• Σχόλιο του χρήστη 'ΞΕΝΙΑ ΠΑΣΣΑ' | 7 Ιανουαρίου 2010, 13:03

    Θεωρώ ότι πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι οι αναγνωρισμένοι από τις ελληνικές αρχές πολιτικοί πρόσφυγες δεν απολαμβάνουν της προστασίας της χώρας καταγωγής τους και δεν έχουν καμία απολύτως πρόσβαση στις αρμόδιες αρχές της χώρας τους. Ως εκ τούτου, εξ ορισμού ευρίσκονται σε αντικειμενική αδυναμία να δηλώσουν τα γεννηθέντα στην Ελλάδα τέκνα τους στις οικείες αλλοδαπές αρχές. Είναι λοιπόν απαραίτητο στο άρθρο 1Α να προστεθεί σχετικό εδάφιο που να μνημονεύει ρητά την κατηγορία των προσφύγων. Επίσης, θεωρώ σκόπιμη την ανάλογη εφαρμογή της διατάξεως αυτής και για τους υπαχθέντες στο καθεστώς επικουρικής προστασίας. Συνεπώς, προτείνω να τεθεί στο άρθρο αυτό πρόσθετο εδάφιο που να έχει ως εξής: Άρθρο 1Α … «4. Την Ελληνική ιθαγένεια αποκτά από τη γέννησή του, χωρίς να απαιτείται δήλωση και αίτηση των γονέων ή του ιδίου, όποιος γεννιέται σε ελληνικό έδαφος, εφόσον: οι γονείς του, ή ο γονέας του όταν πρόκειται για μονογονεϊκή οικογένεια, έχουν αναγνωρισθεί ως πολιτικοί πρόσφυγες ή έχουν υπαχθεί στο καθεστώς επικουρικής προστασίας». Επίσης, θα ήθελα να επισημάνω το εξής προκύπτον ζήτημα: Στην παράγραφο 1 προβλέπεται πενταετής νόμιμη διαμονή του ενός γονέα, πλην όμως στη συνέχεια απαιτείται «οι γονείς να υποβάλουν κοινή σχετική δήλωση». Η ενδεχόμενη μη νόμιμη παραμονή του άλλου γονέα, θα καταστήσει σε μεγάλο βαθμό αδύνατη την υποβολή της κοινής σχετικής δήλωσης και την εγγραφή του ανηλίκου στο δημοτολόγιο. Η κοινή δήλωση είναι επίσης δυσχερής στις περιπτώσεις διαζευγμένων ή ευρισκομένων σε διάσταση γονέων, ιδίως στην περίπτωση που κάποιος από τους δύο έχει αποχωρήσει από τη χώρα μας. Πιστεύω ότι πρέπει να προβλέπεται ως εναλλακτική λύση η υποβολή της σχετικής δήλωσης και αίτησης από τον γονέα, στον οποίο έχει ανατεθεί η επιμέλεια του παιδιού, ή στον μόνο γονέα στις περιπτώσεις μονογονεϊκών οικογενειών.