• Σχόλιο του χρήστη 'Petros Christopoulos' | 8 Απριλίου 2011, 00:34

    Η αυτονομία της σχολικής μονάδας μπορεί να λειτουργήσει θετικά μόνο αν γίνει με όρους ομαδικής δουλειάς του Συλλόγου των καθηγητών και όχι ατομικής ευθύνης του Διευθυντή. Δηλαδή οι καθηγητές να νιώθουν ότι η βελτίωση του σχολείου είναι και προς το δικό τους συμφέρον και όχι να ωθούνται από τον διευθυντή τους. Ο σκοπός του σχολείου θα είναι να αυτο-ρυθμίζεται, να αυτο-αξιολογείται και να αυτο-βελτιώνεται προς το συμφέρον όλων. Θα σας πω τι νομίζω ότι εμποδίζει έναν τέτοιο στόχο: 1) Η αναξιοκρατία που προωθεί τοσα χρόνια το υπουργείο και στους διορισμους και σε υπεύθυνες θέσεις. Αν δεν είναι ικανός κάποιος, ούτε θα αποδώσει ούτε και μπορεί να πείσει τους άλλους να αποδώσουν. 2) Η έλλειψη επιμορφώσεων και η αναξιοκρατία στην επιλογή επιμορφωτών. "Με όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις". 3) Η έλλειψη κινήτρων απόδοσης, χρηματικών και ηθικών. (βλ. αναξιοκρατία και χαμηλοί μισθοί) 4) Ο κίνδυνος σύγκρισης ανόμοιων πραγμάτων. Η αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της και την οικογενειακή, οικονομική, συναισθηματική κατάσταση των μαθητών. Γιαυτό και πρέπει να γίνεται ανά σχολική μονάδα σε σύγκριση μόνο με τον εαυτό της κάθε χρόνο.