• Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Απέργης' | 2 Δεκεμβρίου 2015, 13:07

    Ως προς τον ορισμό της τελεσίδικης απόφασης (στοιχείο ε'), η κοινοτική οδηγία (άρθρο 2 στοιχείο ε΄) προβλέπει ότι η τελεσίδικη απόφαση δεν υπόκειται «σε άσκηση ένδικου μέσου στο πλαίσιο του κεφαλαίου V της παρούσας οδηγίας», το οποίο αναφέρεται στις «Διαδικασίες Άσκησης Ενδίκου Μέσου». Συνεπώς, η προτεινόμενη αλλαγή είναι σύμφωνη με την κοινοτική οδηγία. Δεδομένου μάλιστα ότι η πραγματική προσφυγή σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθ. 46 πρέπει να εξασφαλίζει πλήρη και ex nunc εξέταση τόσο των πραγματικών όσο και των νομικών ζητημάτων, καθίσταται σαφές ότι ο ακυρωτικός έλεγχος του Διοικητικού Εφετείου δεν επαρκεί. Καθώς το ζήτημα αυτό έχει μεγάλη σημασία για την εξέταση μεταγενέστερων αιτημάτων, όπως και για την παραπομπή για τυχόν χορήγηση άδειας διαμονής για ανθρωπιστικούς λόγους, ουδόλως εξυπηρετούνται οι σκοποί της Οδηγίας με το να συνδέεται η τελεσιδικία της απόφασης με την παρέλευση της προθεσμίας άσκησης αίτησης ακύρωσης ή την αναμονή ολοκλήρωσης εξέτασης αίτησης ακύρωσης από το Διοικητικό Εφετείο. Προτείνω, λοιπόν, την ακόλουθη αλλαγή στο στοιχείο ε' «Τελεσίδικη απόφαση είναι α) η απόφαση της Επιτροπής Προσφυγών που ορίζει εάν αλλοδαπός ή ανιθαγενής αναγνωρίζεται ή όχι ως πρόσφυγας ή δικαιούχος επικουρικής προστασίας με τη νόμιμη επίδοσή της στον προσφεύγοντα και β) η απόφαση του πρώτου βαθμού που δεν υπόκειται πλέον σε άσκηση προσφυγής κατά το παρόν.»