• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΟΠΑΛΙΔΗΣ' | 20 Απριλίου 2011, 20:10

    Είναι άδικο, για συζύγους συναδέλφους, που υπηρετούν σε διαφορετικούς τόπους, να μην θεωρείται δεδομένη η συνυπηρέτησή τους στον ένα από τους δυο τόπους τοποθέτησης… Είναι άδικο, να αφήνεται μια οικογένεια σε διάλυση, λόγω γραφειοκρατικών ζητημάτων, όταν μάλιστα, όλα αυτά τα γραφειοκρατικά εμπόδια αίρονται, για δυο συγκεκριμένες κατηγορίες συναδέλφων δημοσίων υπαλλήλων, τους στρατιωτικούς και τους δικαστικούς. Αναφέρω το οικογενειακό μας πρόβλημα, ως ενδεικτικό παράδειγμα: Ο σύζυγος, κάτοικος Δράμας, εκπ/κός κλ. ΠΕ05, έχει από 4ετίας προσωρινή τοποθέτηση στην Α’ Ξάνθης. Η προ διετίας νεοδιορισθείσα σύζυγος, εκπ/κός κλ. ΠΕ01, καλύπτει λειτουργικό κενό στη Β’ Δωδεκανήσου (Κως). Η οικογένεια είναι 4μελής. Με δεδομένη την τεράστια δυσκολία που παρουσιάζουν οι συγκεκριμένες ειδικότητες σε οργανικότητα αλλά συχνά και σε οποιαδήποτε μορφή κάλυψης λειτουργικού κενού, η πιθανότητα να χωρίσει η οικογένεια σε Ξάνθη και Δωδεκάνησα είναι ορατή… Στο δια ταύτα και για να μην μακρυγορώ υποβάλλω την εξής πρόταση: Στις αποσπάσεις για συνυπηρέτηση συναδέλφων συζύγων, ανεξαρτήτως μοριοδότησης, να διασφαλίζεται η κοινή τους υπηρεσία, είτε στη μια περιοχή μετάθεσης, είτε στην άλλη έτσι ώστε να μην διαλύεται η οικογένεια. Είναι απλή λογική, που στο «κακό» και «διαβλητό» προηγούμενο σύστημα, ήταν διασφαλισμένη και δεδομένη κατάσταση.