• Σχόλιο του χρήστη 'Αθανάσιος Φλώρος' | 8 Δεκεμβρίου 2010, 13:20

    Αγαπητοί Κύριοι, 1. ΠΟΙΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ; Στις μέρες μας η ασφάλεια σε μιά τέτοια εφαρμογή είναι το πρώτο που θα πρέπει να εξασφαλισθεί. Ασφάλεια λοιπόν κάνει υποχρεωτική και μάλιστα μονόδρομο τη χρήση του chip (πιστεύω ότι είναι αυτό που λέτε πλινθίο). Όλες οι άλλες τεχνολογίες αντιγράφονται, παραποιούνται με χρήση φτηνού εξοπλισμού ο οποίος κυκλοφορεί ελευθερα 2. ΑΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, ΠΟΙΟ CHIP; 2.α Είναι γνωστο ότι στην κοινωνία μας, οι 'κλέφτες' τρέχουν πάντα ένα βήμα ποιό μπροστά και η επεξεργαστική δύναμη των υπολογιστών μαζί με τις δυνατότητες αποθήκευσης μεγάλου όγκου δεδομένων αυξάνει καθημερινά. Αρα η επιλογή του chip θα πρέπει να επιτρέπει την χρήση ισχυρών ηλεκτρονικών κλειδιών για να μην είναι οι κάρτες ευάλωτες 2.β Η ζωή της κάρτας θα είναι συνάρτηση μιας μικρομπαταρίας που κρίβεται πίσω απο κάθε chip και είναι συνάρτηση της χρήσης της. Συνήθως μια σχετικά ποιοτική κάρτα ζεί 5 χρόνια. Θα πρέπει λοιπόν να προβλευθούν διαδικασίες μαζικής ανανέωσης που θα συμβαδίζουν με τη 'ζωή' της κάρτας, παράλληλα με άλλες διαδικασίες για τη διαχείρηση τυχόν κλεμμένων/καρτών (π.χ. διαχείριση μαύρης λίστας και απενεργοποίηση της κάρτας αυτής όταν αναγνωσθεί απο κάποιο αναγνώστη στην πρώτη απόπειρα χρήσης) 2.γ Η εξασφάλιση της συμβατότητας των δεδομένων του chip σε ρόλο ασφαλούς κλειδιού μεταξύ των ηλεκτρονικών δεδομένων διαφορετικών εφαρμογών και διαφορετικών Υπουργείων καθώς και η λήψη μέτρων ώστε η νέα αυτή κάρτα να είναι συμβατή 'υποχρεωτικά' σε μελλοντικές εφαρμογές, στα πλαίσια της ευρύτερης μηχανογράφησης του Δημοσίου η οποία προχωρά ανεξάρτητα 2.δ Η εξασφάλιση της δυνατότητας ασφαλούς ενημέρωσης της κάρτας με κάποια νεα δεδομένα χωρίς να είναι υποχρεωτική αντικατάσταση της κάρτας που θα έχει κόστος 2.ε Η εξασφάλιση της δυνατότητας ασφαλούς και ανεξάρτητης διαχείρισης των 'κλειδιών ασφαλείας', ανεξάρτητα από τον όποιο προμηθευτή, καθώς και η εξασφάλιση τυχόν μεταβατικού σταδίου για επιλογή νέας μελλοντικής τεχνολογίας χωρίς να εξαρτώμαστε απο τον όποιο σημερινό προμηθευτή επιλέξουμε Μία γεύση απο προδιαγραφές καρτών μπορείτε να πάρετε απο to site http://www.emvco.com/ Το emv είναι τα αρχικά e για europay, m για mastercard και v για visa. Οι 3 αυτές εταιρείες αντιπροσωπεύουν πάνω απο το 90% των καρτών που κυκλοφορούν παγκόσμια. Εκριναν ότι το πεδίο ανταγωνισμού είναι το marketing, όχι όμως και οι προδιαγραφές ασφαλείας και συμβατότητας για τις οποίες εργάσθηκαν απο κοινού και δημιούργησαν αυτή την εταιρεία που μπορεί καθένας να έχει ελεύθερη πρόσβαση 3. ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΘΕΙ; Εκτός από την αναγνώριση της ταυτότητας του κατόχου, στόχος θα πρέπει να είναι η μεγιστοποίηση της χρήσης για την διευκόλυνση του κατόχου σε συνδιασμό με την άμεση κατοχύρωση των συμφερόντων του δημοσίου σε συνδιασμό με την άμεση ενημέρωση όλων των εμπλεκομένων αρχών. Σε αυτή την κατάσταση όλοι είναι κερδισμένοι. Επίσης στόχος για το ξεκίνημα θα πρέπει με την ελάχιστη προσπάθεια να τύχουμε στο μεγαλύτερο πεδίο εφαρμογής. Αυτό θα επιτευχθεί αν δραστηριοποιηθούμε σε περιοχές που έχουν μηχανογραφική κάλυψη και εξυπηρετούν μεγάλο αριθμό κόσμου η ο κόσμος δεν εξυπηρετείται επαρκώς. Τέλος θα πρέπει να μπούν προδιαγραφές για τις υπο μηχανογράφηση υπηρεσίες ώστε να λαμβάνουν υπόψη τους τη χρήση και τις εφαρμογές της κάρτας προκειμένου να μην υπάρχουν νέες δαπάνες μελλοντικά. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται ταυτόχρονα με την υλοποίηση των μηχανογραφήσεων, η αύξηση της εξυπηρέτησης του κόσμου με την χρήση της κάρτας Το σύστημα αυτό ονομάζεται 'Πελατοκεντρικό' όπου πελάτης θα είναι ο πολίτης και επιχείρηση που θα λειτουργει για την εξυπηρέτηση του θα είναι το ίδιο το κράτος 4. ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΡΟΣΟΧΗ Όποιο πισωγύρισμα υποχρεωθούμε να κάνουμε, σημαίνει τεράσια δαπάνη. Αν επιλέξουμε λάθος κάρτες (που δεν έχουν τις προδιαγραφές η δυνατότητες που θέλουμε) θα είμαστε υποχρεωμένοι να πληρώσουμε για να αχρηστεύσουμε τις παλιές αλλά και να ξαναπληρώσουμε για καινούργιες. Αν μέσα απο τις εφαρμογές δεν εξασφαλίζεται η δυνατότητα να ελέγχει ανεξαρτητα το δημόσιο την γραμμή παραγωγής και ενημέρωσης των καρτών και των εμπλεκομένων συστημάτων, το δημόσιο θα βρεθεί στην δυσχερή θέση να γίνει 'υποχείριο' προμηθευτών Ένα Παράδειγμα εφαρμογής ανάμεσα σε πολλά που θα μπορούσαμε: Σύστημα Υγείας Θεωρούμε ότι το σύστημα υγείας διαθέτει μηχανογραφικό σύστημα που περιλαμβάνει Νοσοκομεία, Γιατρούς, Συνταγογράφηση, Φαρμακεία Κατ αρχήν εφόσον επιθυμεί ο κάτοχος καταγράφεται στο σύστημα Υγείας το Ιστορικό του ( Χρόνιες Παθήσεις, αλλεργίες και το Ιατρικό Ιστορικό του). Οι πληροφορίες αυτές δεν θα είναι διαθέσιμες σε άλλες δημόσιες αρχές παρα μόνο στο σύστημα υγείας και εφόσον ο κάτοχος της κάρτας θέλει να τις χρησιμοποιήσει. Α. Σε έκτακτο περιστατικό. Ακόμη θα μπορούν κινητές μονάδες η πρώτες βοήθειες να αντλήσουν πολύτιμα στοιχεία που θα σώζουν ζωές ανθρώπων που δεν θα είναι σε θέση να παράσχουν πληροφορίες που θα βοηθήσουν την νοσηλεία τους Β. Σε νοσηλεία ρουτίνας ο γιατρός θα βλέπει οτι ο κάτοχος είναι ασφαλισμένος και έχει ΑΜΚΑ. Θα κάνει διάγνωση (άρα θα ενημερώνει το ιστορικό) και θα καταχωρεί στο σύστημα τα φάρμακα που θα πρέπει να πάρει(μέσα απο ενήμερη εγκεκριμένη λίστα). Ο κάτοχος της κάρτας θα εμφανίζεται στο φαρμακείο και θα παίρνει τα φάρμακα. Στην τελική φάση η λογιστική τακτοποίηση και η άμεση ενημέρωση θα γίνεται ταυτόχρονα ενω στην αρχική φάση θα γίνεται με τη χρήση του βιβλιάριου Υγείας Το έργο αυτό σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι αποτέλεσμα ενός ατόμου 'μάγου'. Πρέπει να είναι αποτέλεσμα μιάς ομάδας εργασίας απο πραγματικούς γνώστες και ενημερωμένους κατα περίπτωση χρήστες ώστε να μην ξεχασθούν πράγματα, μιας και σε τέτοια project πισωγύρισμα σημαίνει κατασροφή Δηλώνω πρόθυμος για όποια συμπληρωματική πληροφορία η διευκρίνηση Καλή επιτυχία Αθανάσιος Φλώρος Συνταξιούχος Διευθυντής Καρτών