• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Σ. Κυπριώτης' | 14 Ιανουαρίου 2010, 11:40

    Το "...πλην ευλόγων εξαιρέσεων" του άρθρου 53, σε συνδυυασμό με σειρά δημοσιευμάτων που θέλουν για τη Ρόδο (από όπου κατάγομαι και ζω) τρεις ή ακόμα και τέσσερις δήμους, με ωθεί να παρατηρήσω τα εξής: 1.Ένα νησί όπως η Ρόδος είναι φύσει μια εδαφική, κοινωνική και οικονομική ενότητα, δεδομένου ότι το σύνολό της διαχειρίζεται κοινούς πόρους και αξιοποιεί κοινές υποδομές. 2.Απαιτείται σε ένα νησί όπως η Ρόδος, ο ενιαίος χωροταξικός σχεδιασμός και όχι η πολυδιάσπαση αναπτυξιακών "οραμάτων", που δεν συνδέονται μεταξύ τους και ως εκ τούτου καθίστανται αποσπασματικά και επιζήμια. 3.Σε πολιτικό επίπεδο, θεωρώ ότι θα λειτουργήσει ευεργετικά η διεύρυνση του εκλογικού μέτρου, ως τρόπου αποστασιοποίησης από πελατειακές σχέσεις αιρετών με πολίτες και από φαινόμενα δεσποτισμού και διαφθοράς (όχι αποκλειστικά οικονομικής). 4.Αν δημιουργηθούν δήμοι περισσότεροι του ενός, τότε θα παραμείνει το καθεστώς των δήμων των δύο ταχυτήτων, δεδομένου ότι στη Ρόδο υπάρχουν δήμοι με μεγάλη οικονομική ευρωστία και δήμοι "επαίτες", εις βάρος του ζητούμενου της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής. 5.Το σημερινό τεχνολογικό υπόβαθρο είναι ικανό να περιορίσει τις τυχόν επαπειλούμενες δυσκολίες πρόσβασης των πολιτών στη διοίκηση ενός διευρυμένου δήμου (δεδομένου και του "δημοτικού ανταποκριτή").