• Σχόλιο του χρήστη 'Καρούμπαλη Ευγενία' | 7 Απριλίου 2011, 23:17

    Η ενίσχυση της αυτονομίας της σχολικής μονάδας μπορεί να γίνει: -με την πρόσληψη διοικητικού/βοηθητικού προσωπικού σε κάθε σχολείο (γραμματεία, επιστάτη/τρια) με αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικοί να έχουν εκπαιδευτικό και μόνο έργο. -όταν από τον Ιούνιο είναι γνωστό το που θα βρίσκεται ο/η κάθε εκπαιδευτικός. -όταν υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές (ανεξάρτητες αίθουσες καλλιτεχνικών, μουσικής, ξένων γλωσσών, διαδραστικοί πίνακες σε κάθε αίθουσα, περισσότερα του ενός εργαστήρια πληροφορικής,ανανεωμένες βιβλιοθήκες, πλήρως εξοπλισμένες αίθουσες εκδηλώσεων) σε κάθε σχολείο. -όταν υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές στους εκπαιδευτικούς ούτως ώστε να μπορούν να προετοιμάζονται για το μάθημά τους επαρκώς στο χώρο του σχολείου εντός σχολικού ωραρίου (ο κάθε εκπαιδευτικός να έχει το δικό του γραφείο με υπολογιστή συνδεδεμένο στο διαδίκτυο και προσωπικό χώρο για προσωπικά του αντικείμενα, πράγμα που δεν συμβαίνει στην πλειονότητα των δημοσίων σχολείων της χώρας) - με το να υπάρχει σε κάθε σχολική μονάδα ψυχολόγος, κοινωνικός λειτουργός και εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής, ούτως ώστε το έργο της σχολικής μονάδας να είναι ουσιαστικό και πραγματικά αποτελεσματικό. Ένας/ Μια μαθητής/τρια που ικανοποιεί βασικές ανάγκες (κατά Maslow) δεν μπορεί σαφώς να ικανοποιήσει πιο σύνθετες ανάγκες (όπως αυτές που παρέχει το σχολικό πριβάλλον). Οπότε βοηθώντας τους/τις μαθητές/τριες να ικανοποιήσουν βασικές τους ανάγκες με τη βοήθεια των ανωτέρων επαγγελματιών, το έργο του σχολείου θα αναβαθμιστεί σημαντικά. -με τη συνεργασία διαφόρων φορέων της τοπικής κοινωνίας π.χ. με μουσεία, πολιτισμικούς οργανισμούς, ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, υπηρεσίες ψυχικής υγείας, μη κυβερνητικές οργανώσεις και κατάλληλο θεσμικό πλαίσιο συνεργασίας τους, το οποίο σήμερα είναι μάλλον ασαφές.