• Σχόλιο του χρήστη 'Ζαρέτος Θοδωρής' | 21 Οκτωβρίου 2009, 19:39

    Παρ' όλο που η πρόθεση της κυβέρνησης είναι σε σωστή κατεύθυνση αφού θέλει να περιορίσει τη σπατάλη δημόσιου χρήματος πρέπει να έχουμε υπ' όψη μας ότι: Κάθε προσπάθεια να νομοθετεί η Βουλή για τόσο λεπτομερειακά θέματα έχει δημιουργήσει -σωρευτικά- την γνωστή απίστευτη πολυνομία αλλά και μία στρέβλωση στην ίδια την ουσία του νομοθετικού έργου. Καλλιεργείται έτσι σ' εμάς τους πολίτες -και όχι άδικα- η αντίληψη ότι οι νόμοι είναι ένας γιγαντιαίος λαβύρινθος που ρυθμίζει τη ζωή μας ακόμα και στις μικρές λεπτομέρειές της με αποτέλεσμα να αμφιβάλλουμε για την λειτουργικότητα των νόμων, φθάνοντας μέχρι και την αμφισβήτηση του ηθικού υπόβαθρου της νομοθετικής εργασίας. Αντίστοιχα, καλλιεργείται στο σύνολο του δημοσιοϋπαλληλικού σώματος η στρεβλή αντίληψη ότι η μοναδική λειτουργική σχέση του με τους πολίτες έχει τη βάση της στο κοινώς λεγόμενο, "'αγνοια νόμου δεν επιτρέπεται" αφού είναι εντελώς αδύνατον στους ίδιους να παρακολουθούν και να γνωρίζουν τη νομοθεσία ώστε να διευκολύνουν και όχι να ταλαιπωρούν τους πολίτες. Επειδή λοιπόν η νέα κυβέρνηση δείχνει έτοιμη να επιδοθεί σε νομοθετική εργασία με την οποία θα προσπαθήσει να εκσυγχρονίσει αρκετούς τομείς της δημόσιας σφαίρας, ας μην ξεχνά τις παραπάνω γνωστές σε όλους τους Έλληνες αλήθειες. Για το προκείμενο λοιπόν ζήτημα νομίζω ότι θα ήταν προτιμότερο να υπάρχει νόμος σύντομος και σαφής που θα καθορίζει 1.Ανώτατο όριο σ΄αυτού του είδους τις δαπάνες ανά υπουργείο. 2.Τον υπόλογο για την ενδεχόμενη υπέρβασή τους και 3. Την υποχρέωση σε περιβαλλοντικά φιλικές επιλογές. Στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης νομίζω ότι με εξαίρεση Αθήνα και Θεσσαλονίκη δεν χρειάζεται ο Δήμαρχοι να έχουν στη διάθεσή τους κρατικό αυτοκίνητο, αλλά στην αποζημίωση που παίρνουν να προβλεφθεί μία μικρή αναπροσαρμογή αρκετή για να καλύψει τα έξοδα καυσίμων και φθοράς των ιδιωτικών αυτοκινήτων με τα οποία θα μπορούν να κινούνται.