• Σχόλιο του χρήστη 'Ζ' | 9 Δεκεμβρίου 2015, 20:09

    1. Ο τρόπος εισαγωγής στο Δημόσιο (π.χ. ΑΣΕΠ) πρέπει να μοριοδοτείται σημαντικά. Δεν είναι δυνατόν υπάλληλος 50 ετών, που προσλήφθηκε χωρίς προσόντα, με μέσον, είναι ανίκανος να εκτελέσει ακόμη και τις βασικές λειτουργίες της υπηρεσίας του, να μοριοδοτείται π.χ. για 32 χρόνια επειδή εργάζεται από 18 ετών και να ξεπερνά σε μόρια έναν συνομήλικό του με προσόντα, που απέκτησε πολύτιμη εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα, αλλά έχει μόνο 20 χρόνια στο δημόσιο. 2. Να μοριοδοτείται μόνο η προϋπηρεσία σε θέση που είναι απαραίτητη για κατάληψη θέσης ευθύνης και όχι η προϋπηρεσία ως εργάτης π.χ. ο οποίος απέκτησε αργότερα πτυχίο. 3. Η άσκηση καθηκόντων διοίκησης σε θέση ευθύνης πρέπει να μοριοδοτείται επιπλέον αφού προσδίδει εμπειρία διοίκησης που είναι διαφορετική από την εμπειρία απλής εργασίας. Είναι απαράδεκτο υπάλληλος με 20 χρόνια υπηρεσίας να παίρνει περισσότερα μόρια από Τμηματάρχη ή Διευθυντή με 19 χρόνια εκ των οποίων τα 8 σε θέση ευθύνης. Η τοποθέτηση μετά από ανάθεση να παίρνει τα μισά μόρια ανά έτος από αυτά της τοποθέτησης μετά από κρίση. 4. Οι θέσεις Διευθυντών και Τμηματαρχών πρέπει να είναι ανοιχτές για όλους τους υπαλλήλους από όλους τους φορείς, αν θέλουμε να πραγματικά να επιλέγονται οι καλύτεροι. Αλλιώς είναι σαν να παραδεχόμαστε ότι δεν θέλουμε να διαταράξουμε τις τοπικές συντεχνίες οι οποίες τοποθετούν εντελώς ακατάλληλους σε θέσεις ευθύνης συνήθως λόγω προϋπηρεσίας ή άλλων σχέσεών τους με παράκεντρα εξουσίας. Δεν είναι δυνατόν άνθρωποι που στην Χ υπηρεσία θα ήταν στην 30η θέση στην αξιολόγηση να τοποθετούνται στη δική τους ως Προϊστάμενοι, λόγω έλλειψης ανταγωνισμού. Εξάλλου αν δεν ήταν σωστή η παρατήρησή μου δεν θα ίσχυε και για τους Γενικούς Διευθυντές , αλλά εκεί πράγματι πρέπει να τοποθετηθούν οι καλύτεροι. 5. Η Καλή γνώση Αγγλικών, και μόνο, είναι απαραίτητη για όλους τους υπαλλήλους σήμερα. Όποιος δεν γνωρίζει Αγγλικά είναι πρακτικά αναλφάβητος, εκτός από ελάχιστες ειδικές περιπτώσεις υπηρεσιών, οι οποίες μπορούν να καθορίζονται ξεχωριστά. Η Άριστη γνώση της ξένης γλώσσας, που μοριοδοτείται, στην συντριπτική πλειοψηφία δεν είναι απαραίτητη, ενώ η γνώση άλλων γλωσσών είναι παντελώς άχρηστη. Είναι σύνηθες το φαινόμενο όπου απόφοιτος π.χ. Ιταλικού Πανεπιστημίου (ο οποίος δεν μπόρεσε να εισαχθεί σε Ελληνικό) μοριοδοτείται για την Άριστη γνώση Ιταλικών αλλά είναι ανίκανος να χρησιμοποιήσει Αγγλική βιβλιογραφία, Τεχνικά Φυλλάδια αλλά και να έχει απλή επικοινωνία με οποιονδήποτε ξένο, εκτός των Ιταλών. Ο παραπάνω υπάλληλος ευνοείται έναντι άλλου που έχει Καλή γνώση Αγγλικών και είναι απόλυτα κατάλληλος για την εργασία του. 6. Η αξιολόγηση Προϊσταμένων από υφισταμένους στερείται αντικειμενικότητας, αφού μπορεί να αφορά υπαλλήλους εντελώς διαφορετικών κατηγοριών. Έτσι ο υφιστάμενος που έχει χαμηλά προσόντα (ΥΕ, ΔΕ, ΤΕ) και δεν έχει καμία πιθανότητα εξέλιξης θα αξιολογήσει θετικά όποιον Προϊστάμενο είναι αδιάφορος για τους στόχους της υπηρεσίας, παραβλέπει δυσλειτουργίες της υπηρεσίας (π.χ. αργοπορίες, απουσίες, μηδενική επίτευξη στοχοθεσίας) και αναθέτει τις λιγότερες δυνατές εργασίες. Ειδικά η ανώνυμη αξιολόγηση είναι εντελώς απαράδεκτη και δεν μπορεί να είναι αντικειμενική, ούτε στοιχειοθετημένη. Πως θα αιτιολογηθεί η αξιολόγηση με βάση τα κριτήρια του νόμου, όταν είναι ανώνυμη; Στο σημείο αυτό το ΝΣ πάσχει νομικά και θεωρώ ότι θα ακυρωθεί όταν προσβληθεί δικαστικά. Επίσης ο συντάκτης θα πρέπει να λάβει υπόψη του ότι η αυτόνομη οργανική μονάδα στο δημόσιο είναι συνήθως η Διεύθυνση οπότε ο Τμηματάρχης εφαρμόζει την πολιτική της Δ/νσης, με την οποία μπορεί και να συμφωνεί απολύτως, αλλά ο υφιστάμενός του πολλές φορές διαφωνεί με αυτήν οπότε η αντίδρασή του θα είναι η χαμηλή αξιολόγηση του Τμηματάρχη. Ο τελευταίος δεν μπορεί να αξιολογήσει αντίστοιχα τον Δ/ντή αφού δεν διαφωνεί με την ασκούμενη πολιτική. Η λύση είναι να ακυρωθεί η αξιολόγηση από υφισταμένους είτε τουλάχιστον να είναι επώνυμη και να γίνεται για όλες τις βαθμίδες τη ιεραρχίας από όλους: οι υπάλληλοι να αξιολογούν επώνυμα και τεκμηριωμένα Τμηματάρχη, Διευθυντή, Γεν. Διευθυντή με αφαίρεση μορίων από την προσωπική τους αξιολόγηση σε περίπτωση μη τεκμηριωμένης αξιολόγησης. Με τον ίδιο τρόπο μπορούν να «τιμωρούνται» και οι Προϊστάμενοι για μη τεκμηριωμένη αξιολόγηση υφισταμένων. 7. Είναι απαράδεκτο σήμερα (2015) να επιλέγονται υπάλληλοι ΤΕ και ΔΕ για θέσεις ευθύνης όταν υπάρχει τεράστιος αριθμός αποφοίτων ΠΕ. Επίσης θα πρέπει να αξιολογηθούν και τα είδη και η προέλευση των πτυχίων. Δεν είναι δυνατόν απόφοιτος π.χ. Θεολογίας ή Οικονομικών Αλβανικού, Βουλγαρικού κλπ Πανεπιστημίου να έχει την ίδια μοριοδότηση με απόφοιτο ΕΜΠ. Σε όλες τις αναπτυγμένες χώρες υπάρχει αξιολόγηση Πανεπιστημίων, ενώ είναι γνωστή η χαμηλή ποιότητα πολλών πτυχίων. 8. Είναι απαραίτητη μια γραπτή εξέταση: α. Στο αντικείμενο της οργανικής μονάδας, β. Στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και στη σχετική νομοθεσία, γ. Στη χρήση υπολογιστών και εφαρμογών και δ. Σε γενικές δεξιότητες. Επίσης μια ψυχολογική εξέταση με διαδικασία επιτυχία-αποτυχία.