• Σχόλιο του χρήστη 'Melina Stergiou' | 19 Μαρτίου 2015, 23:38

    Βρίσκεσαι ξαφνικά στο κενό. Εκεί που είχες πιστέψει οτι έλυσες το εργασιακό σου, έρχεται η διαθεσιμότητα και τα ανατρέπει όλα. Μέσα σ΄αυτή τη μαυρίλα της απελπισίας, της αβεβαιότητας, της απόγνωσης, προκύπτουν κάποιες θέσεις. Οι χειρότερες που θα μπορούσαν, αλλά δεν έχεις επιλογή, πρέπει να ζήσεις. Κάνεις αίτηση, διότι για σένα είναι μονόδρομος. Δεν έχεις περιθώρια, ζεις απο το μισθό σου. Μαζί σου κάνουν και όλοι (σχεδόν) οι συνάδελφοί σου. Επαναλαμβάνω. Για τις θέσεις αυτές, κάνουν αίτηση ΟΛΟΙ οι συνάδελφοί σου. Και μόλις βγουν οι οριστικοί πίνακες, ξαφνικά αλλάζει το τοπίο. Γίνεσαι εχθρός των συναδέλφων σου, θεωρείσαι ευνοημένος κι ας έχεις πέσει στα βαθιά ενός εντελώς ξένου για σένα αντικειμένου. Υποφέρεις, καταπιέζεσαι, αλλά σφίγγεις τα δόντια και συνεχίζεις. Είπαμε. ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ. Πρέπει να ζήσεις. Και εκεί που τα βλέπεις όλα μαύρα, έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ και σου λέει. "Αν κερδίσουμε τις εκλογές, θα σας πάρουμε όλους πίσω". Και εκλέγεται ο ΣΥΡΙΖΑ και κάνει κυβέρνηση και πιάνει το θέμα σου τονίζοντας οτι πρέπει να αποκατασταθεί αυτή η αδικία, αλλά εσένα σε εξαιρεί, διότι "Εσύ έχεις δουλειά", διότι "Τα νοσοκομεία έχουν ανάγκες", διότι δεν συμφωνεί ο Κουρουμπλής, διότι θέλει αλλά αδυνατεί ο Κατρούγκαλος.... Τί λέτε κύριοι ! Πού τα είδατε αυτά ? Αποκαθιστάτε μια αδικία δημιουργώντας μία άλλη ? Με ποιά λογική, με ποιό σκεπτικό, με ποιά κοινωνική ευαισθησία ? Να πω εδώ, οτι ο Μ.Ο. ηλικίας των συναδέλφων, είναι γύρω στα 50. Καταλήγω για να μην κουράσω περισσότερο. Δικαίωμα επιλογής ΚΑΙ στους νοσοκομειακούς, να επιστρέψουν στα σχολεία εφ΄όσον το επιθυμούν. Αυτό είναι το ζητούμενο και είναι τόσο απλό, όσο και δίκαιο. ΣΗΜ.: Το "Γίνονται ΔΕ στις θέσεις που ήδη βρίσκονται", δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Μου θυμίζει εκείνο το "Βάφτισε το κρέας ψάρι"