεων παλαιότερα εγγραφέντων φοιτητών. Οι επιστήμες εξελίσσονται, τα προγράμματα σπουδών αναβαθμίζονται, αλλά το έτος απόκτησης πτυχίου μπορεί να μην ανταποκρίνεται στις γνώσεις του πτυχιούχου. Η θέσπιση ανώτατου χρονικού ορίου σπουδών είναι αυτονόητη ανάγκη, συνυφασμένη με τη φύση και τους στόχους του Ερευνητικού Πανεπιστημίου και μπορεί να εξυπηρετηθεί από τον κανόνα ν+2 (χωρίς να αποκλείονται εναλλακτικές προσεγγίσεις). Θεωρούμε ότι το μέτρο αυτό μπορεί να εφαρμοσθεί αποτελεσματικά σε συνδυασμό με την ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΘΕΣΜΩΝ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ, όπως το Ανοικτό Πανεπιστήμιο και προγράμματα σπουδών εξ αποστάσεως, στα οποία ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΡΟΝΙΚΟ ΟΡΙΟ σπουδών και ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΗ Η ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΗ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΜΕΤΑ ΤΑ ν+2 ΕΤΗ. Αυτά τα προγράμματα σπουδών θα καλύπτουν και τη δυνατότητα μερικής φοίτησης για εργαζόμενους ή οποιονδήποτε επιθυμεί να παρακολουθήσει ένα πρόγραμμα σπουδών για εμπλουτισμό της μόρφωσης του. Στο πλαίσιο του δημοσίου συστήματος Ανώτατης Εκπαίδευσης, το ρόλο των εκπαιδευτικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων μπορούν να παίξουν το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΕΑΠ) και προγράμματα σπουδών Δια Βίου Εκπαίδευσης, τα οποία θα οργανώνονται και λειτουργούν σαν καθαρά εκπαιδευτικός βραχίονας των ερευνητικών Πανεπιστημίων, σε βραδινές ώρες ή/και με διδασκαλία εξ’ αποστάσεως (παρόμοια με αντίστοιχα Κολέγια ερευνητικών Πανεπιστημίων στις Η.Π.Α.). Για τον απεγκλωβισμό φοιτητών από αδιέξοδες σπουδές - θέμα που σχετίζεται και με τον αριθμό εισακτέων και τις βάσεις εισαγωγής - θα μπορούσε να βοηθήσει και η θεσμοθέτηση «Πιστοποιητικών Σπουδών» για μερική ολοκλήρωση του προπτυχιακού προγράμματος σπουδών (π.χ. 120 ECTS). Επίσης, μπορεί να λειτουργήσει θετικά η απελευθέρωση της δυνατότητας μετακίνησης/μετεγγραφής των φοιτητών μεταξύ Τμημάτων του ιδίου ή άλλων πανεπιστημίων, δίνοντας στα ιδρύματα δυνατότητες χειρισμού αντίστοιχες με των κατατακτήριων εξετάσεων. Οι δυνατότητες μετακινήσεων θα εμπλουτίζονται από τα προγράμματα Δια Βίου Εκπαίδευσης των ερευνητικών Πανεπιστημίων, αλλά και τα διετή προγράμματα επαγγελματικών σπουδών που προβλέπονται να αναπτυχθούν σε ορισμένα ιδρύματα.