• Σχόλιο του χρήστη 'Leda-P' | 6 Ιανουαρίου 2010, 15:10

    Κατ'αρχάς είναι πολύ ευχάριστο ότι άμεσα γίνονται προσπάθειες για να δημιουργηθεί ένα νομικό πλαίσιο, που να ρυθμίζει την κοινωνική ένταξη ή ενσωμάτωση πλήθους μεταναστών στην Ελληνική πραγματικότητα. Είναι πολύ σημαντικό να ελεγχθεί η χρήση του όρου "ιθαγένεια" σε όλον τον νόμο. Υπάρχει διαφοροποίηση - εφ'όσον απευθύνεται σε άλλες ομάδες - στη χρήση του όρου στον ήδη υφιστάμενο νόμο και στις αλλαγές που τώρα προτείνονται. Νομικά ο όρος που ορθώς θα πρέπει να εννοείται είναι αυτός της υπηκοότητας, όπως άλλωστε έχει αναφερθεί και σε άλλα σχόλια αναγνωστών. Αναφορικά με το παρόν άρθρο, προτείνονται τα κάτωθι: * υπό 1. Θα ήταν πλέον ορθό να αναφέρεται ήδη σε αυτό το κείμενο του νόμου το πώς θα αποδεικνύεται η διαμονή (π.χ. με φορολογική ή / και ασφαλιστική ενημερότητα). Ας γίνει η αρχή για την ύπαρξη ολοκληρωμένου νομικού πλαισίου που δεν θα παραπέμπει στις εκάστοτε αλλαγές μετέπειτα επιμέρους Υ.Α. * υπό 2. Η συγκεκριμένη παράγραφος χρειάζεται επεξεργασία. Αφήνει ένα μεγάλο περιθώριο κενού (αφού σύμφωνα με την παράγραφο, γίνεται λόγος για κτήση υπηκοότητας μετά τα 18, τι γίνεται μεταξύ 7ου και 18ου έτους;; ) και λάθος ερμηνειών. Με βάση τα ευρωπαϊκά και τα διεθνή πρότυπα και δη λαμβάνοντας υπ'όψιν και μία αναμφίβολη σύνδεση με τα χρόνια υποχρεωτικής εκπαίδευσης, δεν είναι σαφές γιατί έχει επιλεγεί ως χρόνος μόνο τα 3 πρώτα χρόνια υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Προτείνεται 6ετής (Δημοτικού) ή ολοκλήρωση υποχρεωτικής εκπαίδευσης σε σχολείο στην Ελλάδα. Αυτό δεν θα στερήσει τη δυνατότητα παιδιού να παρακολουθήσει και ξένο σχολείο. Άλλωστε και σε ξένα σχολεία στην Ελλάδα παρέχεται η μόρφωση που είναι υποχρεωτική σύμφωνα με το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, εάν αυτό είναι που προσπαθεί η συγκεκριμένη διάταξη να διασφαλίσει. * υπό 3. Ίσως θα ήταν καλό να προστεθεί ότι και τότε το τέκνο θα πρέπει να αποδεικνύει τα υπό παρ. 2. (Μάλλον αυτό εννοείται, αλλά δεν είναι σαφές.) * υπό 4. Μπορεί ενδεχομένως να αναφερθεί ότι "εφ'όσον άλλως θα είναι ανιθαγενής". Η περίπτωση β. χρήζει σίγουρα καλύτερης διατύπωσης (προς αποφυγή επαναλήψεων, ενδιαφέρον φαίνεται το σχόλιο του ΓΙΑΝΝΗ στις 30.12). Η απόδειξη της ιθαγένειας από λαθρομετανάστες είναι από τα δυσκολότερα και πλέον δυσεπίλυτα προβλήματα, καθώς οι περισσότεροι φτάνουν στη χώρα χωρίς καν στοιχειώδη έγγραφα. Ένας δίκαιος νόμος δεν πρέπει να αφήνει ένα τόσο ευρύ πεδίο "καταστρατήγησης" της προηγούμενης ιθαγενείας. (SOS Τίθεται αρκετά σοβαρό ζήτημα με βάση τους διεθνείς και εθνικούς κανόνες ιδιωτικού διεθνούς δικαίου.) ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΡΟΤΑΣΗ: Όπως και σε άλλες χώρες του εξωτερικού, προτείνεται κάποιος να αποκτά το δικαίωμα κτήσης ΚΑΙ της ελληνικής υπηκοότητας, αλλά στα 18 έτη θα πρέπει να αποδεικνύεται ο δεσμός (π.χ. με τη χώρα, τη γλώσσα, τον πολιτισμό). Ιδέες μπορούν να ληφθούν από νομικές ρυθμίσεις στη Γαλλία, στη Δανία και στη Νορβηγία.