• Σχόλιο του χρήστη 'ΤΣΑΚΠΟΥΝΙΔΗΣ Μ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ' | 20 Ιανουαρίου 2010, 12:32

    ¨ΣΧΕΔΙΟ ΑΤΡΙΟΝ¨ Π Ρ Ο Τ Α Σ Η ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΤΕΡΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ Την τελευταία δεκαετία και κυρίως έπειτα από την οικονομική και νομισματική ένωση της Ελλάδας με τις υπόλοιπες χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρατηρούνται πολλά οξύμωρα σχήματα ως προς τον τρόπο λειτουργίας και δράσης του κράτους, το κυριότερο από τα οποία έχουμε την πεποίθηση ότι είναι η δυσλειτουργικότητα και κατ’ επέκταση αντιπαραγωγικότητα της δημόσιας διοίκησης. Χρήζει πραγματικά έρευνας ο εντοπισμός ενός τομέα της δημόσιας διοίκησης, ο οποίος θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες και στις απαιτήσεις των Ελλήνων φορολογουμένων. Καθημερινά γινόμαστε αποδέκτες υπηρεσιών του κράτους, οι οποίες είναι σχεδόν στο σύνολό τους χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τις ανάγκες των πολιτών οποιασδήποτε τοπικής κοινωνίας. Σε αυτό το σημείο, θα θέλαμε να εκθέσουμε την κατάσταση σε έναν τομέα λειτουργίας του Υπουργείου Οικονομικών, ο οποίος εδώ και πολλές δεκαετίες λειτουργεί ανεπαρκώς απέναντι στους Έλληνες φορολογουμένους. I. Περιγραφή του προβλήματος Η παραλαβή των φορολογικών δηλώσεων εισοδήματος των νομικών και φυσικών προσώπων από τις κατά τόπους αρμόδιες Δ.Ο.Υ. πραγματοποιείται κάθε έτος την περίοδο του Μαρτίου για τους επιτηδευματίες, του Απριλίου για τους αγρότες – φυσικά πρόσωπα και εταιρίες και του Μαΐου για Α.Ε., Ε.Π.Ε., συνεταιρισμούς και κυρίως για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους. Το ως άνω χρονικό διάστημα όλες οι πλευρές που εμπλέκονται στη σύνταξη, υποβολή και κυρίως παραλαβή των φορολογικών δηλώσεων βιώνουν πραγματικά μία έντονη στρεσογόνο κατάσταση. Θα πρέπει δε να επισημάνουμε ότι η περίοδος του Απριλίου και του Μαΐου είναι εκείνη με το εντονότερο πρόβλημα, λόγω της πληθώρας των υποβαλλόμενων δηλώσεων. II. Πτυχές του προβλήματος Ουρές και συνωστισμός στις εφορίες, εντάσεις μεταξύ των πολιτών και των εκπροσώπων της δημόσιας διοίκησης, χαμένες εργατοώρες τόσο από την πλευρά των φορολογουμένων όσο και από την πλευρά των υπαλλήλων του Υπουργείου Οικονομικών, ευτελισμός και απαξίωση της χώρας και του τρόπου λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης στα μάτια των ίδιων των πολιτών αυτής της χώρας όσο και των πολιτών των λοιπών χωρών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ανυπαρξία του κοινωνικού χαρακτήρα του κράτους, καθυστέρηση είσπραξης εσόδων από πλευράς της πολιτείας και πληρωμής προς τους πολίτες, αδρανοποίηση των μηχανισμών της πολιτείας. III. Τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος «Ενεργοποίηση όλων των κοινωνικών μηχανισμών και εργαλείων μίας τοπικής κοινωνίας σε συνεργασία με την πανεπιστημιακή κοινότητα» Αξιοποιώντας εξειδικευμένους φοιτητές την περίοδο εκείνη, που μπορούν να επωμισθούν όλο το βάρος παραλαβής των δηλώσεων των φυσικών προσώπων – μισθωτών, συνταξιούχων, αγροτών – κατά τη φορολογία εισοδήματος, μπορούμε να περιορίσουμε έως και να εξαλείψουμε όλα τα παραπάνω δυσάρεστα φαινόμενα. Κατά την περίοδο εκείνη, ικανός αριθμός φοιτητών θα φιλοξενείται στην τοπική κοινωνία και θα τους παρέχεται ο κατάλληλος τεχνολογικός και διοικητικός εξοπλισμός, προκειμένου να υλοποιηθεί το συγκεκριμένο εγχείρημα. Μπροστάρη σε όλη αυτή τη διαδικασία θα πρέπει να αποτελέσει η ίδια η τοπική κοινωνία, να αντιληφθεί ότι ο ρόλος της πλέον είναι η λειτουργία ενός κράτους (πολιτείας) μέσα στο ίδιο το κράτος, ανάλογης διοικητικής μορφής δηλαδή με τις σύγχρονες κοινωνίες των δυτικών κρατών. Ας αναλογιστούμε όλοι το μέγεθος των ευεργετημάτων που θα αποκομίσει η κοινωνία μας: • Επίλυση όλων των αντικειμενικών προβλημάτων που προκύπτουν τόσα χρόνια στις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες • Πρωτοφανής για τα δεδομένα της χώρας μας κοινωνικός χαρακτήρας της πολιτείας προς τους πολίτες • Σύνδεση των πανεπιστημίων με την κοινωνία και με την αγορά εργασίας (ένταξη των φοιτητών στα προγράμματα stage του Υπουργείου Απασχόλησης) • Αξιοποίηση – εκπαίδευση του μελλοντικού επιστημονικού δυναμικού της χώρας • Δραστηριοποίηση και δημιουργικότητα των φοιτητών, οι οποίοι θα αισθάνονται ότι παράγουν και συμβάλλουν στη βελτίωση των παρεχομένων υπηρεσιών του κράτους προς τους πολίτες και κυρίως ανάπτυξη αισθήματος ευθύνης, στοιχεία για τα οποία επέλεξαν να συμμετέχουν στην πανεπιστημιακή κοινότητα IV. Θεσμοθέτηση υλοποίησης της πρότασης Προκειμένου να επιτευχθεί το συγκεκριμένο εγχείρημα, τέσσερις είναι οι φορείς που θα πρέπει να συνεργαστούν προς αυτή την κατεύθυνση: 1. Ο Σύλλογος των Οικονομολόγων, ο οποίος θα εντοπίζει, θα αναλύει και θα μεταφέρει τα συγκεκριμένα προβλήματα στους αρμόδιους φορείς: τοπική αυτοδιοίκηση, πανεπιστήμιο, Υπουργείο Οικονομικών 2. Το Τμήμα των Οικονομικών Επιστημών, το οποίο θα παρέχει το επιστημονικό ανθρώπινο δυναμικό για την υλοποίηση της συγκεκριμένης πρότασης (φοιτητές) 3. Η τοπική κοινωνία, όπου θα εξελίσσεται η όλη διαδικασία, η οποία θα χρηματοδοτεί την υλοποίηση της πρότασης και της οποίας οι αρχές θα παρέχουν και την ανάλογη υλικοτεχνική υποδομή 4. Τέλος, το Υπουργείο Οικονομικών, το οποίο θα έχει υπό την εποπτεία του και θα πιστοποιεί το όλο εγχείρημα. V. Απώτερος στόχος της πρότασης Το κυριότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα σήμερα είναι ένα πρόβλημα που η διαχρονική του εξέλιξη και η μη αντιμετώπιση αυτού πραγματικά τρομάζει. Η καθημερινότητα του πολίτη και η επαφή του με όλο το εύρος των παρεχομένων υπηρεσιών από πλευράς κράτους είναι μία σχέση που δύσκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από τον οποιονδήποτε, τόσο από τη θετική όσο και από την αρνητική της πλευρά. Με τη συγκεκριμένη πρόταση, δεν επιχειρούμε απλά να δώσουμε λύση σε ένα δυσλειτουργικό τομέα του Υπουργείου Οικονομικών, επιχειρούμε, στα πλαίσια μίας πρότυπης διαδικασίας, να αναμορφώσουμε και να υποκαταστήσουμε το σύνολο των παρεχομένων υπηρεσιών από πλευράς των φυσικών προσώπων – υπαλλήλων προς τους πολίτες της κοινωνίας. Σήμερα υπάρχει αντικειμενικά το πρόβλημα παραλαβής των δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος και δηλώσεων ακινήτων των φυσικών προσώπων, αύριο θα συμβαίνει κάτι ανάλογο με τη φορολογία κεφαλαίου, τη φορολογία του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων, εκείνη του μητρώου, των αυτοκινήτων, των φόρων των χαρτοσήμων και των τελών κ.λ.π. Προσπαθούμε δηλαδή να δημιουργήσουμε μέσω των φοιτητών μας, του επιστημονικού δηλαδή δυναμικού της χώρας, έναν πλήρως ελαστικό μηχανισμό αντιμετώπισης των ενδεχόμενων προβλημάτων που ανακύπτουν από τον τρόπο θεσμοθέτησης και κατ’ επέκταση λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης. Γίνεται λοιπόν αντιληπτό απ’ όλα τα παραπάνω ότι υποδεικνύουμε λύση σ’ ένα συγκεκριμένο τομέα λειτουργίας του κράτους και ειδικότερα σ’ ένα τομέα ευθύνης του Υπουργείου Οικονομικών. Είναι μόνο αυτό το πρόβλημα λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης και της σχέσης της με τους πολίτες – τους φορολογουμένους; Ή μήπως αποτελεί ένα μέρος από ένα σύνολο προβλημάτων που ανακύπτουν στις σχέσεις κράτους – πολίτη (σε θέματα δηλαδή υγείας, ασφάλισης, δικαιοσύνης, πολεοδομίας – χωροταξίας κ.λ.π.); Είμαστε λοιπόν έτοιμοι να επεκτείνουμε το μοντέλο μας έτσι ώστε να παρέχει λύσεις στο σύνολο των προβλημάτων που δημιουργούνται στην καθημερινότητα του πολίτη. Το μοντέλο μας δηλαδή μας εμπνέει και μας οδηγεί σε μονοπάτια ριζικής αναδιάρθρωσης στο χαρακτήρα που παρουσιάζουν οι τοπικές κοινωνίες. Επιχειρούμε πλέον να παρουσιάσουμε τρία παραδείγματα, τα οποία πρόσφατα λειτούργησαν στο σύνολο της επικράτειας των τοπικών κοινωνιών και τα οποία καταδεικνύουν τη χρησιμότητα και τη μοναδικότητα της πρότασής μας. Παραδείγματα: (1) Στα μέσα του 2008 οι πολίτες της τοπικής κοινωνίας της Κατερίνης κλήθηκαν να υποβάλουν δηλώσεις των στοιχείων των ακινήτων τους για το Εθνικό Κτηματολόγιο. Παρουσιάστηκαν παρόμοια, αλλά σε μικρότερο βαθμό αντικειμενικά, ποικίλλα προβλήματα σε αυτή την τεχνική γραφειοκρατική διαδικασία (ουρές αναμονής, εντάσεις, διαπληκτισμοί, στρεσογόνες καταστάσεις δηλαδή, αμφισβητήσεις τόσο διοικητικές όσο και ουσιαστικές). Και σε αυτό το πρόβλημα ο ελαστικός μηχανισμός διόρθωσης, όπως τον ορίσαμε για τους φοιτητές στο σχέδιο «Άτριον» εμπνέει λύσεις και εδώ. Φαντάζει όντως τόσο δύσκολο, είναι τόσο αδύνατο η ίδια η τοπική κοινωνία να δώσει λύση σε θέματα γραφειοκρατίας απέναντι στους πολίτες της; Και είναι μόνο αυτό το πρόβλημα, το διοικητικό – γραφειοκρατικό; Ας προσπαθήσουμε να αναλογιστούμε την εξοικονόμηση τεράστιων κονδυλίων, προς όφελος των τοπικών κοινωνιών και κατ’ επέκταση των πολιτών τους, όταν θ’ αποφύγουμε πλέον θέματα ανάθεσης έργων σε ιδιωτικές εταιρίες. (2) Τους τελευταίους μήνες η παγκόσμια κοινωνία, η ανθρωπότητα, βιώνει ένα σημαντικό πρόβλημα υγείας, τον ιό της γρίπης. Γίναμε δέκτες ανακοινώσεων όπου οι κυβερνήσεις, στην αδυναμία των δημοσίων οργανισμών υγείας τους να καλύψουν τις ανάγκες που ανακύπτουν από ένα τέτοιο αρνητικό γεγονός, να κινητοποιούν τους επαγγελματίες υγείας (γιατροί, νοσηλευτές), έτσι ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες για μαζικό εμβολιασμό του πληθυσμού της χώρας και ν’ αντιμετωπιστούν τα ενδεχόμενα προβλήματα υγειονομικής ή τεχνικής φύσης, που θ’ ανακύψουν από την εξέλιξη του ιού. Το μοντέλο μας λοιπόν βρίσκει άμεσα πρακτική εφαρμογή και σ’ ένα ακόμη πρόβλημα, που δημιουργείται από τη λειτουργία και τις αδυναμίες μιας κοινωνίας. (3) Την περίοδο από τα μέσα έως το τέλος του 2009, εξελίσσεται στη χώρα η διαδικασία υποβολής επενδυτικών – αναπτυξιακών προτάσεων στα κοινοτικά προγράμματα και συγκεκριμένα στα πλαίσια της διαδικασίας του ΕΣΠΑ. Γι’ ακόμη μία φορά, και σ’ αυτή εδώ τη θετική εξέλιξη ανάπτυξης σχεδόν στο σύνολο των επιχειρηματιών της χώρας, τόσο η σπατάλη του δημοσίου χρήματος όσο και η γραφειοκρατική – διοικητική διαδικασία υλοποίησης αυτών αποτελούν αρνητικά φαινόμενα στη διαδικασία εξέλιξης αυτού. Γιατί η παραλαβή και η αξιολόγηση των επενδυτικών προτάσεων του τεχνικού και φυσικού αντικειμένου να γίνεται από ενδιάμεσους φορείς και εν προκειμένω τις τράπεζες και όχι από τους φοιτητές; Το μοντέλο μας δίνει λύσεις σε κάθε πρόβλημα διοικητικό, γραφειοκρατικό, θεσμικό, που γεννιέται σε μία τοπική κοινωνία και η οποία από μόνη της και από τους υφιστάμενους μηχανισμούς της και τα εργαλεία της είναι ανήμπορη να το αντιμετωπίσει. Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων και την εφαρμογή που βρίσκει η πρότασή μας πάνω τους, το ορίζουμε ως ένα ελαστικό μηχανισμό διόρθωσης και αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτών. Κλείνοντας, θα θέλαμε να επισημάνουμε και τον τρόπο με τον οποίο θα εκφράζεται αυτή η διαδικασία, και δεν εννοούμε τον κοινωνικό της απλά χαρακτήρα, αλλά κυρίως αυτό το αίτημα ασφάλειας, αξιοκρατίας, εμπιστοσύνης, που θα διαχέεται μέσα στην τοπική κοινωνία από τον τρόπο εργασίας των φοιτητών, των ίδιων των παιδιών μας. Ποιος θα μπορεί να τους αντισταθεί και να τους πει «όχι», όταν θα προτείνουν τη δίκαιη, αδιάβλητη, με το μεγαλύτερο πολιτικό κόστος λύση στο αδιέξοδο, αλλά αντίθετα θα αποκαλύπτουν και θα θίγουν το πελατειακό και το εφήμερο; Ποιος θα μπορεί να σταθεί εμπόδιο στους νέους ανθρώπους; Ποιο συμφέρον και ποιες εξαρτήσεις θα μπορέσουν να τους νικήσουν; Η διαπλοκή και η διαφθορά δε μπορούν να νικήσουν το νέο άνθρωπο. Τι επιτυγχάνουμε λοιπόν από όλα αυτά; Ευημερία των πολιτών, με σχεδόν μηδενικό κόστος. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Μ. ΤΣΑΚΠΟΥΝΙΔΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ ΑΜΟΕ 56520 Τηλ.6977 821979