• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Βαρλάγκας' | 25 Ιανουαρίου 2010, 19:08

    Σχετικά με την πρόταση "ΝΑ ΥΠΆΡΧΕΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΝΑΚΛΗΣΗΣ ΤΩΝ ΑΙΡΕΤΩΝ ΜΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ" ("Γλαύκος" — 24 Ιανουαρίου 2010 @ 18:51): Κατ’ αρχάς η έννοια της επιτακτικής εντολής (mandat imperatif - δηλ. η δυνατότητα ανάκληση των αιρετών με λ.χ. συγκέντρωση υπογραφών ή/και δημοψήφισμα) δεν συνάδει με το κοινοβουλευτικό σύστημα (όπως μπορεί κανείς να διακριβώσει μελετώντας οποιοδήποτε σύγγραμμα διοικητικού ή συνταγματικού δικαίου, π.χ. "Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου" Σπηλιωτόπουλου" ή "Συνταγματικό Δίκαιο" Παντελή). Έχει χρησιμοποιηθεί δε στο παρελθόν σε συστήματα κυβερνώσης βουλής (όπου η εντολή της βουλής προς τους υπουργούς ήταν ανακλητή, παραδείγματα έχουν υπάρξει στη Γαλλία, αλλά και σε μας, στη Βουλή που προέκυψε μετά την ανατροπή του Όθωνα το 1862). Χρησιμοποιείται δε και στις μέρες μας, ιδίως σε Αμερικανικές Πολιτείες, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα την California, όπως υπάρχει η δυνατότητα recall, δηλ. πρόκλησης εκλογών για τη θέση του Κυβερνήτη, *πριν* τη λήξη της θητείας του, με τη συλλογή ορισμένου αριθμού υπογραφών. Το σύστημα αυτό ενέχει τον κίνδυνο (όπως η πράξη στην Καλιφόρνια έχει αποδείξει) ο Κυβερνήτης να γίνεται έρμαιο οικονομικών συμφερόντων τα οποία ευχερώς έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν Recall, καθώς ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, διαθέτουν και την οικονομική επιφάνεια να πραγματοποιήσουν πολυδάπανες τηλεοπτικές καμπάνιες για να επηρεάσουν/διαμορφώσουν την κοινή γνώμη υπέρ του Recall. Έτσι, αν εφαρμοσθεί κάτι τέτοιο για τους Περιφερειάρχες και τους Δημάρχους, θα είναι πολύ ευχερές, για έναν ισχυρό οικονομικό παράγοντα που τα συμφέροντά του θίγονται από την πολιτική του Περιφερειάρχη λ.χ. Αττικής ή Κεντρικής Μακεδονίας (π.χ. εμποδίζει την ανέργεση εμπορικού κέντρου, γηπέδου, αξιοποίηση εδαφικής περιοχής, συγκεκριμένη επένδυση, προκρίνει άλλον επιχειρηματία για ανάθεση έργου κ.λπ.) να ξοδέψει χρήματα για διαμόρφωση της κοινής γνώμης (θα αρκεί και π.χ. το 10% αυτής) υπέρ της ανάκλησης της εντολής στον Περιφερειάρχη και την πρόκληση πρόωρων εκλογών. Αυτό, συν τοις άλλοις, θα έχει και το αρνητικό να διασπαστεί η αρχή της ενιαίας διεξαγωγής δημοτικών και (ήδη) περιφερειακών εκλογών σε όλη τη χώρα, εάν η θητεία του νεοεκλεγόμενου θα είναι 4ετής. Μην ξεχνάμε δε, ότι οι ΗΠΑ, σε *ορισμένες* πολιτείες των οποίων το σύστημα της ανάκλησης αιρετών αρχόντων ισχύει, μπορεί να έχουν δημοκρατικό, αλλά δεν έχουν *κοινοβουλευτικό* σύστημα, οπότε η χωρίς προσεκτική μελέτη υιοθέτηση απ’ εκεί προτύπων δεν συνίσταται. Όσον αφορά δε τα τοπικά δημοψηφίσματα, διεξαγόμενα κατά προτίμηση την ημέρα διεξαγωγής των δημοτικών εκλογών ανά 4ετία μετά τη συγκέντρωση ικανού αριθμού υπογραφών, και κατά προτίμηση μόνο στο δημοτικό επίπεδο (καθώς π.χ. η διεξαγωγή δημοψηφίσματος σε μια μεγάλη πληθυσμιακή περιφέρεια όπως η Αττική, ή η Κεντρική Μακεδονία ή ευαίσθητη εθνικά όπως π.χ. η Ανατ. Μακεδονία ή Θράκη, *χωρίς τις συνταγματικές εγγυήσεις* που διαθέτει το εθνικό δημοψήφισμα, εγκυμονεί κινδύνους και μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνες ατραπούς, κατά τα προσφάτως εν Ελβετία συμβάντα. Φανταστείτε για παράδειγμα δημοψήφισμα στην Ανατολική Μακεδονία-Θράκη με ερώτημα: "Να απαγορευθεί η περαιτέρω ανέγερση μιναρέδων στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη;" ή δημοψήφισμα στην Αττική "Να επιτρεπεί η απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε αλλογενείς αλλοδαπούς της Περιφέρειας Αττικής;" Είναι σαφές ότι η διεξαγωγή περιφερειακών δημοψηφισμάτων ενέχει τέτοιους πολύ σοβαρούς κινδύνους), η διεξαγωγή λοιπόν δημοψηφισμάτων του τύπου "Επιθυμείτε τη λειτουργία καζίνο εντός των ορίων του Δήμου Αθηναίων;" ή "Να ορισθεί η ώρα 2μμ ως ώρα κλεισίματος των νυκτερινών κέντρων στον Δήμο Πατρέων;" ή "Να κατασκευαστεί εργοστάσιο βιολογικού καθαρισμού λυμάτων στα όρια του Δήμου Καβάλας;" είναι εύλογη, και λαμβάνει ήδη χώρα, με επωφελή αποτελέσματα, σε πολλές χώρες, αποτελεί δε κατ’ εξοχήν θεσμό της άμεσης και συμμετοχικής δημοκρατίας.