Αρχική Πρόγραμμα «Καλλικράτης»Νησιωτικότητα – ΟρεινότηταΣχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Βαρλάγκας | 25 Ιανουαρίου 2010, 20:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Βαρλάγκας' | 25 Ιανουαρίου 2010, 20:40

    Η ιδέα των κ.κ. ΠΑΝΑΓ. ΦΡΥΔΑ, ΘΕΟΛ. ΠΑΤΕΡΕΛΗ, ΜΠΑΜΠΗ ΠΕΤΡΕΛΗ, ΝΙΚΟΥ ΑΝΤΩΝΑΚΑ και ΑΡΙΣΤ. ΑΡΑΜΒΟΓΛΟΥ (24 Ιανουαρίου 2010 @ 10:43) για χρησιμοποίηση των Επαρχιών ως σημείο βάσης για τη διοικητική διαίρεση της χώρας σε δήμους είναι αξιόλογη: Η χώρα μας έχει 147 επαρχίες. [Ένας πολύ ωραίος χάρτης τους (αν και τα ονόματα είναι στο λατινικό αλφάβητο) υπάρχει εδώ: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/2/2e/Greece_former_provinces_german.png ] Θα μπορούσε να γίνει η εξής διάκριση, βάσει κάποιου δείκτη στάθμιση που θα λαμβάνει υπ΄ όψιν έκταση, πληθυσμό, αριθμό οικισμών, στοιχεία όπως νησιωτικότητα, ορεινότητα κ.λπ.: * Οι 37 "μικρότερες" (με βάση τον ως άνω δείκτη) επαρχίες να μείνουν ως έχουν, δηλ. κάθε μια τους να αποτελέσει ίδιο δήμο * Οι 37 αμέσως "μεγαλύτερες" να διασπαστούν σε 2 δήμους * Οι 37 επόμενες να διασπαστούν σε 3 δήμους. * Οι 36 "μεγαλύτερες" να διασπαστούν σε 4 δήμους Έτσι, θα είχαμε 36*4 + 37*3 + 37*2 + 37*1 = 37*10 - 1 = 369 δήμους, που είναι στο στόχο του Καλλικράτη (370-380 δήμοι). Στην μια ακραία περίπτωση, θα είχαμε στην επαρχία Αττικής, η οποία θα χωριζόταν λογικά, σε έναν μητροπολιτικό Δήμο Αθηναίων (όρια της Νομαρχίας Αθηνών, Α’ + Β’ Αθηνών), έναν μητροπολιτικό Δήμο Πειραιώς (όρια της Νομαρχίας Πειραιώς, Α’ + Β’ Πειραιώς), έναν Δήμο Βορειοανατολικής Αττικής (Ωρωπός, Καπανδρίτι, Νέα Μάκρη, κ.λπ.) και έναν Δήμο Νοτιοανατολικής Αττικής (Λαύριο, Κορωπί, Μαρκόπουλο, Ραφήνα, κ.λπ.). Στην άλλη ακραία περίπτωση, θα είχαμε κάποιες μικρές σε πληθυσμό επαρχίες, ιδίως νησιωτικές, ορεινές ή ιστορικές όπως Τήνου, Ικαρίας, Λήμνου, Δομοκού, Σουλίου, Γυθείου, Ύδρας, Τροιζηνίας, Ιθάκης, κ.λπ.) Δεν είναι κατ’ αρχήν ένα κακό μοντέλο θεωρώ.