• Σχόλιο του χρήστη 'ΟΔΥΣΣΕΑΣ' | 21 Απριλίου 2011, 07:58

    Από τη στιγμή που η δυνατότητα μετάθεσης στον τόπο κατοικίας της οικογένειάς μας μειώνεται δραματικά λόγω των οργανικών θέσεων που μειώνονται, πρέπει να μοριοδοτείται η συνυπηρέτηση όλων των εργαζομένων. Με την τεράστια ανεργία που υπάρχει, πόσο εφικτό είναι ο/η σύζυγος να εγκαταλείψει τη δουλειά του/της για να ακολουθήσει τη΄"διαδρομή" ενός/μιας εκπαιδευτικού; Όσοι και όσες έχουμε συζύγους στον Ιδιωτικό τομέα είμαστε καταδικασμένοι/ες να βρισκόμαστε μόνιμα μακριά από την οικογένειά μας; Δεν καταλαβαίνω τέτοιου είδους κοινωνικά κριτήρια. Να αποσπώνται ΚΑΤΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ (μετά από όσους/όσες αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας, αναπηρίες κλπ) σε άλλο νομό όλοι/ες όσοι/ες οι σύζυγοι τους εργάζονται σε άλλο νομό στο Δημόσιο ή Ιδιωτικό τομέα ανεξαρτήτως επαγγέλματος συζύγου. (Όχι μόνο οι σύζυγοι στρατιωτικών και εκπαιδευτικών) και φυσικά λαμβάνοντας απαραίτητα υπόψην και τη χιλιομετρική διαφορά του τόπου κατοικίας με την οργανική θέση.