Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΕΛΛΑΔΟΣ' | 3 Ιανουαρίου 2025, 12:59

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Θέμα: 1. Προσθήκη στο άρθρο 31 παρ. 4α’ Ν. 2725/1999 περί εξαίρεσης της υποχρέωσης απασχόλησης προπονητή στους ομίλους ιστιοπλοΐας ανοικτής θαλάσσης (σχετικό άρθρο 8 νόμου υπό διαβούλευση). Στον αθλητικό νόμο 2725/99 υπήρχε εξαίρεση της υποχρέωσης απασχόλησης προπονητή για το αγώνισμα της ιστιοπλοΐας ανοιχτής θάλασσας, όμως στη συνέχεια τροποποιήσεις (4726/20, 4908/22 κλπ) δεν διατήρησαν την εξαίρεσή του. Η ιστιοπλοΐα ανοικτής θάλασσας αποτελεί ειδικότερη κατηγορία αγώνων ιστιοπλοΐας που διεξάγονται μακριά από την στεριά, όχι με σκάφη τριγώνου/ολυμπιακών κατηγοριών (μικρά), αλλά με σκάφη συνήθως άνω των 9 μέτρων, από ομάδες κατά μ.ο. 7 αθλητών σε κάθε σκάφος, με χώρους ενδιαίτησης και συγκεκριμένες προδιαγραφές ασφαλείας και πιστοποίησης των σκαφών για τον πλου σε ανοικτή θάλασσα. Η εξαίρεση δεν ήταν αποτέλεσμα καμίας χαριστικής πολιτικής, αλλά επιτεύχθηκε αναγνώριση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών του αθλήματος στο οποίο υποχρεωτικά συμμετέχουν αθλητές πάνω από 18 ετών και οι οποίοι μπορούν να ανήκουν σε διαφορετικούς ομίλους. Αντίστοιχες ιδιαιτερότητες αναγνώρισε ο νομοθέτης με τον ν. 4908/2022 στη περίπτωση των αθλημάτων του αγωνιστικού μπριτζ, Ζατρικίου, αθλημάτων μηχανοκίνητου αθλητισμού και αεραθλητισμού. Όπως δηλαδή στον αεραθλητισμό που εξαιρέθηκε έτσι και στην ανοικτή θάλασσα, ο αθλητής δεν είναι δυνατόν ούτε και ασφαλές να επικουρείται από προπονητή, αφού ο εκάστοτε ‘στίβος’ είναι συνήθως σε απαγορευτικές αποστάσεις από την στεριά για βοηθητικά σκάφη-φουσκωτά (αντίθετα με την ιστιοπλοΐα τριγώνου/ολυμπ. κατηγ. όπου συνήθως οι αποστάσεις δεν ξεπερνούν τα 2-3 μίλια), ενώ και οι αποστάσεις μεταξύ των σκαφών (και των αθλητών τους) μεγάλες. Όπως δε στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, εκτός της παραπάνω αδυναμίας, τα ‘οχήματα’ - σκάφη που συμμετέχουν, δεν ανήκουν σε Ομίλους, αλλά σε τρίτους ιδιοκτήτες/χορηγούς που επιλέγουν τους αθλητές της ομάδας τους. Στην διαδικασία επιλογής των αθλητών, αλλά και στην προπόνηση/εξάσκηση δεν εμπλέκεται ο όμιλος (στον οποίο δεν ανήκουν τα σκάφη ανοικτής θάλασσας), αλλά ο αθλητής/κυβερνήτης ή ιδιοκτήτης του σκάφους ο οποίος φέρει και την ευθύνη της στελέχωσης. Σήμερα υφίστανται αθλητικά σωματεία που καλλιεργούν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ το άθλημα ιστιοπλοΐας ανοικτής θάλασσας, με αθλητές άνω των 18 χρονών. Άλλα σωματεία που καλλιεργούν παράλληλα και το άθλημα της ιστιοπλοΐας τριγώνου/ολυμπιακών κατηγοριών με αθλητές κάτω των 18 χρονών, ήδη απασχολούν προπονητές. Η ιδιαιτερότητα του αθλήματος της ιστιοπλοΐας ανοικτής θάλασσας άλλωστε αναγνωρίζεται εμμέσως και στον Κανονισμό Προπονητών Ιστιοπλοΐας όπου έχει προβλεφθεί στο άρθρο 6.1 (ΥΑ 341//2008 (ΥΑ 34137 ΦΕΚ Β 1545 2008), όπως ισχύει σήμερα, ότι η πρόσληψη προπονητή είναι υποχρεωτική (ΜΟΝΟ) για όσα σωματεία έχουν στη δύναμη τους αθλητές ΚΑΤΩ των 18 ετών. Μικροί όμιλοι της περιφέρειας αλλά και πολλοί όμιλοι των νησιών, οι οποίοι δίνουν την μάχη τους απέναντι σε τόσα προβλήματα υποδομών που ταλανίζουν το άθλημα, θα επιφορτιστούν και με ένα γραφειοκρατικό μέτρο αφού θα επιβαρυνθούν με το κόστος ενός προπονητή ο οποίος απλά θα δηλώνεται χωρίς να έχει ενεργό ρόλο. Επιπλέον θα οδηγήσει σε απλή εξεύρεση "λύσεων¨" και δεν θα επιφέρει κάποια βελτίωση του αθλήματος. Συνεπώς, θα πρέπει να αναδιατυπωθεί το άρθρο 31 παρ. 4 α’ ως εξής: Η υποχρέωση απασχόλησης προπονητή δεν ισχύει α) για τα αθλητικά σωματεία, που καλλιεργούν τα αθλήματα του ζατρικίου, του αγωνιστικού μπριτζ, τα αθλήματα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, της ιστιοπλοΐας ανοικτής θάλασσας και τα αθλήματα του αεραθλητισμού, β) κατά τα δύο πρώτα έτη από την υπαγωγή ενός αθλήματος σε αναγνωρισμένη αθλητική ομοσπονδία, για τα αθλητικά σωματεία που καλλιεργούν το άθλημα αυτό και γ) κατά τα δύο πρώτα έτη από την χορήγηση ειδικής αθλητικής αναγνώρισης σε αθλητική ομοσπονδία για τα αθλητικά σωματεία - μέλη της. Θέμα: 2. Ιατρός σε αγώνες ανοικτής θάλασσας. Έχοντας υπ'οψιν τον κανονισμό αγώνων που εγκρίθηκε με απόφαση του υπουργού Αθλητισμού (7/12/2022, α.π. 607099), τον νομο 4622/19, την ΚΥΑ με ΦΕΚ 3568/Β/10-10-17 και το ΦΕΚ 6609/23-11-23, καθώς και τις επισημάνσεις με α.π. 5691 και 6808 της 5/3/24, λαμβάνουμε την πρωτοβουλία να επισημάνουμε τα εξής: Δεν υπάρχει διάταξη τόσο στον νομό 4622/19 όσο και σε όλους τους αθλητικούς νόμους που να προβλέπεται η παρουσία ιατρού κατά τη διάρκεια των αγώνων ιστιοπλοΐας ανοικτής θάλασσας. Όμως τόσο στη ΚΥΑ (ΦΕΚ 3568/Β/10-10-2017) όσο και στα έντυπα ελέγχων δεν εξαιρείται το άθλημα ιστιοπλοΐας της ανοικτής θαλάσσης από την υποχρέωση της παρουσίας του ιατρού κατά την διάρκεια ενός ιστιοπλοϊκού αγώνα ανοικτής θαλάσσης. Πραγματικά ο τρόπος διεξαγωγής ενός αγώνα ανοιχτής θάλασσας όπου τα σκάφη απέχουν μίλια μακριά μεταξύ τους καθιστά εξόχως προβληματική αυτή την οδηγία τόσο από την πρακτική πλευρά της όσο και από τη νομική αφού εισάγει ένα μέτρο (τον ιατρό) που δεν προβλέπεται από τα ισχύοντα μέτρα διάσωσης και αντιμετώπισης κινδύνου στη θάλασσα. Η διαδικασία της ιατρικής παρέμβασης στην θάλασσα υπάρχει ήδη μέσω του συστήματος διάσωσης και εμπλέκει το λιμεναρχείο, το θάλαμο επιχειρήσεων και το ΕΚΑΒ. Η θεσμοθέτηση παρουσίας ιατρού σε κάποιο σημείο με μεγάλη συνήθως απόσταση, χωρίς δυνατότητα άμεσης επέμβασης (πχ. από το ένα νησί στο άλλο), ενέχει τον κίνδυνο να έχει συνέπειες αποπροσανατολιστικές από τις συνήθεις διαδικασίες που οι κυβερνήτες και τα πληρώματα γνωρίζουν και εκπαιδεύονται. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι πρώτες βοήθειες προσφέρονται από τους συναθλητές - μέλη του πληρώματος που υποχρεωτικά έχουν συμμετάσχει σε σεμινάρια Α’ βοηθειών με μέσα (κουτί Α’ βοηθειών) που επιβάλει η σχετική νομοθεσία για όλα τα σκάφη ανοικτής θάλασσας (αναψυχής/αγωνιστικά κλπ) και περιλαμβάνει όσα προβλέπονται στο άρθρο 12 παρ. 3 της ΚΥΑ (ΦΕΚ 3568/Β/10-10-2017). Αν το περιστατικό είναι τόσο σοβαρό, κανένας ιατρός ενός αγώνα δεν θα προλάβει να φτάσει πριν τα οργανωμένα από την πολιτεία μέσα διάσωσης. Συνήθως δε, εάν συμβεί τέτοιο περιστατικό, οι καιρικές συνθήκες θα είναι οπωσδήποτε τέτοιες που θα ΔΙΑΚΙΝΔΥΝΕΥΣΕΙ ο ίδιος ο ΙΑΤΡΟΣ και το πλήρωμα του σκάφους που θα πρέπει να τον μεταφέρει στο σημείο. Πρόκειται τέλος για μια διάταξη η οποία θα έχει μεγάλο κόστος στους διοργανωτές και πρακτικά κανένα όφελος για την πραγματική ασφάλεια των αγωνιζόμενων που στο κάτω - κάτω είναι και το ζητούμενο. Ειδικά σε θέματα ασφαλείας οι αγώνες ανοιχτής θάλασσας ακολουθούν τους διεθνείς κανονισμούς και οδηγίες οι οποίοι κάθε χρόνο επικαιροποιούνται από την παγκόσμια ομοσπονδία του αθλήματος της ιστιοπλοΐας την world sailing. Συνεπώς, σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ. 4 της ΚΥΑ (ΦΕΚ 3568/Β/10-10-2017) σε καμία περίπτωση δεν πρέπει οι αγώνες ιστιοπλοΐας ανοικτής θάλασσας να θεωρούνται ότι διεξάγονται σε ‘μεγάλες εγκαταστάσεις’ αφού δεν υπάρχουν ούτε θεατές, ούτε γήπεδο. Υπαγόμενοι βέβαια οι αγώνες σε ‘μικρές εγκαταστάσεις’, τη θέση του ‘διασώστη και ασθενοφόρου’ κατά τη διάρκεια των αγώνων πρέπει να θεωρείται ρεαλιστικά ότι επέχει ο μηχανισμός Έρευνας και Διάσωσης του Λιμενικού Σώματος. Αντιλαμβάνεστε λογικά, ότι κανένας άλλος δεν μπορεί να φτάσει πιο έγκαιρα στη μέση της ανοικτής θάλασσας για τη παροχή βοήθειας σε ιατρικά περιστατικά που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από τους κατέχοντες γνώσεις Α’ βοηθειών συναθλητές του θύματος. Συνεπώς, θα πρέπει να αναδιατυπωθεί το άρθρο 12 παρ. 4 της ΚΥΑ ως εξής: 4. Σε μεγάλες αθλητικές εγκαταστάσεις είναι απαραίτητη η παρουσία ιατρού και ασθενοφόρου, ενώ σε μικρές εγκαταστάσεις απαιτείται τουλάχιστον η παρουσία διασώστη και ασθενοφόρου κατά τη διάρκεια των αγώνων, πλην εκείνων που διεξάγονται στη θάλασσα όπου σε περιπτώσεις ανάγκης διακομιδής επιλαμβάνεται το Ενιαίο Κέντρο Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης, Κατά τη λειτουργία όλων των αθλητικών εγκαταστάσεων είναι απαραίτητη η παρουσία εκπαιδευμένου προσωπικού για χορήγηση πρώτων βοηθειών.