• Σχόλιο του χρήστη 'Πέτρος Χριστοφιλίδης' | 14 Ιουλίου 2016, 10:05

    1. Κρίνω, κατ’ αρχήν, πολυτιμότατο αυτό το εγχείρημα, όπως τουλάχιστον οι εμπνευστές του το ευαγγελίζονται, καθώς κάθε Έλλην πολίτης -και όχι μόνο- επιθυμεί, ως επί το πλείστον, να γνωρίζει, ανά πάσα στιγμή, το «τι ισχύει τώρα». Δεδομένου βεβαίως ότι οι κοινωνικές ανάγκες μεταβάλλονται καθώς και οι νομοθετικές προθέσεις των εκάστοτε κυβερνήσεων, υπακούοντας σε διαφορετικά κίνητρα και αναγκαιότητες, πολύ γρήγορα και διαδοχικά το »παρόν» γίνεται »παρελθόν» και το »ισχύον» »παρωχημένο». Το γιατί βεβαίως οι νομοθετικές προθέσεις μιας κυβέρνησης προσανατολίζονται προς αυτή τη νομοθετική και όχι προς μιαν άλλη κατεύθυνση, αυτό είναι θέμα άλλης συζήτησης. Οι εμπνευστές της «Οντολογίας» (Ον εδώ είναι το νομικό πλάσμα), ωστόσο, ας έχουν υπ’ όψιν τους ότι το πρόβλημα δεν είναι μόνο η έγκαιρη καταγραφή και προβολή της ισχύουσας νομοθεσίας (ιδού κατά λέξιν τι λέγεται επ’ αυτού στην Εισαγωγή: »Βασικό μέλημα είναι η άμεση και εύκολη ηλεκτρονική πρόσβαση του πολίτη, της επιχείρησης και του νομικού κόσμου της χώρας στο σύνολο της ελληνικής κωδικοποιημένης νομοθεσίας. Η πληροφορία που θα παρέχεται θα είναι σε μορφή ανοιχτών δεδομένων, εμπλουτισμένη με μεταδεδομένα που θα επιτρέπουν την περαιτέρω αξιοποίηση από άλλα συστήματα και εφαρμογές»), αλλά και του τρόπου με τον οποίον η ισχύουσα νομοθεσία εφαρμόζεται στην πράξη (ή δεν εφαρμόζεται, ή εφαρμόζεται μερικώς…). Κι αυτό γιατί από τη δημοσίευση του ΦΕΚ ως την εφαρμογή της ισχύουσας διάταξης συμβαίνει να μεσολαβούν διάφορα στάδια, που ενδεχομένως αλλοιώνουν το αποτέλεσμα, ακυρώνουν την αρχική πρόθεση, αλλά και προετοιμάζουν κατ’ ουσίαν την τροποποίηση της διάταξης που βρίσκεται ήδη »στον αφρό». Αλλά ίσως και αυτό είναι θέμα άλλης συζήτησης. Ο Έλλην πολίτης, πάντως, θέλει να γνωρίζει πρωτίστως σε τι αποσκοπεί η θέσπιση της διάταξης, αν αυτή, από την πρώτη στιγμή που ισχύει, τείνει να εφαρμόζεται και φυσικά πιστά, με την ακρίβεια της νομοθετικής εκφοράς της, εάν η Διοίκηση μέσω εσωτερικών εγκυκλίων ή οδηγιών ανοίγει ταχύτατα τον δρόμο προς αυτόν τον σκοπό κ.λπ. κ.λπ. Μπορεί όμως και αυτό να είναι θέμα άλλης συζήτησης. 2. Προχωρούμε στους ιδανικούς προσδιορισμούς. Μια διάταξη είναι σαφής όταν όλοι όσοι τη διαβάζουν, ακόμη και οι νομικώς αναλφάβητοι, καταλαβαίνουν το ίδιο. Έχει συνοχή όταν είναι προϊόν όλων των σχετικών με το θέμα φορέων, που πρέπει λογικά να συνεργάστηκαν κατά την προετοιμασία της, εφόσον από τη θέσπισή της και μετά επηρεάζεται το έργο ή η δραστηριότητά τους. Είναι ενεργός όταν αμέσως εφαρμόζεται, χωρίς ΄΄παρεμβολές΄΄, υστεροβουλίες και »παράσιτα». Βεβαίως, είναι δυνατόν κατά την πρώτη εφαρμογή της να εντοπιστούν αμέσως τυχόν λάθη και παραλείψεις, να προκύψουν προβλήματα και παραμορφώσεις ή στρεβλώσεις, καθώς δεν υπολογίστηκαν καλώς άπασες οι συνέπειές της (κατά τη φάση της εκτίμησης των κάθε είδους συνεπειών της). Το να δεις λοιπόν στην πράξη ‘’πώς τσουλάει’’ η διάταξη είναι ένα κριτήριο είτε για να την υποστηρίξεις είτε για να την αποσύρεις. Ο Έλλην πολίτης έχει ιδίαν πείρα του φαινομένου τέτοιων αποσύρσεων. Προφανώς δεν είναι αντιφατική, όταν δεν συγκρούεται με άλλη, ισχύουσα, διάταξη νόμου, που εκ της ισχύος της βεβαίως υπονομεύει την επενέργεια της πρώτης. Εξυπακούεται ότι ένα τέτοιο εγχείρημα όπως το παρόν πρέπει να εξοβελίζει επικαλύψεις κάθε είδους, ώστε ο όρος «αποκάθαρση» να βρίσκει το πραγματικό του νόημα. Τέλος, μια διάταξη είναι παρωχημένη όταν δεν ανταποκρίνεται στον σύγχρονο τρόπο κοινωνικής οργάνωσης και διατηρείται, χωρίς να είναι ΄΄κλασική΄΄, σαν απολίθωμα, φερμένο από παλαιότερες δεκαετίες (γιατί άραγε συμβαίνει αυτό; Αναρωτιέται ο Έλλην πολίτης – εξυπηρετεί κάποια σκοπιμότητα αυτή η ‘’συντήρηση’’ του παλαιού και αντιτιθέμενου στις σύγχρονες ανάγκες της ημετέρας κοινωνίας;). 3. Προσέξτε τι λέγεται κατά λέξιν στην «Εισαγωγή»: »Κομβικός άξονας της στρατηγικής είναι η ευρείας έκτασης αποκάθαρση του δικαίου με κατάργηση άχρηστων, επικαλυπτόμενων ή αντιφατικών διατάξεων, κωδικοποίηση των υπόλοιπων ρυθμίσεων και εγκαθίδρυση ενός μόνιμου μηχανισμού αξιολόγησης της ποιότητας της νομοθεσίας». Καθώς αυτή η εργασία θα είναι συνεχής («μόνιμος μηχανισμός»), πρέπει να χτιστεί/θεμελιωθεί ένας νέος ΄΄θεσμός΄΄, αμετάβλητος από την ασυνέχεια του εγχώριου πολιτικοκομματικού συστήματος. 4. Ειδικές παρατηρήσεις επί της «Εισαγωγής – Γενικού πλαισίου»: Α. Να εξηγηθεί ο όρος «μεταδεδομένα». Β. Από ποια συστήματα και εφαρμογές θα αξιοποιείται η νομική πληροφορία και πώς; Να δοθεί συγκεκριμένο παράδειγμα. Γ. Ποια είναι τα ευρωπαϊκά και διεθνή πρότυπα βάσει των οποίων οφείλουν να παράγονται οι νομοθετικές πράξεις; Να γίνει σαφές. Δ. Τι σημαίνει ο όρος «σημασιολογική αναπαράσταση»; Να εξηγηθεί ο όρος. Ε. Πώς συνδέεται η νομοθετική πληροφόρηση με τη διαφθορά, εν προκειμένω στην Ιταλία; ΣΤ. Τι σημαίνει ο όρος «σημασιολογική διαλειτουργικότητα στη νομική πληροφορία»; Ζ. Πώς συνάδει η «πιλοτική δράση» και ο «πιλοτικός ιστότοπος» με «την εγκαθίδρυση ενός μόνιμου μηχανισμού αξιολόγησης της ποιότητας της νομοθεσίας»;