• Σχόλιο του χρήστη 'Αποστόλης Ζ.' | 1 Ιουλίου 2016, 16:40

    Εν συντομία μία πρόταση και η η αιτιολόγησή της. Αιτιολόγηση: -Η βουλή δεν είναι δυνατόν να λειτουργεί με πολύ μεγάλο αριθμό κομμάτων λόγω του χρόνου ο οποίος θα απαιτείται για τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων τους ή λόγω άλλων διαδικαστικών ζητημάτων. -Ένα κόμμα χρειάζεται έναν ελάχιστο αριθμό βουλευτών ώστε να μπορεί να συμμετέχει/εκπροσωπείται απροβλημάτιστα στις συνεδριάσεις και στις υπόλοιπες εργασίες του κοινοβουλίου. -Δεν μπορεί να είναι αποδεκτό να ψηφίζει κάποιος ένα κόμμα και η ψήφος του να αποτυπώνεται απλά σαν ποσοστό, πριν “πεταχτεί” ώστε τελικά να γίνει η κατανομή των εδρών στα κόμματα που πέρασαν το όριο του 3%. Με αυτόν το τρόπο δεν έχουν την ίδια ισχύ οι ψήφοι όλων των ψηφοφόρων. -Εύκολα αποδεικνύεται μαθηματικά, ότι κάποιος που ψηφίζει κόμμα το οποίο δεν καταφέρνει τελικά να περάσει το όριο του 3%, καταλήγει να αυξήσει αναλογικά τις έδρες των κομμάτων που εισέρχονται στη βουλή ακριβώς όπως συμβαίνει με το λευκό, το άκυρο ή την αποχή, παρόλο που η ψήφος του πήγε σε διαφορετικό κόμμα. Πρόταση: -Αρχικά πρέπει να καθοριστεί ο μέγιστος επιτρεπόμενος αριθμός κοινοβουλευτικών κομμάτων και ο ελάχιστος απαιτούμενος αριθμός βουλευτών τους. Με βάση αυτούς τους παράγοντες θα προκύψει ένα περισσότερο ρεαλιστικό όριο και όχι απλά ένα τυχαίο κατώφλι. -Τελικά θα πρέπει να δίνεται η δυνατότητα στα κόμματα τα οποία δεν καταφέρνουν να περάσουν το συγκεκριμένο όριο να σχηματίζουν μεταξύ τους συνεργασίες, εντός ελάχιστων ημερών, με σκοπό τη είσοδό τους στο κοινοβούλιο. -Συμφωνώ απολύτως με την κατάργηση του μπόνους των εδρών, και επιπλέον αν θεωρούμε ρεαλιστικό ότι μία μεγάλη συγκυβέρνηση με ποσοστό 50+% μπορεί μακροημερεύσει, είναι εξίσου ρεαλιστικό να θεωρούμε ότι 2-3 μικρά κόμματα μπορούν να συνυπάρξουν κοινοβουλευτικά.