• Σχόλιο του χρήστη 'Γιατροί του Κόσμου Ελλάδας' | 18 Οκτωβρίου 2016, 16:36

    Με το Άρθρο 10 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου εισάγονται ρυθμίσεις που αφορούν στην πρόσβαση των ανηλίκων και μη αιτούντων διεθνή προστασία στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, υπό προϋποθέσεις ανάλογες µε αυτές που ισχύουν για τους Έλληνες πολίτες και µε συγκεκριμένες διευκολύνσεις που λαμβάνουν υπόψη τις ειδικότερες ανάγκες τους. Το δικαίωμα στην εκπαίδευση είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, το οποίο οφείλει να σέβεται, προστατεύει και προωθεί το ελληνικό κράτος. Κάθε παιδί έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση και, πολύ περισσότερο, κάθε παιδί αιτούντα άσυλο, σύμφωνα με το ευρωπαϊκό και το εθνικό δίκαιο. Επομένως, οι ως άνω ειδικές ρυθμίσεις αναφορικά με την πρόσβαση των αιτούντων διεθνή προστασία στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα δεν μπορούν παρά να ιδωθούν θετικά. Εντούτοις, οι Γιατροί του Κόσμου δεν μπορούν να μην εκφράσουν τον προβληματισμό τους για το γεγονός ότι σύμφωνα με το προτεινόμενο σχέδιο νόμου η σχετική δημόσια εκπαίδευση στους ανήλικους αιτούντες διεθνή προστασία αλλοδαπούς μπορεί να παρέχεται και εντός των κέντρων φιλοξενίας. Η ελεύθερη πρόσβαση των αλλοδαπών πολιτών τρίτων χωρών που διαμένουν στην ελληνική επικράτεια, αδιακρίτως και ανεξαρτήτως του καθεστώτος διαμονής τους ή των γονέων τους, στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, στα δημόσια σχολεία ανά την επικράτεια, αποτέλεσε ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 ίσως τη σημαντικότερη απόφαση που έλαβε η ελληνική πολιτεία στη χάραξη μιας μεταναστευτικής πολιτικής με στόχο την ενσωμάτωση των πολιτών τρίτων χωρών. Πολλά από τα παιδιά αυτά, ενήλικοι σήμερα, αναγνωρίζουν την Ελλάδα ως πατρίδα τους και συμμετέχουν ενεργά στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή της χώρας μας. Έτσι, και τώρα, η ελληνική πολιτεία οφείλει να πράξει το ίδιο: να εξασφαλίσει την πρόσβαση όλων των ανηλίκων αιτούντων διεθνή προστασία σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και τη συμμετοχή τους στις δραστηριότητες της σχολικής ή εκπαιδευτικής κοινότητας. Δίχως να παραγνωρίζει κανείς την ιδιαίτερη ευάλωτη κατάσταση των παιδιών των προσφύγων και μεταναστών και την ιδιαίτερη προσοχή που απαιτείται, καθόσον πολλά εξ αυτών έχουν στερηθεί την εκπαίδευση για μεγάλο χρονικό διάστημα και έχουν βιώσει ιδιαίτερα τραυματικές εμπειρίες, εντούτοις επισημαίνουμε ότι η εκπαίδευση των παιδιών αυτών χρειάζεται να πραγματοποιηθεί μέσα στα δημόσια σχολεία και νηπιαγωγεία, μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, με συνθήκες συνεκπαίδευσης και όχι στο περιθώριο της κοινωνικής ζωής, εντός των δομών φιλοξενίας. Τέλος, οι Γιατροί του Κόσμου εκφράζουν την ικανοποίησή τους ότι στο υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου προβλέπεται ρητώς ότι η πρόσβαση στο εκπαιδευτικό σύστημα ανήλικων πολιτών τρίτων χωρών παρέχεται και ενόσω εκκρεμεί προς εκτέλεση κατά των ιδίων ή των γονέων τους μέτρο απομάκρυνσης τους από τη χώρα (απέλαση, επιστροφή κ.ά.). Σημειώνεται ότι με βάση το π.δ. 220/2007, που καταργείται με τον προτεινόμενο σχέδιο νόμου, κάθε ανήλικος/η και ασυνόδευτος/η ανήλικος/η έχει πρόσβαση σε όλες βαθμίδες της εκπαίδευσης, μόνο εφόσον δεν εκκρεμεί προς εκτέλεση μέτρο απομάκρυνσης κατά των ιδίων ή των γονέων τους. Η εν λόγω διάταξη του π.δ. 220/2007 έχει έντονα επικριθεί ότι παραβιάζει το άρθρο 2 παρ. 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, σύμφωνα με το οποίο, «ουδείς δύναται να στερηθεί του δικαιώματος όπως εκπαιδευθεί» καθώς και τη Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για τα δικαιώματα του παιδιού. Ως θετική, επίσης, εγγράφεται η ρητή πρόβλεψη ότι η πρόσβαση στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση καθώς και σε προγράμματα μαθητείας δεν περιορίζεται στους ανήλικους, αλλά μπορεί να αφορά και ενήλικες αιτούντες άσυλο υπό προϋποθέσεις ανάλογες με αυτές που ισχύουν για τους Έλληνες πολίτες.