• Σχόλιο του χρήστη 'Zoi' | 8 Δεκεμβρίου 2015, 11:38

    Στο άρθρο 18 : «Κριτήρια και διαδικασία αξιολόγησης προϊσταμένων οργανικών μονάδων», στην παράγραφο 9, αναφέρεται ότι ο προϊστάμενος Διεύθυνσης αξιολογείται «…από τους προϊσταμένους Τμήματος και εάν αυτοί είναι λιγότεροι από τρείς από το σύνολο των υπαλλήλων της Διεύθυνσης…». Επί του συγκεκριμένου άρθρου θεωρούμε ότι: όλοι οι Διευθυντές είναι ίσοι, δεν επιλέγουν τις Διευθύνσεις, απλά τοποθετούνται. Η μόνη διαφορά είναι τα τυπικά προσόντα (μόρια), βάσει και των οποίων επιλέχθηκαν από τα οικεία Υπηρεσιακά Συμβούλια. Επιπλέον δεν είναι αδιάβλητος αυτός ο τρόπος αξιολόγησης, γιατί δεν εξασφαλίζει τη γνησιότητα της αξιολόγησης, αφού είναι ανώνυμος και ανυπόγραφος. Άρα, γιατί υπάρχει αυτή η διάκριση; Ο τρόπος αξιολόγησης των Διευθυντών, των Δ/νσεων με δύο τμήματα, προάγει την ανισότητα και την αδικία μεταξύ ισότιμων και ισάξιων υπαλλήλων. Ακόμη, υποβαθμίζει και το ρόλο των προϊσταμένων των τμημάτων των Διευθύνσεων (με δυο τμήματα) αφού η άποψή τους δεν έχει την ανάλογη βαρύτητα/ισχύ σε σχέση με τους προϊστάμενους των τμημάτων σε Δ/νση (με τρία και άνω τμήματα. Τέλος και αν ο λόγος που θα γίνει ο παραπάνω τρόπος αξιολόγησης είναι η διεύρυνση των αριθμού των αξιολογητών, για τη βελτίωση της ατομικής απόδοσης των Δ/ντων με δυο τμήματα, υπάρχουν φορείς όπου οι Διευθύνσεις τους αποτελούνται από τρία και τέσσερα τμήματα με ένα Πρ/μενο και δυο υφιστάμενους. Πως θα εξυπηρετηθεί στη περίπτωση αυτή ο αριθμητικός πλουραλισμός για την εξυπηρέτηση του σκοπού της αξιολόγησης? Προτείνουμε να ισχύσει ο ίδιος τρόπος αξιολόγησης για όλους τους Δ/ντές, ανεξαρτήτως αριθμού τμημάτων, προάγοντας την ισότητα, την ισονομία και τη δικαιοσύνη.