• Σχόλιο του χρήστη 'Γ. Γ.' | 19 Μαρτίου 2015, 12:43

    Δύο είναι τα κυριότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνεπείς δημόσιοι υπάλληλοι, μέσω της πειθαρχικής διαδικασίας: Η στοχοποίηση και εκδίκηση από θέση ισχύος και η αργία χωρίς τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση. Το πρώτο μπορεί να λυθεί αν οριοθετηθεί σαφώς η παράβαση καθήκοντος και άμα διώκεται αυτοδικαίως ο προϊστάμενος που υποστήριξε ότι ο υπάλληλος υπέπεσε σε παράβαση καθήκοντος χωρίς αυτό να αποδειχθεί στην πράξη. Το δεύτερο λύνεται (έστω εν μέρει και εκ των υστέρων) αν προβλεφθεί ότι σε περιπτώσεις που ο υπάλληλος έχει τεθεί σε αργία και δικαζόμενος κρίνεται αμετάκλητα αθώος (μετά από 1,2,5, 10 χρόνια) να του αποδίδονται αυτόματα όλοι οι χαμένοι μισθοί και οι σχετικές υπηρεσιακές μεταβολές (βαθμοί κλπ), καθώς και να θεωρείται όλη αυτή η περίοδος πραγματική δημόσια υπηρεσία με όλα τα ασφαλιστικά του δικαιώματα. Είναι η ελάχιστη απόδοση δικαιοσύνης από ένα κράτος δικαίου που δίωξε άδικα κάποιον υπάλληλό του.