• Σχόλιο του χρήστη 'πέτρος' | 5 Μαΐου 2016, 12:03

    Στην παράγραφο 3 του άρθρου 13 προβλέπεται ότι η εισφορά των Δήμων σε είδος αποτιμάται από την επιτροπή του άρθρου 9 του ν. 2190/1920. Αυτό μπορεί να ισχύει για τους ΔΙΣΑ με τη μορφή του ΝΠΙΔ (ΑΕ), αλλά προφανώς δεν μπορεί να ισχύσει για τους ΔΙΣΑ με τη μορφή του ΝΠΔΔ. Στην παράγραφο 5 του άρθρου 13, προβλέπεται ότι αν δεν πληρώνουν οι Δήμοι την εισφορά τους μέχρι τέλος του έτους, ο ΔΙΣΑ δύναται να ζητήσει την καταβολή τους από τους ΚΑΠ, με απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών. Δηλαδή, ο συντάκτης του σχεδίου νόμου πιστεύει ότι ένας ΔΙΣΑ, του οποίου τα έσοδα είναι ακριβώς οι εισφορές των Δήμων, δύναται να λειτουργεί τα έργα διαχείρισης των απορριμμάτων, να πληρώνει το προσωπικό του, να προμηθεύεται πετρέλαια, αναλώσιμα, να συντηρεί γραφεία και να παρέχει υπηρεσίες στους Δήμους για ένα χρόνο χωρίς έσοδα;;; Στην παράγραφο 5 του άρθρου 13, παρακάμπτεται η υποχρέωση των Δήμων να καλύπτουν το κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων τους μέσω των τελών καθαριότητας που καταβάλλουν οι δημότες. Δηλαδή γίνεται δεκτό ότι ο Δήμος θα εισπράττει κάθε μήνα τα ανταποδοτικά τέλη από τους δημότες, μέσω της ΔΕΗ, αλλά δεν θα αποδίδει επί ένα χρόνο στο ΔΙΣΑ το ποσό που αντιστοιχεί στις υπηρεσίες διαχείρισης απορριμμάτων που θα του παρέχει καθημερινά ο ΔΙΣΑ, και αν περάσει ένας χρόνος τότε μόνο μπορεί ο ΔΙΣΑ να αναζητήσει το ποσό αυτό από τους ΚΑΠ. Αυτή η διάταξη είναι δεδομένο ότι θα επιφέρει στους ΔΙΣΑ άμεση οικονομική ασφυξία και δεν θα μπορούν να ανταποκριθούν ούτε στις στοιχειώδεις και ανελαστικές δαπάνες και τα έργα θα υπολειτουργούν μόνιμα σε βάρος του περιβάλλοντος και της υγείας των πολιτών με την «ευλογία» της πολιτείας. Φαίνεται ότι τα πρόσφατα υπέρογκα πρόστιμα την Ε.Ε. προς τη χώρα για τις ενεργές χωματερές και αυτά που επιβάλλονται για ελλιπή διαχείριση των έργων δεν μπορούν να μας διδάξουν και να μας σωφρονίσουν.