• Σχόλιο του χρήστη 'Σφηνιαδάκη Παντελίτσα, υποψήφια διδάκτορας στο Δίκαιο Περιβάλλοντος και Πολεοδομίας, στο Freie Universität του Βερολίνου' | 18 Μαΐου 2016, 13:21

    Θα πρέπει τόσο για λόγους περιβαλλοντικούς, όπως υπαγορεύεται από την αρχή της εγγύτητας και της αυτάρκειας σχετικά με τη διαχείριση των απορριμάτων, όσο και για λόγους της διοικητικής λειτουργικότητας να υπάρξει πρόβλεψη για την κατά περίπτωση εξέταση της βιωσιμότητας των υπαρχόντων φορέων διαχείρισης απορριμάτων. Εξάλλου δεν διαφαίνεται κάποιος λόγος δημοσίου συμφέροντος υπέρτερος της εξασφάλισης της βιωσιμότητας των υπαρχουσών δομών, ιδαίτερα εφόσον ο νόμος ναι μεν επικαλείται την αποκέντρωση στην ουσία όμως την καταστρατηγει. Αναγκαία προϋπόθεση για αυτό είναι η πρόβλεψη μίας τέτοιας διαδικασίας αλλά και ενός εύλογου χρόνου. Η κατάργηση υπαρχόντων φορέων ουσιαστικά παραβλέπει την εμπειρία που έχουν αυτοί σε θέματα διαχείρισης των απορριμάτων. Εξάλλου και από το νόμο στο ά. 3 περ. ε προβλέπεται οτι οι ΔΙΣΑ μπορούν να αναθέτουν επιμέρους υπηρεσίες διαχείρισης σε φυσικά και νομικά πρόσωπα σύμφωνα με τις διατάξεις της κείμενης νομοθεσίας. Γεννάται λοιπόν το ερώτημα γιατί να καταργηθούν οι υπάρχοντες φορείς. Οι υπάρχουσες δομές λαμβάνοντας υπόψη την εμπειρία τους και εφόσον εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα τους, θα έπρεπε να απολαμβάνουν μία προτεραιότητα στην ανάθεση τέτοιων υπηρεσιών διαχείρισης. Κρίνεται έτσι σκόπιμη η πρόβλεψη οτι σε περίπτωση τέτοιας ανάθεσης θα δίνεται προτεραιότητα σε νομικά πρόσωπα που έχουν συσταθεί και λειτουργούν χάριν του δημοσίου συμφέροντος και έχουν αποδεδειγμένη εμεπιρία άνω στη διαχείριση στερεών αποβλήτων.