Αρχική Πολιτική συμμετοχή ομογενών και αλλοδαπών υπηκόων τρίτων χωρών που διαμένουν νόμιμα και μακροχρόνια στην ΕλλάδαΆρθρο 6Σχόλιο του χρήστη Δάφνη Μ | 5 Ιανουαρίου 2010, 10:00
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δάφνη Μ' | 5 Ιανουαρίου 2010, 10:00

    Από της δόσεως του όρκου, θα πρέπει να αποκτάται η Ελληνική Ιθαγένεια για τις κατηγορίες όσων έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα και έχουν ολοκληρώσει την πρωτοβάθμια αλλά και τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και βέβαια αφού συμπληρώσουν το 18ο έτος της ηλικίας τους, είτε με διαδικασία ιδιότυπης πολιτογράφησης, είτε με σχετική δήλωση βουλήσεως. Η άκριτη εφαρμογή του δικαίου του εδάφους και η πρόσδοση της Ελληνικής Ιθαγένειας από γεννήσεως, θα οδηγήσει σε ένα ακόμα μεταναστευτικό κύμα προς την Ελλάδα, ενώ η εμπειρία του παρελθόντος σχετικά με την απόδοση της ελληνικής Ιθαγένειας σε ομογενείς της τ. ΕΣΣΔ, από γεννήσεως, με την εφαρμογή του Ν. 2130/1993, έχει αποδείξει το λανθασμένο της πρακτικής αυτής, όπου ακόμα και σήμερα 17 χρόνια μετά την αρχική εφαρμογή του, ανακαλούνται οι αποφάσεις καθορισμού της Ιθαγένειας τους. Κατά τη γνώμη μου η νομοθετική πρωτοβουλία για την τροποποίηση του Κ.Ε.Ι. δεν θα πρέπει να έχει ως κύρια ρύθμισή της την τόσο εκτεταμένη εφαρμογή του δικαίου του εδάφους, αλλά η πρόσδοση της Ελληνικής Ιθαγένειας σε όσους φαίνονται ότι έχουν στενότερους δεσμούς με την Ελλάδα, με την γέννηση στην χώρα αλλά και την συμμετοχή τους στην ελληνική παιδεία, κριτήρια που σε κάθε περίπτωση πρέπει να συντρέχουν αθροιστικά και όχι διαζευκτικά, θα πρέπει να γίνεται με τη διαδικασία της πολιτογράφησης ή της δήλωσης βουλήσεως προς τούτο και όχι απευθείας από τη γέννησή τους. Άλλωστε από την απλή ανάγνωση του άρθρου 1 Α όπως προτείνεται να ισχύσει, προκύπτει ότι δεν χρειάζεται η νομιμότητα και η μονιμότητα της διαμονής στη χώρα και των δύο γονέων του τέκνου που γεννίεται στην Ελλάδα, και παρά τις αντίθετες προς τούτο διευκρινήσεις ΄του Υπουργείου σύμφωνα με τις οποίες θεωρείται αυτονόητο ότι η νομιμότητα αποτελεί κριτήριο, αν αυτό δεν αναφέρεται ρητά στο κείμενο του ίδιου του νόμου, δεν θεωρείται αυτονόητο. Κατά συνέπεια θεωρώ ότι η απόκτηση της Ελληνικής Ιθαγένειας από τις κατηγορίες που περιγράφονται στο άρθρο 1 Α, θα πρέπει να ανατρέχει πάντοτε στο χρόνο της δόσεως του όρκου και όχι της γέννησης του τέκνου.