• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ' | 27 Οκτωβρίου 2016, 17:55

    Η λειτουργία ενός αποτελεσματικού συστήματος προστασίας των ασυνόδευτων ανηλίκων αποτελεί ένα διαχρονικά εξαιρετικά προβληματικό ζήτημα, για το οποίο μεταξύ άλλων οι ελληνικές αρχές ελέγχονται από τα όργανα του Συμβουλίου της Ευρώπης . Η διάταξη του άρθρου 18 δεν επιφέρει σημαντικές τροποποιήσεις σε ό, τι αφορά το υφιστάμενο πλαίσιο για τους ασυνόδευτων ανηλίκων και υπό αυτήν την έννοια το σχέδιο νόμου δεν επιλύει κομβικά ζητήματα που αφορούν στην προστασία των ασυνόδευτων ανηλίκων (π.χ. σύστημα αποτελεσματικής επιτροπείας). Η απουσία αποτελεσματικού συστήματος επιτροπείας και ο ορισμός εκ του νόμου, σύμφωνα με τα μέχρι σήμερα ισχύοντα (ΠΔ 220/2007), ως προσωρινού επιτρόπου του Εισαγγελέα Ανήλικων ή του κατά τόπον αρμόδιου Εισαγγελέα, έχει στο παρελθόν επικριθεί ως απολύτως αναποτελεσματικό στην πράξη . Με τη διάταξη του άρθρου 18, απαλείφεται το σχετικό χωρίο της προϊσχύουσας νομοθεσίας «οι αρμόδιες αρχές ενημερώνουν τον Εισαγγελέα Ανηλίκων και, όπου δεν υπάρχει, τον κατά τόπον αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών, ο οποίος ενεργεί ως προσωρινός επίτροπος και προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για το διορισμό επιτρόπου του ανηλίκου» (άρθρο 17 ΠΔ 220/2007), σύμφωνα με την οποία ιδρυόταν η αρμοδιότητα του Εισαγγελέα Ανηλίκων ως προσωρινού Επιτρόπου και η εξ αυτής νομιμοποίηση για τον διορισμό επιτρόπου του ανηλίκου, και την αντικαθιστούν με την διατύπωση «το τελευταίο (σημ. Τμήμα Πρόνοιας Ευπαθών Ομάδων, Προσφύγων – Αιτούντων Άσυλο της Γενικής Διεύθυνσης Πρόνοιας) προβαίνει στις απαραίτητες ενέργειες για τον διορισμό επιτρόπου μέσω του καθ’ ύλην αρμόδιου Εισαγγελέα Ανηλίκων». Ωστόσο, η προτεινόμενη διάταξη όχι μόνο δεν επιλύει τα κρίσιμα ζητήματα προστασία που καταγράφονται εξαιτίας της απουσίας αποτελεσματικού συστήματος επιτροπείας, αλλά η απαλοιφή του σχετικού χωρίου, στο οποίο προβλεπόταν εκ του νόμου ότι αρμόδιος Εισαγγελέας ενεργεί ως προσωρινός Επίτροπος, καθιστά αδύνατη την υλοποίηση οιασδήποτε πράξης εξ ονόματος του ασυνόδευτου ανηλίκου για όσο διάστημα εκκρεμεί ο διορισμός μόνιμου επιτρόπου, όπως π.χ. η κατάθεση αιτήματος ασύλου ασυνόδευτου κάτω των 14 ετών. Τέλος, το σχέδιο νόμου δημιουργεί ζητήματα αρμοδιότητας μεταξύ των υπηρεσιών του Ελληνικού Δημοσίου με ευθύνη τα ζητήματα ασυνόδευτων ανηλίκων, με συνέπειες για την αποτελεσματική προστασία των ασυνόδευτων ανηλίκων. Συγκεκριμένα και παρά το γεγονός ότι ήδη με το άρθρο 80 παρ. 22 ν. 4375/2016, από 1.9.2016 οι αρμοδιότητες του Τμήμα Προστασίας Ευπαθών Ομάδων, Προσφύγων-Αιτούντων Άσυλο της Γενικής Διεύθυνσης Πρόνοιας του Υπουργείου Εργασίας ως προς το σκέλος που αφορά μεταξύ άλλων τους ασυνόδευτους ανηλίκους, έχουν καταργηθεί και έχουν ανατεθεί στην Διεύθυνσης Υποδοχής της Γενικής Γραμματείας Υποδοχής του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, όπως επίσης και το σύνολο του προσωπικού του Τμήματος αυτού έχει αποσπαστεί υποχρεωτικά στην Διεύθυνση Υποδοχής (άρθρο 80 παρ. 24 ν. 4375/2016), το άρθρο 2 ιδ) του σχεδίου νόμου ορίζει εκ νέου ως αρμόδια αρχή για την προστασία των ασυνόδευτων ανηλίκων τις «υπηρεσίες της Γενικής Διεύθυνσης Πρόνοιας του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης», ενώ σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ. 1, το Τμήμα Προστασίας Ευπαθών Ομάδων, Προσφύγων-Αιτούντων Άσυλο της Γενικής Διεύθυνσης Πρόνοιας ορίζεται ως η αρμόδια αρχή η οποία ενημερώνεται για την άφιξη ή την παρουσία ασυνόδευτου ανηλίκου και προβαίνει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για το διορισμό Επιτρόπου. Συνεπώς, η συγκεκριμένη διάταξη του σχεδίου νόμου, εάν δεν οφείλεται σε αβλεψία, δημιουργεί σοβαρά ζητήματα κατακερματισμού και αποτελεσματικής λειτουργίας της δημόσιας διοίκησης και ασάφειας ως προς την αρμόδια αρχή, με επιπτώσεις στην προστασία των ασυνόδευτων.