• Σχόλιο του χρήστη 'Κατερίνα Κ.' | 30 Απριλίου 2011, 16:41

    Τα κριτήρια μοριοδότησης είναι απαραίτητα όταν είναι και δίκαια. Δηλαδή όσων οι σύζυγοι είναι δημ. υπάλληλοι, αγρότες, επαγγελματίες, ιδιωτικοί υπάλληλοι, δεν έχουν δικαίωμα στη μοριοδότηση ; Από πότε "ποινικοποιείται" και στοχοποιείται ο γάμος και η οικογένεια; Αυτή η οικογένεια δεν έχει ανάγκη και τους δύο γονείς; Όταν μιλάμε για κατάργηση των κλειστών επαγγελμάτων, δεν μπορεί εμείς να δημιουργούμε "κλειστές" τάξεις ανθρώπων. Πρέπει να "τιμωρηθούμε" επειδή δεν παντρευτήκαμε εκπαιδευτικό, στρατιωτικό η αστυνομικό; Η συνυπηρέτηση πρέπει να αγγίζει ΟΛΟΥΣ τους εργαζόμενους το ίδιο και για ένα λόγο παραπάνω ότι κάποιοι άλλοι εργαζόμενοι δεν μπορούν να μετακινηθούν λόγω εργασίας. Προτείνω επιπλέον : -όσον αφορά τα έτη προϋπηρεσίας όσα έγιναν στο τόπο εντοπιότητας να πριμοδοτούνται με ένα μόριο ανά έτος και όσα εκτός νομού εντοπιότητας με 2 μόρια. - Επίσης θα πρέπει να πριμοδοτείται η χιλιομετρική απόσταση από το τόπο διορισμού στο τόπο συμφερόντων π.χ. ανά 100κm. -Να πριμοδοτούνται με περισσότερα μόρια οι διάφορες ασθένειες. Γιατί αυτές αποτελούν τα κυριότερα κοινωνικά κριτήρια, που δε θα τα ζήλευε κανένας. Όταν δίνουμε για συνυπηρέτηση 10 μόρια, για πέντε έτη εργασίας 5 μόρια και για την δικαστική επιμέλεια του αδελφού με ολική αναπηρία 5 μόρια , σας ερωτώ που υπάρχει η αδικία; Φυσικά στον άτυχο αδελφό που θα μείνει μακριά από τη βοήθεια…..